Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζήσης, Ευστράτιος"
-
Με ξένα χέρια φίδια να μη πιάν'ς
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Να μην εμπιστεύεται κανείς τας υποθέσεις του εις άλλον -
Με ξένα χέρια φίδια να πιάν'ς
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Να μην εμπιστεύεται κανείς τας υποθέσεις του εις άλλον -
Μένα παπάζιμ πέθανε, παπάς μην απομείκη
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Δια την εκδηλουμένην συνήθως απροκαλύπτως χαράν την υποσταύτην ζημίαν ή συμφοράν, επί τω ακούσματι ότι και άλλοι υπέστησαν τα αυτά -
Μέρα νύχτα στο ποδάρ' σα Γανίτικο μουλάρ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Η παροιμία σημαίνει τον πολύ εργαζόμενον. Εισίχθη εξ άλλων χωρίων, διότι εκτός της φωνολογίας, γανίτης εις τα Γανοχώρια ήτο ο κάτοικος μόνον του Γάνου, ενώ εις την λοιπήν Θράκην σημαίνει Γανοχωρίτης -
Μέσα μεργιά κατώφλιο
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Περί ανθρώπων περιφρονητέων, τους οποίους ενώ δεν τους έβαζαν μέσα από την πόρτα των, αυτοί εποφθαλμίων να συνάψωσι σχέσεις και συγγενικούς δεσμούς -
Μεις οι βλάχ' όπως λάχ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Παρότρυνσις ή δικαιολογία δια την λιτότητα, ή έλλειψιν χρειωδών, ιδίως κατά την ώραν του φαγητού -
Μεσ' σ' θάλασσα θα τ' νή β'τήξω
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Λεγόταν από τις μάννες που τα παιδιά τους τύχαινανε να ερωτευτούν κορίτσια όχι άμεπτων ηθών -
Μη gαμ'ς μη λάβ'ς καρδία σ' μη σε πονέσ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Συμβολή δια την αποτροπήν αδικημάτων. Ελέγετο κατά την ανταπόδοσυν παρά της θείας δίκης εις τους αδικούντας -
Μήδ' Οβιργιός σ'ν Αναστάσ' μηδέ κακό σε μάς
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Την έλεγαν αμέσως μετά των πρώτων Ανάστασιν, όταν θα επήγαιναν από την εκκλησίαν κανείς Εβραίος, τοιουτρόπης να μην εύρη και κανένα κακό την οικογένειαν καθ' όλον το έτος -
Μήδε κάτ' από τ' αμάξ, μήδε πάν' από τ' αμάξ
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Εσήμαινε τον πολύ ιδιότροπον άνθρωπον. Ομοία τουρκική: Νε αραμπατάν ασαά, νε αραμπατάν γιοκαρί -
Μην τα κ'μνες, γαϊδάρα, να μη στα τραγουδώ. Μήτε παπά φοβούμαι, μήτε πνευματικό
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Μι τ' π'θαμή σ' δι μιτρούνα
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Συνήθως ως απειλή εις ανθρώπους προτιθεμενους να κάμουν αυθαιρεσίας -
Μί τον ήλιο τα βγάζουμε με τον ήλιο τα βάζουμε. Τ' έχ' να τα έρμα κι ψοφούνα;
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Περί των οκνηρώμ ανθρώπων οι οποίοι δεν εγνώριχον την αιτίαν της πενίας και της δυσπραγίας των. Κυρίολεκτικής πρόκειται περί ποιμένων οι οποίοι πολύ μετά την ανατολήν του ήλιου ωδηγούν τα πρόβατα εις βοσκήν και πολύ προ ... -
Μιά καϊκα, μιά βουλίκα
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Ερμηνεία: Δια τους πολύ σπατάλους άνδρας και γυναίκας οι οποίοι εντός ελάχιστου χρονικού διαστήματος διεσπάθιζον ολόκληρον περιουσίαν -
Μιά σταλίτσα κριατάκι χίλιες bοbες σκεπάζ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Δια τας γυναίκας που ήσαν άσχημοι και επάχυνον ολίγον, οπότε δεν εφαίνετο όλη η ασχήμια των -
Μιά ώρα δ'λειά, ένα χρόνο μελέτ'μα
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Όταν κανείς συνεχώς ανέβαλε να κάμη έργον, το οποίον δεν ήτο δύσκολον -
Μιγάλ' βούκκα φάε, μεγάλο λόγο μη λες
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Δια τους καυχησιολόγους, οι οποίοι προέκρινον το μέλλον και ηπείλουν να εκμηδενίσουν και εξοντώσουν τους αντιπάλους τους