• Ποιός σόβγαλε το μάτ΄; Ο αδερφός 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Υπάρχουσι δυστυχώς και πολλοί αδελφοί, οι οποίοι ουδέν απολύτως αίσθημα φιλαδέλφιας έχουσιν. Επ΄αυτών λέγεται και η παροιμία
  • Πολυτεχνίτ'ς κ' ερημοσπίτ'ς 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ουδεμίαν προκοπήν έχει ο άνθρωπος εκείνος, ο οποίος δεν αφοσιώνεται εις εν κύριον έργον, αλλά περισπάται εις πολλάς, ας επιπολαίως γνωρίζει
  • Πού πάν'ς έρ'μο βιό; Πά να ρημάξω κι' άλλα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Η παροιμία λέγεται είς εκείνους, οι οποίοι από απληστίαν διαρπάζουν και σφετερίζονται αλλότρια κτήματα εγκαταλειφθέντα προσορινώς από των κυρίων των εξ ανωτέρας βίας
  • Πού πάς στο γάμο με τρία και ρούπ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ' εκείνων, οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν τας υποχρεώσεις των, όμως όλως απαράσκευοι παρουσιάζονται εις μιαν επίσημον τελετήν
  • Πού παν' ς στο γάμο με τρίγια και ζολότα; 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ζολότα = 30 παράδες του τουρκ. Γροσίου
  • Προς ώρας επαντρεύτηκα και γέρασα με ταύτη 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ' εκείνων, οι οποίοι προμηθεύονται εν είδος, δήθεν ως προσωρινόν, και δεν προσεχουν δια την ποιότητά του, ενώ πρόκειται να έχουν τουτο δια πολύν καιρόν
  • Πως παν τα παιδιά σ' κόρακα; Όσο παν μαυρίζουν 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ' εκείνων, οι οποίοι αντί να διορθωθούν γίνονται χειρότεροι
  • Ράβε ξύλωνε δουλειά να μή σού λείπη 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Αναφέρεται σε κείνους, οι οποίοι δεν έχουν τι να κάμουν και ασχολούνται νωχελώς περί τι, το οποίον δεν κατορθώνουν να τελειώσουν
  • Ρίχνεται από σ' νί σε παλούκι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Δια να αποφύγουν τον έλεγχον δεν απαντούν εις τας ερωτήσεις μας, αλλά περιστρέφουν την απάντησιν εις άσχετα και ασυνάρτητα προς την ερώτησιν
  • Ρωμαίικος καυγάς, τουρκικος χαλβάς 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Οι τουρκοι δικασταί πάντοτε ωφελούντο με δωροδοκίας, όταν διέλυον τας μεταξύ των Ελλήνων αναφυομένας διαφοράς και διενέξεις
  • Σ' αγαπώ κυρά μ΄που κλάνεις, αλλά συ το παρακάνεις 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Έχει τα όρια της και η υπομονή
  • Σ΄ εγύρευα με το κερί και σ΄ εύρα με τον ήλιο 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται τότε, όταν τυχαίως συναντώμεν ένα άνθρωπον, τον οποίον προ πολλού εζητούμεν
  • Σαν δεν θέλ΄ς να θερίσ΄ς, μάσε ρόβι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ΄ εκείνων, οι οποίοι ενώ έχουν μίαν καλήν εργασίαν, την αφήνουν διά να εύρουν άλλην ευκολωτέραν, αλλ΄ αναγκάζονται ως εκ των πραγμάτων, να εργασθούν εις εργασίαν ασυγκρίτως δυσκολωτέραν της πρώτης. Το μαζεύειν ...
  • Σαν η κόττα στο μύλο 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ' εκείνου, ο οποίος ζη πλουσιοπαρόχως και έχει εν αφθονία τα τρόφιμα
  • Σαν ο μπέης στ' άχυρο 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ' εκείνου, ο οποίος επαναπαύεται μακαρίως, επειδή έχει άφθονα τα αγαθά
  • Σήκωσ' τον ένα και βαρ' τον άλλο 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Όταν ένας είναι εξ ίσου ανίκανος ή κακός με ένα άλλον, αμφότεροι δε ακταάλληλοι για μια δουλειά, λέγομεν ταύτην την παροιμίαν
  • Σιάζ' τ'ς μύγες 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Παραμένει άεργος, ένεκα της οκνηρίας του, ή και εκ της ελλείψεως εργασίας
  • Σκάζ' βουβάλια 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Είναι πολύ επίμονος εις τας ιδέας του, ώστε και αυτοί οι ατάραχοι και υπομονητικοί βούβαβου δύνανται να σκάσουν από την άκαμπτον επιμονήν του
  • Σκαλίζοντας σκαλίζοντας η κόττα έβγαλε τα μάτια της 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Πάσα συστηματική και επίμονος παράτασις ή επαναληψις μιας υπόπτου εργασίας θα φέρη ζημίαν εις τον επιμένοντα, εκτός εαν η εργασία είναι καλή
  • Σκουφώνει ξεσκουφώνει 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται περί ενός σπατάλου που ζη πάντοτε με χρέη, τα οποία δεν προσπαθεί να εξοφλήση