Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Τσιτσάς, Σεραφείμ"
-
Πάει σαν του σκ'λί στ' αμπέλι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Πάρ' τουν στου γάμου σ' να σι πεί κι τ' χρόν'
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Λέγεται για τους πολύ αφηρημένους και ηλιθίους -
Πάρε γυναίκα από σόϊ και σκύλα από μαντρί
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Πάρι δρόμου δουλ' ιμένου κι κουρίτσι αδούλ' ιφτου
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Η γυναίκα που θα παντρευτεί κανείς πρέπει να είναι άγγιχτη (αγνή), ενώ ο δρόμος δουλεμένος, για να είναι σίγουρος, οτι δεν θα λαθέψει και χάσει την σωστή κατεύθυνση. -
Παλιός γάιδαρος περπατ' σιά δεν αλλάζει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Παλιός γάτος τρυφιρά πουντίκια γύριυι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Παλιός γάτους τριφυρά πουντίκια γύριβι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Παπάς απ' την πόλη, η παπαδιά μουλουγάει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Παρ' τούν ένα κι βάρει τούν άλλουν
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Παρ' τουν ένα κι βάρει τουν άλλου
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Όταν δυό ή περισσότεροι είναι εξ ίσου ανίκανοι και ακτάλληλοι -
Πέθαναν τα πιδιά τ' μυλουνά για ν'ιρό
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Πέρ'σι κάηκι, φέτου μύρ'σι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Πήρι η κ'τσός κατήφουρου
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Πίνει η κότα ν' ιρό, τηράει κι τουν Θιό
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Η κότα για να καταπιεί το νερό, είναι αναγκασμένη, εξ αιτίας της ειδικής κατασκευής της στοματικής της κοιλότητος, σε κάθε γουλιά νερού που ρουφάει, να σηκώσει το ράμφος της προς τα επάνω. Έτσι διευκολύνεται η κατάποση του ... -
Πλιότιρις μυίγις πιάν' ς μι του μέλλι παρά μι του ξίδι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Ο καλός δηλαδή τρόπος επιτυγχάνει καλύτερα αποτελέσματα -
Ποιος έχει του μέλι στα δάχ'λα κι δεν τ΄ αγλύφει;
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Πολλά καλά στην έρημο, ξύλα κι λιθάρια
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)