Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζήσης, Ευστράτιος"
-
Η αγροικιά και το χρέος δε gρύβ'dαι
Ζήσης, Ευστράτιος (1939) -
Η αγροικιά κι' η π'τανιά δε gρύβ'dαι
Ζήσης, Ευστράτιος (1939) -
Η γίδα όταν θέλ΄ να φάη ξύλο, πάει και ξέται σ΄ τζουμπάν΄ το dεγνέκ(ι)
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Το έλεγαν για τα παιδιά, όταν ενοχλούσαν τους μεγαλυτέρους των, ζητώντας πράγματα που δεν ήταν δυνατόν να τους δοθούν, ή απλώς τους πείραζαν για να τους κάμουν να θυμώσουν -
Η γιάθρωπος σ' bαράδ'σο δι gάτσε μουνάχους
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Και όλα τα καλά έχη κανείς, δεν ημπορεί να τα ευχαριστηθή, εάν θα είναι μόνος -
Η ζούλεια νά 'ταν ψώρα θα λα γεμίσ' η χώρα
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Την έλεγαν συνήθως διά τα παιδιά, που ζήλευαν αναμεταξύ των -
Η Θεός αγαπάει του gλέφτ' αγαπάει κι του ν'κοκύρ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Όταν έκλεβε κανείς και τον έπιαναν -
Η Θεός αψηλά είναι, αμά χαμ' λά βλέπ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Συνήθως ελέγετο όταν κάποιος, άλλοτε ισχυρός και άδικος εδυστυχεί -
Η Θεός φτωχά κι' ορφανά κάμιν', άμοιρα δι gάμιν'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Ελέγετο όταν εμάνθανον περί της αποκαταστάσεως πτωχού και απροστατεύτου τινός παιδιού -
Η κ'λιά παναθύρια δεν έχι
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Όσα και να φάγη κανείς δεν φαίνονται και συνεπώς δεν ειμπορούν να τον εκτιμήσουν οι άλλοι, εαν δεν θα ιδούν και διαφορετικά την προκοπήν του -
Η καθένας για τον εαυτό τ' , ο Θεός για όλους
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Το έλεγαν για να μη βοηθήσουν ανθρώπους δυστυχείς, προς τους οποίους είχαν κάποια ηθική υποχρέωση -
Η κακός η χρόνος περνάει, η κακός η γείτονας δι bερνάει
Ζήσης, Ευστράτιος (1939) -
Η καρδιά σα δε bονέσ' το μάτ' δι' δακρύζ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Εάν δεν λυπηθή κανείς πραγματικώς δεν κλαίει -
Η κατάρα είναι γαϊδάρα κι πάει στου ν'κοκύρ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Την έλεγαν για εκείνους που καταργιούνταν τους άλλους και πάθαιναν οι ίδιοι. Έλεγαν δε γαϊδάρα, από την ανυποληψία που έτρεφαν σ' αυτά τα εργατικά και χρήσιμα ζώα -
Η κιρός τα ταιριάζ΄ούτινιας θέλι
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Ερμηνεία: Ο χρόνος διαμορφώνει πάντοτε τα πράγματα -
Η κόσμους μι του gόσμου τα 'χ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Δια τους δικαιολογηθώσι εκείνοι που ησχολούντο με ξένας υποθέσεις