Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-100 από 31909
Σά σί δώσω μιά στό δόξα πατρί, θά πεταχτή το φώς ιλαρόν απ' τα μάτια σ'
(1882)
Οι ανοηταίνοντες αστείοι το λέγουσι
Ασημένια είν και φαντάζουν
(1876)
Δαγκώνα ορθή σαν τ' αστακού
(1880)
Ήτο ανοιχτός ο ουρανός
(1892)
Σημείωση: Πιστεύεται ότι την εσπέραν της Αναλήψεως του Σωτήρος, ανοίγει ο ουρανός και ό,τι ζητήση τότε έκαστος απολαμβάνει
Καρδία καθαρά, κ' όπου θέλης πάθηε
(1892)
Ερμηνεία: Δυό τινές έκλεπτον τα κανδήλια της εκκλησίας ο εις ανήλθεν επί της αγίας Τραπέζης διά να τα ξεκρεμνά και ο έτερος τα παρελάμβανε. Εν τω μεταξύ συναισθανθείς ο πρώτος το άτοπον του να πατή εις τοιούτο μέρος, ηθέλησε ...
Που πλερών' εμπρός, κακά διλεί
(1876)
Ο συλλογεύς φαίνεται πώς αποφεύγει τίς αισχρότερες λέξεις
Αυτά τα γένεια στον μύλο δεν σπρίσαν
(1876)
Αλλ' εν τω κόσμω, άρα γνωρίζω
Αυτός κρατεί της Κλεφτοκαλής τα κλειδιά και φυσά των κατινών κι ανοίουν
(1876)
Η Καλή του Μιχογιάννη, πρόσωπον πασίγνωστον είχεν 80 κλειδιά και δι αυτών έκαμνε την δουλειάν της...
Ηύρεν η κορφή το(ν) πάτον
(1893)
Δανεικά κι αγύριστα
(1880)
Δεν του κόβει το μυαλό
(1880)
Καθένας μέ τήν ερπίδα ζή
(1876)
Κάμω αμπέλια, σαν κουτάς
(1876)
Βοσκίζω τ' ομμάτια μ'
(1874)
Ερμηνεία: Επί των τεθεωμένων λάγνης
Καλόν κρασί, κακή κεφαλή
(1876)
Α κάμω αμπέλια, σα μπορώ
(1876)
Σαν κλωνί βασιλικό
(1882)
Δυο άκριες έχει το ραβδί
(1876)
Μακρύ δρόμο κι' ελίο ψωμί
(1876)
Μυθ.
Κατά τον κώλον και το ραβδί
(1876)
Ηύρε το μαχαίρι στο κόκκαλο
(1893)
Ερμηνεία: Επί κορυφοθέντων κακών
Στο γόνατον τρώει το ψωμί
(1876)
Ας έχη δόξα ο Κύριος!
(1876)
Δανεικά κι αγύριστα
(1880)
Φράσις
Ηύρε το λουλούδι να πάρη μυρωδιάν
(1893)
Επί ανεπυτιχούς επέμβασης
Παπά παιδί, διαόλεγγόνι
(1876)
Κάθε πέρσι πλεια καλά
(1891)
Ερμηνεία: Τα πέρισυ αεί βελτίω
Απρίλλης Μάς, κοντά ν΄το θέρος
(1896)
Επί προσφάτων
Ξένο ψωμί, δικό μου μαχαίρι
(1876)
Κόψε με, αγά, ν' αγιάσω
(1892)
Πρός αντίστασιν δειλός
Απάν ς σα πουδαρομύτια τ πορπατεί
(1874)
Ερμηνεία: Επί άκρων των ποδών βαδίζει...
Ερμηνεία: Επί των ακκιζομένων - “άκροις ταρσοίς” Ανακρ. Η'4...
Ερμηνεία: Επί των ακκιζομένων - “άκροις ταρσοίς” Ανακρ. Η'4...
