Browsing Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας by Text

Υπέρ τον άμμο της θαλάτσου

Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)

Επί αφθονίας

Υπερβολικής πιστεύουσιν εις τους βρικόλακας, περί πολλών δε νεκρών και δή κατ' αρχαιοτέρους( κατα την παιδικήν μου ηλικίαν)χρόνους ελέγετο ότι βρικολακιάσαντες ηνώχλουν τους εαυτ΄πην συγγενείς. Φρικαστικά ήσαν αι διηγήσεις.

Παπανδρέου, Γεώργιος (1926)

Υπερήφανο δούλο μη κρατάς κι εργάτην ακάματο

Άγνωστος συλλογέας (1929)

Υπήγα κ' ηύρα το λέλε όχ

Άγνωστος συλλογέας (1903)

Ερμηνεία: Μη δεν εύρον πολλά αφήνας ή ελπίζων να εύρω. Επί κυρίων καταλιπόντων την περιουσίαν αυτών εις χείρας άλλων και μετά την επάνοδόν των μηδέν ευρόντων

Υπήγε νύφη του Χριστού

Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)

Ερμηνεία: Δια τας εν ώρα γάμου υνησκούσας παρθένους

Υπήις να βγάλης πατέλλις κ' έππεσιν του μαχαίριν εις την θάλασσαν

Μουσαίος

Ερμηνεία: Επί των μηδέν κατορθούντων

Υπήργαν τα στοιχειωμένα σπίτια. Σ'αυτά τα σπίτια, που ενώ δεν κατοικούσε κανείς, άκονε μέσα θόρυβο ή φωνές.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)

Στου Κοσμά

Υπήρχε εκεί εκκλησιά : ο Άγιος Κοσμάς. Όταν περνάη από κεί άνθρωπος, βγαίνει μια μυρωδιά, σαν να έχη ρίξει κανείς άρωμα. Λένε πως εκεί ασκήτευε ο Αγ. Κοσμάς

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)

Οι Καλικάτζαροι

Υπήρχε παλαιά ένα έθιμο. Επειδή την παραμονή των Χριστουγέννων νηστεύομε όλοι και για να φάμε βράζομε φάβαν, αφήνομε λίγη στο τσουκάλι επάνω στον πυρόμαχα (=οι δύο πέτρες της εστίας) για να βρούνε οι Καλικατζάροι να φάνε όταν θα ‘ρθουνε τη νύχτα. Οι Καλικατζάροι λέγαμε πως φεύγανε άμα θ’αγιάχουν τα νερά μέσα σε καρυδότσουφλα και κουπιά από σπίρτα. Αυτοί οι Καλικατζάροι εμεγάλωναν κ’εμίκραιναν όπως...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1960)

Υπνιάρην δούλον μην κρατής κι' εργάτην ακαμάτη

Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876)

Υπό την λέξιν στοιχειό ή στοιχειά εννοούνται ου μόνον σι δαίμονες των τόπων, εν ου κατοικούσι και τους οποίους προστεύουσι, αλλά και πάν κακωνιόν στοιχείον. Εν Μάνη τουλάχιστον η λέξη σημαίνει τον καταστρεπτικόν δαίμονα. Ες τα στοιχειά περιλαμβάνονταν πάντα τα φαντάσματα ταύτα, τα αερικά, τα τελώνια, στ’ όφεις, οι αράπηδες, η αρπάχτρα, τα σμερδάκια κ’ ιδίως οι Δράκοι. Τα στοιχειά παρίστανται υποδιαφόρους...

Νεστορίδης, Κ. (1921)

Άγιος Γεώργιος Αυλώνος

Υποδεικνύει τον σύντροφο της ζωής στους νέους και τις νέες. Διό και του ανάπτουν κερά ή τάζονται όπερ συχνότατα συμβαίνει

Κοκολιού, Λ. (1961)

(Υποπτεύων ένας τον άλλον, μήπως εκτεθή ο ένας) και τον κυνηγήση ο άλλος από την πίττα

Κασομούλης, Νικόλαος Κ. (1939)

Υποφέρω του λιναριού τα πάθη

Σαμίδης (1912)

Ερμηνεία: Δια τον πάσχοντα παντοία (βλέπε τρανώ)

Υρέψιους δε δόσιους, κλέψιους σχωρέσιους

Λαζάρου, Αν.

Εάν ζητήσεις και δεν σου δώσουν, είσαι συγχωρημένος αν κλέψης

Υρεύγει ψύλλοι στ΄ άχερα

Οικονομίδης, Δημήτριος (1934)

Επιζητεί τας λεπτομερείας και τα επουσιώδη

Υρεύκα σε πάνου, ηύρα σε κάτου

Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)

Σε γύρευα πάνου, σε βρήκα κάτου

΄υρίζει σάτ του Γαρέφαλλου το γάαρο!

Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)

Επί των ασκόπως περιφερομένων και αέργων. Εις την παροιμίαν υπόκειται ιστορικόν συμβάν της κατά την Έλλην. Επανάστασιν τρομοκρατίας των ανταρτών Κρητών εν Καρπάθω, ων εις Γαρύφαλλος άφηνε τον όνον του να περιφέρεται ελεύθερος ...

Υρίζω τη μιά bοδιά και σκεπάζω την άλλη

Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)

Υρίζω = γυρίζω