Browsing by Place recorded

Ανήμερα τ' Αγι' – Αντωνιού, μας έπιασε φουρτούνα, ανάμεσα στο πέλαος μαζεύαμε μπαρμπούνια

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Κάνει κακοκαιρία τη μέρα τ' Αγι' – Αντωνιού

Απ' εκεί πέρασε, μα δεν άγγιξε

Άγνωστος συλλογέας

Απ' τ' Αγάπ' αγάπα με

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Λέγεται όταν κανένας αγαπά κοπέλα απ' τ' Αγάπι και αντιστρόφως. Οφείλεται στη συνήχηση της λέξης αγάπη με την ονομασία του χωριού

Από μακριά να σε θωρώ, κοντά να μη ζυγώνω

Άγνωστος συλλογέας

Γιατί ο Βάτος ριζών' παντού

Απ’ τα μούρα τ΄ βάτ’ έγιν΄η πρώτη λειτουργία, το νάμα. Γι’ αυτό του ‘π ο Χριστός: «Όπου ακ’μπά η μύτη σ’ να ριζών’ς».

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Ας τα κάτω, που τα πας

Άγνωστος συλλογέας

Αυτός ξηραίνει και το σκατό του

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)

Είναι λίαν φιλάργυρος

Αφέντη, πεινούν τα βόδια. Που το ξέρεις; Γιατί πεινώ κι εγώ

Άγνωστος συλλογέας

Βασούλι, βασουλάκι γεμίζ' το σακκουλάκι

Αδαμαντίου, Αδαμάντιος (1896)

Γάδαρο ράβω

Άγνωστος συλλογέας

Για καλό και για κακό, βάλ'τε τον παπά γυρτό

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Πρέπει κανείς να προβλέπει όλα τα ενδεχόμενα και να παίρνει τα μέτρα του

Για τ' Άη – Γιαννιού τη χάρ' ούτε λάδ', ούτε ψάρ'

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Ερμηνεία: Τη μέρα του Άη – Γιαννιού του “Τιναχτή” είναι νηστεία

Ο Χάρος και ο Κάτω Κόσμος

Για τη λαϊκή ψυχή ο άλλος κόσμος δεν έχει καμμιά σχέση με την άλλη ζωή της Χριστιανικής διδασκαλίας. Είναι μαύρος και σκοτεινός, παρόμοιος με τον Άδη των αρχαίων. Εκεί οι νεκροί δεν αισθάνονται τίποτα απ’ τις χαρές της ζωής, συνεχίζουν όμως να έχουν τις ίδιες ανάγκες και συνήθειες που είχαν και στη γή. Οι καινούργιοι νεκροί που τους συναντούνε, τους πηγαίνουν χαιρετίσματα και αντικείμενα απ’ τους...

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Το Άντρο του Αιόλου στον Τσικνιά

Για το τελευταίο λέγεται πως κρύβει μεγάλους θησαυρούς και πως έχει έξοδο στην θάλασσα. Μια παράδοση αναφέρει ότι ένα λεμόνι, που πίξαν κάποτε στη σπηλιά απ’την κορφή του βουνού, βρέθηκε ύστερα από μερικές μέρες στο κύμα

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Γοργόνα = πλεονέκτης γυνή (πόλις Τήνου)

Φιλιππίδης, Ν. Ζ. (1929)

Ο δαίμονας

Γυρίζοντας μια φορά στο χωριό μ'νυχτώθ'κα και μ'ηύραν τα μεσάνυχτα στη Γούρνα.Εκεί άρχισε και τρεμόταν το ζώο στάθ'κε και τρεμόταν. Γυρίζω έτσ', φοβήθ'κα κιόλα, νύχτα, ερημιά, βλέπω ένα μαύρο πράμα και σερνόταν, κακό πράμα, σατανάς. Ήκαμα το σταυρό μ'κι αυτό ήρθε έτσ'δα και ώωπ ήπεσε απο μια πεζούλα στα χωράφια. Τρεμόμουν κι εγώ και το ζώο, δέκα ντενεκέδες κτυπούσαν πίσω μ'. Και βγήκε ύστερα μια φωτιά...

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Δ'λιά καμωμέν' παρά περιμέν'

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Δουλιά πού έγινε πρέπει να πληρωθεί

δέκα οκάδες πρόκα πουλησε

Άγνωστος συλλογέας

Δεν έκαμ' αραχνιά

Φιλιππίδης, Ν. Ζ.

Δηλαδή, τίποτε, αραχνιά = μηδαμηνότης

Δεν έχω π' σκουτουφλώ, μόνο μ' λεν και τύφλα

Άγνωστος συλλογέας