Σαν του σκόρδου σ' αγαπώ
(1891)
Ερμηνεία: Σε αγαπώ πάρα πολύ (κατ΄ευφημισμόν)
Αν δεν ξεξιλίση το καματερό, μην το λιμπιστής
(1889)
Ερμηνεία: Μηδένα προ του τέλους μακάριζε
Το δίκλοπον το πουλίν ασ σα δυο ποδάρεα πιάσκεται
(1881)
Ερμηνεία: Επί πανούργου ανθρώπου περιπλεκομένου ον δεν δύναται ν' αποφύγη
Η καλοζωή βαστά το γέρο κι' ο πηλός τον τοίχο
(1895)
Ερμηνεία: Κι' ο πηλός συγκρατή τον τοίχον ούτω και ο άνετος βίος τον γέροντα εν τη ζωή
Είμαι στον καλό μου [ή κακόν μου] άγγελον
(1892)
Αντί ευρίσκομαι εις την καλήν [ή κακήν] διάθεσιν
Άμον ντ ελάλεσεν ο κολογκυθάς οφέτος λαμπράν κ' έχομεν
(1874)
Ως ελάλησεν η κολοκύνθα εφέτος ουκ έχομεν Πάσχα
Η ολίη γης σε τρέφει κι η πολλή σ' εξολοτρέφει
(1895)
Ερμηνεία: Διότι λέγουν ότι όταν 'εχη τις πολλαίς γαίας δεν δύναται να τας καλλιεργήση και να καρπωθή εξ' αυτών
Εγώ σε μιλώ και συ πέρα βρέχ'
(1889)
Επί των μη προσεχόντων τας συμβουλαί άλλου
Η όρνιθα όντας πίνη νερό γλέπ' 'ς τον ουρανό
(1894)
Ερμηνεία: Ότι οφείλομεν ευγνωμοσύνη τω Θεώ δια τας ευτυχίας ημών
Για σεναν ήκραξεν το πουλί
(1876)
Ή για κείνον ήκραξεν το πουλί
Αν πνιούμεν να σάς δόνω 'κατό γρόσα
(1876)
Ανέκδοτη ΜασροΓιανν...
Του μεγάλου του ψάρ' τρώει του μικρό
(1893)
Ερμηνεία: Διδάσκει να μη ερίζη τες προς τον κρείττονα
Εσέν κορτσόπον, λέγ' αττο κ' εσύ, νυφίτσα μ', άκσον
(1881)
Ερμηνεία: Επί εμμέσων παρατηρήσεων
Είπαν του λωλού να 'ψη φωτιά κ' έκαψεν τα ρούχα του
(1883)
Ερμηνεία: Εννοεί εκείνους προς ους επιτρέπει μικράν τινα οικειότητα, και αυτοί ζητούσι να καθίσωσι στον τράχηλον του φίλου
Το γλυκύν η γλώσσα βγάλλ τ' οφίδ' ας' σο τρυπίν
(1881)
Ερμηνεία: Επί την δια παρακλήσεως κατορθουμένων
Δεν έχεις ς' τη γης κλήμα.
(1894)
Ερμηνεία: είναι όλως ακτήμων
Στο σκάνταλο κάθεται
(1893)
Ερμηνεία: Περίφρασις μεταφορικώς σημαίνουσα ότι έτοιμος εστί προς πτώσιν, αιτίαν ζητεί, ''μη τις πειράζης τη κανατα γιατί κάθεται στο σκάνταλο'' = ετοιμόρροπος εστί
Ηύρεν ο στραβός τον κατήφορο
(1895)
Παρεμφερής Σφαίρα κατά πρανούς
Ούλοι γελούν για λλόου μου κ' εγώ γελώ για ούλους
(1895)
Ερμηνεία: Προς εμπαιζόμενων δι άλλων μη ενοούτα δε τούτο αλλά συν τοις άλλοις γελώντα
Καλομάννα ποπαδία βάλλωσε 'ς σήμ σκαμπαβίαν
(1874)
Ερμηνεία: Τήθη ιερέως γύναι, τίθεμαι ν τη λέμβω (τ.ε. Εν τω φερέτρω)
Κει που εν τον εσπέρουν πάει και νεμμά
(1895)
Ερμηνεία: Προς τους αναμειγνυομένους εις ξένας υποθέσεις
Εσέν κορτσόπον, λέγ' αττο εσύ νυφίτσα άκσον άτο
(1895)
Ερμηνεία: Επί εμμέσων παρατηρήσεων
Ο καλός καραβοκύρης πότε τεζάρι (τεντώνει) το σκοινί και πότε το λασκάρι
(1876)
Ερμηνεία: Αληθώς ισχυρός είναι ο γινώσκων ενίοτε να ενδίδη
Ηύραν χωριό χωρίς σκυλία και περπατούν χωρίς μαγκούρα
(1889)
Ερμηνεία: Επί των αδιακρίτων
Ακριβός θαρρεί κερδαίνει και φορά και δεν το νοιώθει
(1894)
Δια την κακώς εννοουμένων οικονομίαν
Του μήλου απουκάτου απ' τη μηλιά θα πέση
(1893)
Ερμηνεία: Επί των ομοίων τοις γονεύσι τέκνων
Του μάτ' τ' ανθρώπ' δε χουρταίνει
(1893)
Ερμηνεία: Επί των απλήστων
Η σκύλα, μάννα να μη γενή
(1876)
Αν σκύλα μάννα τότε θα γένη φιλόστοργος
Του 'γγιξεν εκεί που τον πονεί
(1876)
Επέτυχεν, ηυστόχησεν
Ηύρεν τ' αγγείον να βάλης μέσα ξύδι
(1895)
Ερμηνεία: Προς πειράζοντα και ερεθίζοντα τινά ευρέθιστον