Αναζήτηση
Αποτελέσματα 301-400 από 135781
Αρχοντικά πορεύκονται και σκύλλικα κοιμούνται
(1943)
Δι' εκείνους που επιδεικνύουν πολυτέλειαν ενώ εις την πραγματικότητα κακοπερνούν
Είπαν την γιορτή 'ν', τσ' εβλάφτη, τσ' εκαρδιά της θεραπέφθη
Εβλάφτη = δυσηρεστήθη, θεραπέφθη = ενδομύχως ευχαρεστήθη
Δο μ', κυρά μ', τον άντρα σου και συ κράτα τον κόπανο
(1956)
Λέγεται για τον ανυπόμονο
Η όρνιθα όντας πίνη νερό γλέπ' 'ς τον ουρανό
(1894)
Ερμηνεία: Ότι οφείλομεν ευγνωμοσύνη τω Θεώ δια τας ευτυχίας ημών
Στου διάουλου κ' ένα κιρί
(1915)
Ερμηνεία: Επί των προβαινόντων εις θυσίας προκειμένου να ίδωσι συμβαίνον τι όπερ δεν ήλπιζον (αδιάφορον αν ωφέλιμον εις αυτούς ή όχι). Και η αντίθεσις της προσφοράς του κηρίου (πράξεις ευσεβούς, προς τον διάβολον δεν είναι ...
Για σεναν ήκραξεν το πουλί
(1876)
Ή για κείνον ήκραξεν το πουλί
Αν πνιούμεν να σάς δόνω 'κατό γρόσα
(1876)
Ανέκδοτη ΜασροΓιανν...
Ράβε ξήλωνε δουλειά να μή σε λείπη
(1937)
Καστορία
Γάιδαρος είν' ο γάιδαρος ανεφορεί και σέλα
(1938)
Αυτός που δεν έχει αξία, όπου κιαν φτάση πάλι δε θέλη αξία
Διαουλουκαβαλ'κεμένους
(1915)
Ερμηνεία: Επί των εκ πείσματος επιμενόντων εις τι ή αρνουμένων να πράξωσι τι
Του μεγάλου του ψάρ' τρώει του μικρό
(1893)
Ερμηνεία: Διδάσκει να μη ερίζη τες προς τον κρείττονα
Εσέν κορτσόπον, λέγ' αττο κ' εσύ, νυφίτσα μ', άκσον
(1881)
Ερμηνεία: Επί εμμέσων παρατηρήσεων
Όποιος δε(ν) θέλει κτύπους 'ς του χαρκιά δεν πάει
(1917)
Λέγεται επί ανθρώπων, οίτινες αναλαμβάνουσιν έργον ανώτερον των δυνάμεων των και μη δυναμένων να το φέρωσιν εις πέρας
Η μάνα 'έρει παιΐ τσαι πάλι “μα” φωνάζει
(1932)
Ουδέν ισχυρότερον της προς την μητέρα στοργής των τέκνων
Παπά γιος διαβόλου αγγόνι
(1922)
Ερμηνεία: Επί των τέκνων των ιερέων συνήθως κακών και αναγώγων
Πήρ' ο τυφλός κατήφορο
(1922)
Ερμηνεία: Επί των αρξαμένων τι και μη δυναμένων είτα να παύσωσι
Όποιος στα λόγια σου θαρρεί στους όρκους σου πιστεύκει, στην θάλασσαν πιάννει λαούς τζιαι στα βουνά ψαρεύκει
(1954)
Ερμηνεία: Επί εκείνων, οι οποίοι κατέχονται από το πάθος του ψεύδους
Άλλοι μπαίνουνε στσι κήπους κι άλλοι παίρνουνε τους χτύπους
(1938)
Όταν παθαίνει άλλος αντ' άλλου
Είπαν του λωλού να 'ψη φωτιά κ' έκαψεν τα ρούχα του
(1883)
Ερμηνεία: Εννοεί εκείνους προς ους επιτρέπει μικράν τινα οικειότητα, και αυτοί ζητούσι να καθίσωσι στον τράχηλον του φίλου
Το γλυκύν η γλώσσα βγάλλ τ' οφίδ' ας' σο τρυπίν
(1881)
Ερμηνεία: Επί την δια παρακλήσεως κατορθουμένων
Κάμνει ο κλέφτης ταρασ'ήν, να φοηθή που χάση
(1948)
Κάνει ο κλέφτης ταραχή, να φοβηθή όποιος χάση
Τομ μουλόν ποταμό να φοβάσαι
(1949)
Παρεμφερής την Αγγλική: Stillwaters run deep
Ό,τι βρέξ' ας κατεβάση
(1922)
Επί των επακολουθούντων δεινών εκ τινας ενεργίας
Δεν έχεις ς' τη γης κλήμα.
