Browsing by Place recorded

Ερμηνεία: Λέγεται για τον ξαφνικό θάνατο. Και καλός είναι, γιατί απαλάσσει τους οικείους απ' τα βάσανα της αρρώστιας και δε φελάει, γιατί χάνουν αναπάντεχα τον άνθρωπό τους, χωρίς να συνηθίσουν στην ιδέα

Και το μέρμηγκα ανάγκη τον έχομε

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Και τον πιο μικρό κι ασήμαντο θα 'ρθει στιγμή που θα τον χρειαστούμε

Και' σύ σκόρδος; Φύσα τουν κι χάζι τουν

Άγνωστος συλλογέας

Καλώς ήρθες, ω λύπη μου, κι' αν ήρθες μοναχή σου

Άγνωστος συλλογέας

Κατά τα έργατα σ', αλλελούια

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Δηλώνει τη δίκαιη κρίση του Θεού

Η Μαλαματένια

Κείνα τα χρόνια που ΄ταν ο πόλεμος με τ'ς Τουρκ', ερχόνταν εδώ αθρώπ' με καΐκια απ' την Μυτιλήν', τ' Χίο, π' τ'ς κυνηγούσαν οι Τούρκ'. Παίρναν μαζί και τ'ς εικόνες, τα πράματα τους κι όσ' απ' αυτά πέσαν στ' θάλασσα τα 'βγαζε το κύμα όξω. Έτσ' ήρθε ήρθε στο γιαλό κ' η Μαλαματένια, που τνέ πήκαν έτσ' γιατί 'ν' από μάλαμα.(Πόλεμος με τ'ς Τουρκ' = Εννοεί την επανάσταση του 1821, Κυνηγούσαν οι Τούρκ' =...

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)

Λένε πως μια γυναίκα, βλέποντας ένα σκεπάρνι που ήταν κρεμασμένο πάνω από του παιδιού της την κούνια, δεν έβγαλε το παιδί της από την κούνια, παρά το έκλαιγε, λέγοντας άχ! Το σκεπαρνοκομμένο μου!

Πουλάκης, Δημ. (1924)

Browsing by Place recorded

Κάθ' λαγιος τη δόξα τ' έχει

Κάθε πουλάκι χαίρεται με τον κελαϊδισμόν του

Κάμε να 'βρεις

Κάνει η νύφη μας ρόκκα; Βάστα την

Η Τήνος

Κάποτε πέρασ’ από εδώ ένα καράβ’ και δήκαν(2) το νησί μας, π’ δεν τούξεραν και λένε: «Τίνος είν’ αυτό το νησί;». Κι έτσ’ το βγάλαν Τήνος.[δήκαν= Είδαν]

Κάτω κάτ' ο κύρηκας κι αποπάνω το λουρί κι απάνω πάνω 'μεις οι κοσμικοί

Και καλό είν' το ξαφνικό και δε φελάει

Και το μέρμηγκα ανάγκη τον έχομε

Και' σύ σκόρδος; Φύσα τουν κι χάζι τουν

Καλώς ήρθες, ω λύπη μου, κι' αν ήρθες μοναχή σου

Κατά τα έργατα σ', αλλελούια

Κόκκινα μαλλιά, μάτια γαλανά, ψυχή τ' διαβόλ', καρδιά τ' σατανά

Κοντό γαϊδουράκ', πάντα π'λαράκ'

Κρίμα τη νια, την κατανιά!

Browsing by Place recorded

Κάθ' λαγιος τη δόξα τ' έχει ﻿

Κάθε πουλάκι χαίρεται με τον κελαϊδισμόν του ﻿

Κάμε να 'βρεις ﻿

Κάνει η νύφη μας ρόκκα; Βάστα την ﻿

Η Τήνος Κάποτε πέρασ’ από εδώ ένα καράβ’ και δήκαν(2) το νησί μας, π’ δεν τούξεραν και λένε: «Τίνος είν’ αυτό το νησί;». Κι έτσ’ το βγάλαν Τήνος.[δήκαν= Είδαν] ﻿

Κάτω κάτ' ο κύρηκας κι αποπάνω το λουρί κι απάνω πάνω 'μεις οι κοσμικοί ﻿

Και καλό είν' το ξαφνικό και δε φελάει ﻿

Και το μέρμηγκα ανάγκη τον έχομε ﻿

Και' σύ σκόρδος; Φύσα τουν κι χάζι τουν ﻿

Καλώς ήρθες, ω λύπη μου, κι' αν ήρθες μοναχή σου ﻿

Κατά τα έργατα σ', αλλελούια ﻿

Κόκκινα μαλλιά, μάτια γαλανά, ψυχή τ' διαβόλ', καρδιά τ' σατανά ﻿

Κοντό γαϊδουράκ', πάντα π'λαράκ' ﻿

Κρίμα τη νια, την κατανιά! ﻿

Κάθ' λαγιος τη δόξα τ' έχει

Κάθε πουλάκι χαίρεται με τον κελαϊδισμόν του

Κάμε να 'βρεις

Κάνει η νύφη μας ρόκκα; Βάστα την

Η Τήνος

Κάποτε πέρασ’ από εδώ ένα καράβ’ και δήκαν(2) το νησί μας, π’ δεν τούξεραν και λένε: «Τίνος είν’ αυτό το νησί;». Κι έτσ’ το βγάλαν Τήνος.[δήκαν= Είδαν]

Κάτω κάτ' ο κύρηκας κι αποπάνω το λουρί κι απάνω πάνω 'μεις οι κοσμικοί

Και καλό είν' το ξαφνικό και δε φελάει

Και το μέρμηγκα ανάγκη τον έχομε

Και' σύ σκόρδος; Φύσα τουν κι χάζι τουν

Καλώς ήρθες, ω λύπη μου, κι' αν ήρθες μοναχή σου

Κατά τα έργατα σ', αλλελούια

Κόκκινα μαλλιά, μάτια γαλανά, ψυχή τ' διαβόλ', καρδιά τ' σατανά

Κοντό γαϊδουράκ', πάντα π'λαράκ'

Κρίμα τη νια, την κατανιά!