Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Ικεί που κρέμαγαν οι καπεταναίοι τ' άρματα, κριμάν οι γύφτ' τ' άργανα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Παροιμία λεγόμενη επί παρελθόντος μεγαλείου -
Ιρμνιά κι χάρους!
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922) -
Ισιώνταν τα σιδερικά, ισιώνταν κι' οι βελόνες
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926) -
Ισύ κ΄λιά πνας, ισείς μάτια, γιατί δεν κλήτι
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Η παροιμία αυτή βγήκε από το εξής γεγονός -
Ισύ κλιά π΄νας, ισείς μάτια γιατί δεν κλάτι
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Ιτούτου να μου του δίνεις κί κείνου να μου του χαρίζεις κί τ' άλλου είνι δκό
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Όταν ένας τα θέλη όλα δικά του -
Κ'κί ήταν κι' έσκασι αυτό του πιδί
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Δηλαδή ομοιάζει μετον πατέρα του κατά πάντα -
Κ'κιά τρώει, κ'κιά μαρτ'ράει αυτός
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Δηλαδή ότι γιγνώσκει ο άνθρωπος περί αυτού, λαλεί ασφαλώς. Τα των άλλων είναι άγνωστα εις αυτόν -
Κ'κιά τρως, ριβίθια μαρτ'ράς
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1902) -
Κ'λάμι τουγ κιρό μας σαν τα λ'θάρια στου βράχου
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923) -
Κάθε γρούνι για τη μυτούλα του σκάβει
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)Έκαστος το ίδιον συμφέρον επιδίωκες -
Κάθε κόρη τον άντρα της σταυραητό τον κράζει
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Τιφλούται οφιλών περί το φιλούμενον -
Κάθε νοικοκύρης βγαίνει από την πόρτα του
Λουκόπουλος, Δημήτριος -
Κάθε ξ'κάκ' έχ' του σαρακάκ!
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)