(1894)
Ερμηνεία: είναι όλως ακτήμων
Στο σκάνταλο κάθεται
(1893)
Ερμηνεία: Περίφρασις μεταφορικώς σημαίνουσα ότι έτοιμος εστί προς πτώσιν, αιτίαν ζητεί, ''μη τις πειράζης τη κανατα γιατί κάθεται στο σκάνταλο'' = ετοιμόρροπος εστί
Τσαμ μαού τημ μάνασ σου, μάει τη τσαι σου
(1934)
Όταν οι πολλοί και ισχυροί οικειοποιούνται παρανόμως τα συγγενικά αγαθά, μη κάθου με εσταυρωμένας χείρας αλλά προσπάθησε να αρπάσης και συ ό,τι δύνασαι διότι και τούτο κέρδος είναι
Εμπήκε το νερόν στ' αυλάτζιν
(1940)
Όπως το νερόν όταν μεταχετευθή αρδεύει τον κήπον μας, ούτω και κάθε εργασία τακτοποιηθείσα επιτελείται καλώς
Φουχτές έφαγαν και μπαρούτια βγάζουν
Λέγεται για κείνους που ποτέ τους δεν είναι προσηνείς, αλλά πάντοτε θυμωμένοι και αγροίκοι και βρίζουν και τους ευεργέτας τους
Σαν την μύγα μεσ το γάλα
Για κείνους που με την εμφάνισή τους γεννούν ατμόσφαιρα δυσμενή
Τούν καβαλλίκιψ' ου διάουλους
(1915)
Ερμηνεία: Επί των εκ πείσματος επιμενόντων εις τι ή αρνουμένων να πράξωσι τι
Η καθένας για τον εαυτό τ' , ο Θεός για όλους
(1937)
Το έλεγαν για να μη βοηθήσουν ανθρώπους δυστυχείς, προς τους οποίους είχαν κάποια ηθική υποχρέωση
Ηύρις τώρα κι ξουρισμένου του θέλς
Λέγεται για κείνους που απαιτούν περισσότερα την ώρα που άλλοι τους χαρίζουν κάτι. Εδώ πηγαίνει το ανέκδοτο του γαϊδάρου που κάποιος του τον χάριζαν, τον κύτταζε στα δόντια
Κ' έχ ο σκύλον, ντο θ' αλέθ'
(1911)
Μας 'πικόπκι τ' κιφαλιού τ'
(1930)
Κατήντησε να κάνη ότι του καπνίση
Δάρε στα ξ' μερώματα ποιός έχει αυγά για κλώσσα!
(1943)
Όταν ζητά κανένας κάτι την τελευταία στιγμή και σ' ακατάλληλη ώρα.
