Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Τσιτσάς, Σεραφείμ"
-
Ξανακάν' μι νύφη κι ξέρου να προυσκυνήσου
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Ξέρει του γουμάρι να φάει μακιδουνήσι;
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Για όσους δεν εκτιμούν κατ' αξίαν πρόσωπα και πράγματα.ΙΙΣυνοδεύεται από κείμενο...... -
Ξύν΄ιτι ικεί απ΄ δεν τουν τρώει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Ο λύκος πρόβατο δε γίνεται κι' αν γίνη δεν κουρεύεται
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Λέγεται για ανθρώπους ατάκτους -
Ο παλαβός είδι του μυθ΄σμένου κι παραμέρ΄σι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Ό, τι βρέξει ας κατιβάσει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Όξου κούκλα κι μέσα πανούκλα
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Όπ' ακούς πολλά καρύδια, πάρι μικρό τσιουβάλι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Όποιος έχει πουλύ πιπέρι, βάνει κι στα λάχανα
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Όποιους ανακατών' ιτι μι τα πίτ'ρα τουν τρων οι κότις
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Όποιους δε θέλει να ζ'μώσει, ούλη τη μέρα κουσκινάει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Όποιους δεν έχει μυαλό, έχει πουδάρια
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Για κείνους που ξεθεώνονται άσκοπα στις τρεχάλες -
Όποιους έχει τα γένεια, έχει κι τα χτένια
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Όποιους κάϊκι στην κουρκούτη, φ'σάει κι τη γιαούρτη
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Όποιους νόγαϊ κούρινι, δεν κουλουκούρ'ζι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Εκείνος δηλαδή που ενόγαγε (ένιωθε) εκούρευε στη στάνη (καλά μαλλιά), δεν εμάζευε κουλόκουρα, τα σκάρτα δηλαδή κοντομάλλια, που βγαίνουν στα σκέλη των προβάτων -
Όσα μύθια, ούλα αλήθεια
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Όσα ξέρει ου νοικοκύρ'ς δεν τα ξέρει ου κόσμους ούλους
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Όσου να σκιφτούν οι γνουστικοί, πιρνάν τουν κιρό τ'ς οι παλαβοί
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)