Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουκάτος, Δημήτριος Σ."
-
Επίσκοπε του Δαμαλά μηδέ νου, μηδέ μυαλά. Τα μικρά δεν ήθελις τα μιγάλα γύρευις. Γύριζε του χερόμυλου κούνα τ΄ αραπόπουλο.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1940)Πήγε ν΄ αγοράση ψάρια, μα δεν τ΄ αρέσανε τα μικρά της αγοράς κ΄ βγήκε με τους ψαράδες έξω. Εκεί τον πιάσανε -
Επίσκοπος του Δαμαλά ούτε νου ούτε μυαλά. Τα μικρά δεν ήθελα, τα μεγάλα γύρευα. Γύριζε, χειρόμυλε κούνα και το διάολο
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960)Μια φορά ήτανες ένας δεσπότης από το Δαμαλά.(Δεν ξέρουμε που είν΄ αυτό το μέρος) Αυτός μια μέρα εβήκε με το καλαμίδι του να ψαρέψη. (άνθρωπος ήτανε). Εκεί που ψάρευε στις ράχες, έβγανε ψάρια όλο μικρά. Λέει μοναχός του : ... -
Ες σην gούφα σ' α δϊέβος, σην τζοιλία σου ες 'κατό δεβόλοι!
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Έχεις στη σκούφια σου ένα διάβολο, μα στην κοιλιά σου έχεις εκατό διαβόλους! -
Εσείς την πάθετε σαν το Γιάννη το Μπουγά και τον Αρώνη!
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960) -
Εσείς την πάθετε σαν το Μπούγα και τον Αρώνη!
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960) -
Εσείς την πάθετε σαν το Μπουγά και το βγέρο
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960) -
Εσκιάζανε τα παιδιά και τσο’ λέανε γι’ Ανεράϊδες. «Τσώπα, γιατ’ έρχετ’ η Ανεράϊδα».
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956) -
Στου Γκέκα
Εσκοτώσανε έναν Γκέκα= (Αλβανό, Γκέκηδες) Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959) -
Εσπάσαμε πλάκα
Λουκάτος, Δημήτριος Σ.Εγελάσαμε (διασκεδάσαμε πολύ). Νεωτέρα παροιμιώδης φράσις ακουσμένη περίπου από τό 1930. (Σχετική μέ τίς πλάκες (= δίσκους) τών γραμμοφώνων) -
Μενελαϊς
Εστάθμευσε εδώ ο Μενέλαος της Σπάρτης (εδώ στη Ρεντίνα). Απ’ αυτό ωνομάσθηκε δήμος Μενελαϊδους. Είχε κέντρο εδώ. Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959) -
Εσύ πόδ'κες τη δεκάρα θα βαρέσης τη τζαμάρα!
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)Όποιος προπληρώνει, κάνει καλύτερα τη δουλειά του -
Εύρηκ' ο ρόζος των αρίδα
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1936)Όταν συναντώνται δυό ισχυρά αντίθετα, ηή όταν φθάνη κανείς σε ανυπέρβλητη δυσκολία -
Εψές με τα κοφίσια μας και με τσου μπακαλιάρους, σήμερα με τσι τσάπες μας σαν τσου παλιογαϊδάρους
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952)Το λένε οι χωρικοί για την ημέρα των Βαΐων. Συνηθάνε εκείνη την ημέρα στην Κεφαλλονιά να τρώνε σκορδαλιές (αλιάδες) με μπακαλιάρο και κοφίσι (αγγλ. stock-fisch), ένα ψάρι παστό, σκληρό σαν ξύλο, που το μοσκεύουν στο νερό ... -
Εψές ψόφησ' ο χοίρος μουμ προψές ο γάδαρός μου και ψες πέθαν' ο άντρας μου. Για πήτε μου, γειτόνοι, ποιόνε να πρωτοκλάψω. Άντρα μου, χοίρο, γάϊδαρε, καλέ μου νοικοκύρη οπού σ' είχα και προκοπή δεν είχα
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960)Από το Βασιλ. Μαυρομάτη, Εμαγνητ. Η αναγγελία, τανν. Β, αρ. 15