Κυρά ρουχούτσια δίγωσε, κάλλια να δής' ο Θεός ισ'
(1911)
Δίγω = δίνω
Τουν έχ' του διάουλου γκώτch
(1915)
Ερμηνεία: Επί ανθρώπων (ή και ζώων ακόμη) όχι καλών διαθέσεων
Στο χωριό που δεν αυλίζουν οι σκύλλοι, πορπατουν οι αθρώποι χωρίς ραβδιά
(1931)
Άφοβα δηλαδή
Απ' όξου από το χορό πολλά τραγούδια λέν
(1953)
Ερμηνεία: Διά τον δίδοντα συμβουλάς, χωρίς να αναλαμβάνη ευθύνην
Μ' έχει στο μάτι του αγκάθι
(1909)
Ηύρεν ο στραβός τον κατήφορο
(1895)
Παρεμφερής Σφαίρα κατά πρανούς
Εσέν κορτσόπον λέγα-το και συ νυφόπον άξον
Σ' εσένα , κοριτσάκι, το λέγω και συ νυφούλα άκουσε
Ούλοι γελούν για λλόου μου κ' εγώ γελώ για ούλους
(1895)
Ερμηνεία: Προς εμπαιζόμενων δι άλλων μη ενοούτα δε τούτο αλλά συν τοις άλλοις γελώντα
Κάλιασαν τη γάτα κι την ουρά τσ'
Για τους αγροίκους, που καλεσμένοι κάπου παίρνουν κι άλλους
Ξένο ζω καβαλικέψεις, μισοστρατίς θα ξαπεζέψης
(1952)
Σ' άλλα χωριά λένε: Ξένο γάϊδαρο καβαλικέψεις, μισοστρατίς θα ξαπεζέψης ή Ξένο άλογο καβαλικέψεις, μισοστρατίς θα ξαπεζέψης
Το ξένο ψωμί είν' όλο λύσσα
(1952)
Το τρως με πολύ ίδρωτα και στεναχώριες
Τσερά μαμμή, τσερά μαμμή, τσερένιο είναι το τσουλί
(1957)
Επί των εξαπατωμένων δι επιτηδείου χειρισμού, ως ο της μαμμής, ήτις ενεφάνισε το νεογέννητον θήλυ ως άρρεν
Βοσκίζω τ' ομμάτα μ'
(1929)
Βόσκω τα μάτια μου
Να σύρης το ποδαράκι σου και Για μένα
(1910)
Να μου ευχηθής το ίδιο, επί γάμου τις
Καλομάννα ποπαδία βάλλωσε 'ς σήμ σκαμπαβίαν
(1874)
Ερμηνεία: Τήθη ιερέως γύναι, τίθεμαι ν τη λέμβω (τ.ε. Εν τω φερέτρω)
Κει που εν τον εσπέρουν πάει και νεμμά
(1895)
Ερμηνεία: Προς τους αναμειγνυομένους εις ξένας υποθέσεις
Ξύ(ει) την κοιλιά του με το κεραμίδι
(1917)
Ερμηνεία: Διαμένει νηστικός
Ένα ψωριάρικο πρόβατο ολόκληρο κοπάδι χαλνά
Η παροιμία αυτή ήτο καί μεσαιωνική,α φού ήδη ο Κ. Μανασσής (Αίνος) έγραψεν: Όλην αγέλην ψωριών εν ζώον διαφθείρει. (Hesches II, 565. Εις τού Γύπαριν (Δ', 52) φέρονται οι στίχοι: Καλά μού τό λεγε οψές ένας βοσκός τό βράδυ, ...
Εσέν κορτσόπον, λέγ' αττο εσύ νυφίτσα άκσον άτο
(1895)
Ερμηνεία: Επί εμμέσων παρατηρήσεων
Κερά μου, το ψαλίδι σου να κόψω το παννί μου
(1937)
Όταν ένας ζητάει ξένο πράμα να κάνη τη δουλειά του
Ο καλός καραβοκύρης πότε τεζάρι (τεντώνει) το σκοινί και πότε το λασκάρι
(1876)
Ερμηνεία: Αληθώς ισχυρός είναι ο γινώσκων ενίοτε να ενδίδη
Πως παν τα παιδιά σου κόρακα, όσο παν και μαυρίζουν
(1963)
Τα κορακόπουλα γεννιούνται άσπρα και μαυρίζουν συν τω χρόνω
Παπά παιδί, διαβόλ' ογγόνι
(1937)
Άλλος τον παπά κι' άλλος την παπαδιά
(1937)
Δηλ. Καθένας όπως αρέζει
Ηύραν χωριό χωρίς σκυλία και περπατούν χωρίς μαγκούρα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αδιακρίτων