Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουκάτος, Δημήτριος Σ."
-
Νικολίτσι, Βαρβαρίτσι, Σάββα τ΄ήθελες στη μέση;
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956) -
Νικολίτσι, Βαρβαρίτσι, Σάββα τ΄ήθελες στη μέση;
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)Οι μικροί τι γυρεύουν ανάμεσα στους μεγάλους -
Νικολίτσι, Βαρβαρίτσι, Σάββα τ΄ήθελες στη μέση;
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960) -
Νιός καρπός καινούργιο φως
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1940)Η παροιμία προέκυψε από την συνήθειαν να σταυρώνουν με το νιό ψωμί τα μάτια τους και να λένε τη φράση. Ύστερα τη λένε γενικά για την αξία της νέας εσοδειάς -
Νιος καλός, πανούργιος γέρος, (πανώριος)
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958) -
Νοέμβρης ενόγα κι έσπερνε (αμφίβολα) Δικέμβρης δίκαια έσπερνε (θετικά)
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960) -
Νοικιασμένο, ρημασμένο σπίτι
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952)Οι ξένοι που μπαίνουν μέσα, δεν το προσέχουν όπως ο νοικοκύρης -
Νοικοκύρης, καραβοκύρης
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952) -
Νουφούλα μου, νυφούλα μου σε χαιρετ' η καρδούλα μου
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1940)Από Ισάκισμα γαμηλίου -
Ντάστανα πο κλάσαν ψες κι εν ηκλάσαν και προψές
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1940)Ντάστανα = λέξις του ταχταρίσματος -
Ντρέπεσαι; Κρέμα τη σίτα!
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958) -
Ντύσου, γδύσου, συλλογίσου, φάγε, χέσε, πέσε, κοιμήσου
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952)Έτσι περνάει ανούσια η ζωή -
Ντύσου, γδύσου, φάε, κοιμήσου, δεν είναι δουλειά αυτή!
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)Το 'παν όταν δυο αδέρφια με την αδερφή τους ξενύχτησαν στη γωνιά χωρίς να πάνε να κοιμηθούν γιατί έκανε κρύο. Στο μεταξύ έφαγαν ένα ψωμί και το λάδι από ένα ροΐ -
Νύφη μ' σι κάνου
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1940)Δηλαδή σε παρακαλώ πολύ σε εκλιπαρώ ή σε περιποιούμαι -
Νύφη μου, όχι όπως ήξιρις, παρ' όπως βρήκις
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959) -
Νύφη μπαίνει; Κάτσετ' αναπαμένοι. Νύφη βγαίνει; Έβγατε ναν τη δήτε
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952)Η νύφη που έρχεται στο σπίτι του γαμπρού θα ζήση εκεί, ενώ όταν φύγη απο της μάννας της σπάνια θα ξαράρτη -
Νύφη στολισμένη και τραπέζι στρωμένο, δεν έχουνε καρτεροσύνη
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952)Καρτεροσύνη = υπομονή να περιμένουμε -
Νύφη, το δεξί σου ποδάρι μπροστά! Το δεξί μου και το ζερβί μου, τον πολύν καιρό που θα κάμω με σένα!
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)