Browsing by Place recorded

Να κλαίν οι λεύτερες, να κλαίν κ' οι bαντρεμένες;

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Λέγεται για όποιον παραπονιέται για κάτι που δεν έχει, ενώ στην πραγματικότητα άλλοι είναι που το στερούνται

Να λουστή πριν να τόνε λούσουν

Άγνωστος συλλογέας

Να! είπ' ο γάδαρος τον πετνέ (πετεινό) τσεφάλα

Αδαμαντίου, Αδαμάντιος (1895)

Νά, χασάπ', λεφτά και δώσε μ' κρέας από καλή μεριά

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Γιά όποιον ψωνίζει χωρίς να διαλέγει

Νάχε τρύπα το πλευρό σου, νάβλεπε το καρδερό σου

Άγνωστος συλλογέας

Ο Άγιος θέλ' τη δόξα τ'

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Πρέπει να τιμά κανείς τον άγιο του, για να μπορεί να τον παρακαλέσει στις δύσκολες στιγμές

Ο Άη Νικόλας, ο Προφήτ'ς Ηλίας και ο Άης Αντών'ς

Ο Άη Νικόλας, ο προφήτ' Ηλίας και ο Αής Αντών'ς είταν σ' ένα καΐκ' και ταξίδευαν και τ΄ς ήπιασε μια φουρτούνα, πήγαν να πνιγούνε. Πήκαν, “Παναΐα μ', να βγούμε στη στεριά και να με κτ'πά το κύμα”. Γι' αυτό και το κλησάκ' τ' είναι στον Πάνορμο, πλάι στη θάλασσα. “Εγώ”, λέει ο άης Αντών'ς, να βγώ κι ούτε π' θέλω να τνε βλέπω πιά”. Κ' είναι το κλησάκ' τ' βαθιά στ΄λαγκάδια, στο Μπεναρδάδο. Κι ο προφήτ'ς...

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Ο Άη Χαράλαμπος

Ο Άη Χαράλαμπος είναι προστάτ'ς των τσομπάνηδων, γιατί του 'πεν ο Χριστός : “Τι θές να σ' δώκω π' τράβηξες τόσα μαρτύρια για μένα;”. Λέει, “Όσοι έχουν τ'ν εικόνα μ' και μ' ευλαβούνται, να μην τ'ς πιάνουν οι αρρώστιες, ούτ' αυτοί, ούτε τα προβατά τους”.

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Ο ανάγρος, ανάγροι= αι γελλούδες( Κρόκος)

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1922)

Ο βάτος, ο γλάρος κ'η νυχτερίδα

Ο βάτος,ο γλάρος κ'η νυχτερίδα είχαν ναυλώσ' ένα καίκ'πράματα και τα 'χαν χρεωθεί. Ήπιασ'όμως μια φουρτούνα στο δρόμο και βούλιαξε το καίκ'. Ο βάτος λέει,<Φέρ'τα δώ αυτά είναι δ'κά μ'>.Γι' αυτό κι όταν πάς να περάσ'ς γαντζώνετ'απάνω σ'και πρέπ'να πείς :<Όχ, αυτό δεν είναι δ'κό σ',είναι δ'κό μ'>.Ο γλάρος ψάχν'ακόμα να βρεί τα χαλκώματα και βούτα μες στ'θάλασσα. Κ'η νυχτερίδα τα 'χε κλέψ'τα λεφτά και...

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Ο Εβραίος σαν τα χάν', τα παλιά τεφτέρια πιάν'.

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Όταν βρεθεί κανείς σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, ζητάει όλα όσα του χρωστούν, έστω κι' αν τα' χε χαρίσει

Ο καλός καλό δεν έχ' κι ο κακός κακό δεν έχ'

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Ερμηνεία: Λέγεται σε περιπτώσεις που σ' έναν καλόν άνθρωπο του έρχονται όλα στραβά, ενώ έναν κακό τον ευνοεί η τύχη

Ο κόκορας περιστέρια δεν κάμ'. Κορακάκια θα κάμ'

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Λέγεται όταν ένα παιδί έχει τα ελαττώματα των γονιών του

Η γυναίκα τ' Μαρτ'

Ο Μάρτ'ς έχ' άσκημη γυναίκα κι όταν τνε κοιτά απο πίσω δε βλέπ' τ'ν ασκήμια τ'ς και γελά. Κάν'τότε λαικάδες, ωραίες μέρες. Όταν όμως τνέ βλέπ'απο μπροστά κλαίει και χτυπιέται και κάν' άσκημοι καιροί. Πότε κλαίει και πότε γελά ο Μάρτ'ς. (Βλ. Παροιμία παράδοση απ'τη Μεσσηνία: Ν. Πολίτου, <Παραδόσεις> τομ Α, σελ. 619)

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Ο ποντικός τρώει το ψωμί, κι' οι ποντικοί το φάγαν

Άγνωστος συλλογέας

Ο Προφήτης Ηλίας

Ο προφήτ'ς Ηλίας είτανε ναύτ'ς κι επειδή έπαθε πολλά στ' θάλασσα, κίνησε ξυπόλυτος με το κουπί στον ωμο τ', για να βρεί μέρος όπου οι άνθρωπ' δε θα ξαίραν τι ΄ναι θάλασσα. Ρωτούσε λοιπόν, ρωτούσε : “Τι 'ν' αυτό;” Τ' έλεγαν, “Κουπί”. Κάποτε ήφτασε και σ' ένα β'νό, στη gορφή τ'. Λέει, “Τί 'ν' αυτό;”. Τ' λένε “Ξύλο”. Κ' ήμειν' εκεί. Γι' αυτό κι έχ' πάντοτε το εκκλησάκ' τ' στις κορφές

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Ο πύργος τ' Σαρακήν'

Ο πύργος τ' Σαρακήν' είναι στοιχειωμένος. Γι'αυτό όταν κανείς μπαίν' μέσα δεν πρέπ' ν'ακ'μπήσ' πουθενά, για να μην πάθ'κακό.

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Οι Αγελλούδες στα δ' ράφια

Ο Σαμούχος, ο οδηγός, γύριζ’ ένα βράδ’ με τ’ αυτοκίνητό τ’ στη Χώρα. Στα Δ’ράφια βγαίνουν ζωτ’κά, το ξέρ’ς. Όταν ήφτασε λοιπόν λίγο πιο κάτω, στην Άγρελα, βλέπ’ κόσμο πολύ και χορεύαν με όργανα. Τ’ κάνουν στάσ’ να τ’ς πάρ’, μπαίνουν μέσα κι αρχίσαν και χορεύαν και τραγ’δούσαν μες στ’ αμάξ’. Μόλις φτάσαν στο σταυροδρόμ’ πάνω απ’ τ’ν Αγία Παρασκευή, σταμάτησαν τα τραγούδια ξαφνικά. Γυρίζ’ ο Σαμούχος...

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Ο σκύλος είναι φίλος σου κι η γάτα 'ναι οχτρός σου

Άγνωστος συλλογέας

Ό,τι κάΜ'ς θα σ' κάνουν κι ένα παραπάνω

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Δεν πρέπει κανείς να κάνει κακό σε κανέναν, γιατί θα το ΄βρει και μάλιστα μεγαλύτερο