Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζήσης, Ευστράτιος"
-
Π'λιέται η καμήλα ένα άσπρο. Πού 'dο τ' άσπρο;
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Όταν υπήρχε εκπεσμός εις τα προϊόντα και έλλειψις χρημάτων -
Π'ναει από πίττα
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Διά τα παιδιά, όταν έτρωγαν μόνον το φαγητον και άφηναν το ψωμί -
Πά στο καρφί, καρφί δι bαίν'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Δια τάς μελαχροινάς που εφοβούντο αδίκως τον ήλιον,δια να μή τάς μαυρίση -
Πάει για το Καπερναούμ
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Όταν πένθησε κανένας πολύ γέρο ή μωρό παιδί, που ο θανατός του δεν ήταν μεγάλη απώλεια -
Πάπια πατρικιά, χήνα καραγκιόζα, μ'σιρ κολοβό κι κουτσ'λιώτ'ς πονηρός
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Πάω να ρωτήσω τ' γενιά μ' κι χάνω τ' bροξενειά μ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Παιδιά μ' φτώχεια μ' παιδιά μ' αρχοdιά μ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Τα πολλά παιδιά απαιτουν έξοδα πολλά δια να μεγαλώσουν, όταν δε πάλι μεγαλώσουν, ευημερεί και πλουτίζει η οικογένεια -
Παπαντή, γιουρτουλάρ καπαντή
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Ερμηνεία: Έλεγαν έτσι, γιατί την υπαπαντή και την επόμενη εορτή του Αγ. Συμεών (3 Φεβρ.) ετελείωσαν οι γιορτές. Οι γιορτές αυτές άρχισαν από του Αγ. Δημητρίου. Δεύτερη μεγάλη γιορτή ερχόταν των Ταξιαρχών, που στο Αυδήμι ... -
Παράργησες, γιαρένη μου, χορτάριασε η αυλή μου
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Γιαρένη = λέξις τουρκική ερωμένος -
Πέdε ρόγες, δέκα σφήγκες
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Ελέγετο ειρωνικώς, προκειμένου περί ασημάντου περιουσίας -
Πέθαν΄ η γ΄ναίκα μ΄, πάει η μ΄σός η κόσμος· πέθανα κ΄ ιγώ, πάει ούλος ο κόσμος
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Την άκουσα από άτεκνο σύζυγο. Εκδηλώνεται η μεγάλη πίστη και αγάπη προς την οικογένεια. Δηλαδή ότι ο άνδρας με τη γυναίκα του αποτελούν ολόκληρο κόσμο, και με το θάνατο του ενός χάνεται ο μισός ο κόσμος -
Πέθανε να σ' αγαπώ, να ζης να σ' έχω αμάχη
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Δια μερικούς που έδειχναν υπερβολικήν θλίψιν κατά τον θάνατον των οικείων των, ενώ όταν έζων εφέροντο βαναύσως προς αυτους -
Πέρα βρέχ' στου Μαρμαρά χιονίζ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Όταν κανείς δεν αντιλαμβάνετο ότι ήσαν δι' εκείνον τα υπαινισσόμενα -
Πέρσ' ψόφ'σε φέτο βρώμ'σε
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Όταν κανείς ήθελε ν' ανακινήση παλαιά υπόθεση, που είχε ξεχαστή από όλους -
Πές μου μέ ποιόν συναναστρέφεσαι, νά σέ πώ τί είσαι
Ζήσης, Ευστράτιος (1939) -
Πετά πε ξένα φτερά
Ζήσης, Ευστράτιος (1929)Περί εκείνων, οίτινες επιδεικνύονται, με την προστασίαν όμως άλλων -
Πήγε για μαλλί, κι βγήκε κουρεμένος
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Δι εκείνους οι οποίοι επεδίδοντο εις έργον τι και απετύγχανον