Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Τσιτσάς, Σεραφείμ"
-
Μαθαίνει η αρκούδα κι χουρεύει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Μη στάξει και μη βρέξει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Μι πουρδές δε βάφουν αυγά
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Μι τα λόϊα χτίζει ανώϊα κι κατώϊα
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Με τα λόγια δηλαδή εκτελεί κανείς τα δυσκολώτερα έργα -
Μι του θειό σ' φάϊ κι πιέ κι αλισβιρίσι μην έχ'ς
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Ν' αποφεύγεις δηλαδή δοσοληψίες, σούρτα – φέρτα, με τους συγγενείς και τους δικούς σου, που εύκολα καταλήγουν σε παρεξηγήσεις και τσακωμούς. Δοσοληψία -
Μικρό πιδί δεν έχουμι, τουν ταβλαρά χουρεύουμι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Μπάτι, σκύλοι, αλέστι κι αλ'ιστικά μη δίν'ιτι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Λέγεται σε περίσταση ακαταστασίας και αναρχίας -
Μπήκ' η λύκους στού μαντρί, αλλοιά απόχει τού ένα
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Δηλαδή: όταν μπεί ο λύκος στό κοπάδι, κινδυνεύει τό ένα τού φτωχού κι όχι τά πολλά τού τσέλιγγα. Η μοίρα κυνηγάει κ' εδώ τό φτωχό. Ο Στέφανος Γρανίτσας δίδει τήν εξής εξήγηση στά “Άγρια καί τά ήμερα τού βουνού καί τού ... -
Μπρός πύρα καί πίσου κλαδιυτήρα
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Λέγεται γιά τήν ανεπαρκή θέρμανση τού εγχώριου τζακιού. Όσοι κάθονται κοντά του ζεσταίνονται μπροστά, αλλά πίσω – στίς πλάτες – αισθάνονται κρύο -
Ν' ακούς κι τούν τρανύτιρου σ' τι σι λέει!
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Η παραίνεση αυτή,σύμφωνα με κάποια εκδοχή,βγήκε από την εξής ιστορία.Συζητούσαν μια μέρα δυο παιδιά μιας χήρας.Λέγει ο μεγαλύτερος “Σαν μπελάς μας έγινε αυτός ο μπάρμπας,που μας κουβαλιέται από κάποτε εδώ.Εγώ λέω ν' ... -
Να λιλί κι νο μ' τσιτσί
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Ειρωνική νηπιακή φράση. Να χρήματα και δος μου κρέας (τσιτσί) που λέγεται για όσους συναλλάσσονται ή χειρίζονται κάποια υπόθεση με κλειστά μάτια, πολή απερίσκεπτα -
Να παντριυτής, να γκαστρουθής, να ιδώ την προυκουπή σ'
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Στα ζόρια δηλαδή φαίνονται οι άξιοι και ικανοί -
Να σι φ'λάει ου Θιός απου σημειουμένουν άνθρουπου
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Σημειουμένος θεωρείται ο έχων κάποιαν σωματικήν αναπηρίαν ή παραμόρφωσιν (με ένα αυτί, κουτσός) τον οποίον έχει η μοίρα σημαδεμένον. Θεωρείται γρουσούζης και όχι καλός άνθρωπος -
Να του βρείς απ΄ του Θειό
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Να του βρεις απ' τα κιραμίδια
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Να φ'λάϊσι απού κρυφόσκ'λου
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Οι ύπουλοι δηλαδή και υποκριταί είναι πιό επικίνδυνοι -
Νηστεύει ου δούλος του Θεού, γιατί δεν έχει να φάει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)