• Πάει για μαλλί κι ήρθε κουρεμένος 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται δι εκείνον, ο οποίος βγαίνει ζημιωμένος από μίαν επιχείρησιν εκ της οποίας επερίμενεν εξησφαλισμένον κέρδος
  • Πάει για μαμμή κι έκατσε λεχώνα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Πολλοί λησμονούν την υπηρεσίαν των και τον σκοπόν, ον επεφορτήσθησαν να φέρουν εις πέρας. Περί αυτών λέγεται και η ανωτέρα παροιμία
  • Πάει ο καιρός πόδεναν τα σλιά με τα λουκάν΄κα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Στην έλλειψη και στην ακρίβεια λέγουν αυτήν την παροιμίαν, ενθυμούμενοι μιά παλιότερη ζωή που όλα ήσαν άφθονα και φθηνά
  • Πάει ο Μπέης να πνιγή γι' ένα κούτσουρο δαδί 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Όταν έχη κανείς τά μέσα τής ευζωίας δεν πρέπει να εκτίθεται εις κινδύνους δι' ευτελές και ασήμαντον κέρδος
  • Πάει τό βόϊδι μας πάει κι' η σεμπριά μας 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Διαλύεται κάθε συντροφιά καί λησμονείται πάσα συγγενική ή φιλική σχέσις, όταν εκλείψη ο κυριώτερος συνδετικός δεσμός
  • Παίζ' το μαντήλ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Διασκεδάζει ζων βίον ανεξάρτητον και άσωτον
  • Παίρ' και δίν' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ευρίσκεται εις τον τελευταίον επιθανάτιον ρόγχον
  • Παίρν' και το χοτζιέτ' απ' το σπίτ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Είναι άδικος, διότι δια την παραμικράν εκδούλευσιν ή υπηρεσίαν εννοεί να αταμειφθή με υπερβολικήν και δυσαναλογον αμοιβήν, ώστε, εάν είναι τρόπος, να σφετερισθή και αυτον τον τίτλον της κυριότητος της οικίας
  • Παλιός γάϊδαρος καινούργια περπατησιά 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Δεν αποβάλλει τις ευκόλως παλαιάς έξεις, ουδέ προσαρμόζεται ταχέως με νέας συνηθείας
  • Παπά να γελάσ'ς, παπάς δε γένεσαι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Δεν πρέπει να ονειδίζωμεν τινά δι ατύχημα ή ελάττωμα, διότι πολλάκις παθαίνομεν εκείνο, δια το οποίον εχλευάσαμεν άλλους
  • Παπά παιδί διαόλ' αγγόν' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Η λαϊκή γνώμη πολύ αυστηρά επικρίνει τα ελαττώματα των τέκνων των ιερέων, παρομοιάζουσα αυτά ως απογόνους του διαβόλου
  • Πέντε - δέκα στη σακκούλα καλώς σ΄ ηύρα γυναικούλα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ΄ εκείνων, οι οποίοι δεν παρατείνουν το ταξίδι των αλλά το συντομεύουν μη αποβλέπποντες εις πολλά πλούτη
  • Πέντε βόϊδα δυό ζευγάρια 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Η παροιμία λέγεται επί τών παντελώς ανοήτων, τών μή αντιλαμβανομένων ουδέ τά απλούστερα φαινόμενα καί προβλήματα τής καθημερινής ζωής
  • Πέσε πίττα να σε φάω 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επί τών οκνηρών, οι οποίοι τά θέλουν όλα έτοιμα
  • Περασμένα ξεχασμένα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Πρέπει να λησμονώμεν τα εν τω παρελθόντι ατυχήματα, ίνα μη η αναμνησις αυτών καθιστά το παρόν δυστυχέστερον
  • Πήρα 'να νομπέτ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Κοιμήθηκα λιγάκι. Αλλά “οι γύφτοι πήραν ένα νομπέτ'” σημαίνει έπαιξαν με τα όργανα ένα κομμάτι
  • Πιάστηκ' από τέσσερα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Συνοδεύεται από κείμενο ...
  • Πότε μήλα πότε φύλλα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Αι επιτυχίαι δεν είναι πάντοτε εξησφαλισμέναι
  • Ποιός γκαβός δε θέλ' τα μάτια του 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ουδείς βέβαια αποκρούει, αλλά τουναντίον επιζητεί και ποθεί οιανδήποτε καλωσύνην, εξ ης η ωφέλεια είναι καταφανής
  • Ποιός είχε γνώμη κούρευε, δεν κωλοκούρευε 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ' εκείνων, οι οποίοι δεν επωφελούνται μιας ευνοϊκής περιστάσεως όπως ωφεληθούν, αλλά κατατρίβονται εις μηδαμινά και ευτελή