• Έβαλε τη λάβα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Φωνάζει δυνατά, ωσάν να πρόκειται περί κινδύνου
  • Έβαλε το νερό στ' αυλάκι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ήρχισε να τακτοποιή την εργασίαν του
  • Έκαναν κεφάλ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Όταν τα διεσκορπισμένα αιγοπρόβατα συγκεντρώνωνται υπό του ποιμένος και αρχίζουν να βαδίζουν με τα γκεσέμια εμπρός, λέγουν την ανωτέρω φράσιν
  • Έκλασ' η νύφ' ... σκόλασ' ο γάμος 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ενίοτε μια ασήμαντος αφορμή συντελεί εις την αδικαιολόγητον λήξιν μιας διασκεδάσεως
  • Έμ γαλάτα, έμ μαλλάτα, έμ' τ' αρνιά θηλ' κά 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Περίεργος αλήθεια απαίτησις! Λέγεται επ' εκείνων, οίτινες έχουν αξιώσεις καί απαιτήσεις αδυνάτους καί οιονεί παραλόγους
  • Έπιακαν τ'ς μύτες 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ήρχισαν να δυσαρεστώνται
  • Έπιακαν τα προζύμια 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ήρχισαν αι πρώται έριδες
  • Έφαγε τη καρδιά μ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Στεναχωρήθηκα, λυπήθηκα πολύ
  • Έχ' και του πουλιού το γάλα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται περί εμπόρου έχοντος εις το κατάστημά του πολλά και διάφορα είδη
  • Έχ' με τον κατή γενιά 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται ειρωνικώς δι ένα, ο οποίος επαίρεται επί τη αποκτήσει νέου καλού συγγενούς
  • Έχ' τηγ γκοιλιά πλατειά 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Θέλει πάντοτε να τρώγη πολλά και καλά φαγητά, να δαπανά πολλά δια τροφήν
  • Έχ' το κεφάλι στον ντροβά 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Δεν λογαριάζει την ζωήν του, δεν λογαριάζει τον θάνατον
  • Έχ' το συλί Τετράδη! 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται περί εκείνου, ο οποίος δια το υλικόν κέρδος ουδενα ηθικόν νόμον λαμβάνει υπ' όψιν
  • Έχεις γρόσια, έχεις γλώσσα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Μεγάλη είναι η δύναμις των χρημάτων. Ένας πτωχός δεν έχει το θάρρος να λέγη ελεύθερα τη γνώμη του
  • Εγώ γελάω τους δώδεκα και χίλιοι με μένα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Κακόγλωσσοι και χλευασταί είναι συνήθως εκείνοι που έχουν τας περισσοτέρας κακίας και τα περισσότερα ελαττώματα
  • Είδες Τούρκον, γρόσια θέλει, είδες κι' άλλον κι' άλλα θέλει. 

    Ρεμπέλης, Χαραλ. (1953)
    Εκ πολυχρονίου παρατηρήσεως και έξεως έχει σχηματισθή εις τας ψυχάς των ανθρώπων ή αλάνθαστος γνώμη, καθ' ήν η εκάστοτε εμφάνισης προσώπου τινός συνοδεύεται υπό του αυτού πάντοτε δυσαρέστου επακολουθήματος.
  • Είν' αργύρ'ς άρρωστος 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Δεν έχω διόλου χρήματα
  • Είν' όξω του νόμ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Είναι δύστροπος και πολύ παράξενος
  • Είναι βαρειά η καλοερ'κή 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Όταν τις κουράζεται από την εργασίαν και αλλάση επάγγελμα συχνά, του λέγουν την ανωτέρω φράσιν
  • Είναι για το διάολο πεσκέσ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Είναι άσημος και ευτελής