Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Κείμενο
Αποτελέσματα 79597-79616 από 142579
-
Ο 'έρος δε dόχει πως απεθαίνει παρά (ή μόνου) πως ζει και μαθαίνει
(1963)Δηλαδή όσο ζει κανείς, διδάσκεται. Το βαρύ δεν είναι ο θάνατος, παρά η διακοπή της γνώσεως -
Ο 'έρος τσ' αν αντιπατή, πάλι το ρέμα τόπ πατεί
(1934)Το γήρας, παρά την προσπάθειάν του να δείξη αντοχήν, ευάλωτον. Παρεμφερούς Πολίτου Παροιμίαι 3, 603, 61 -
Ο 'κοχλόν εξέβεν ασσό τσεπλν ατ' κ' είπεν “φτού! Και μέρ έμνε!
(1918)Το σαλιγκάρι βγήκε από το καβούκι του και είπε “ φτου! Που ήμουν!” Επί των περιφρονούντων τους οικείους η την πατρίδα, διότι ανήλον εις υψηλοτέραν περιωπήν -
Ο 'κοχλόν πά 'ς σό τσέπλν ατ' βασιλέας εν
(1918)Και το σαλιγκάρι 'ς το καβούκι του είναι βασιλεάς. Έκαστος εν τω ιδίω οίκω άρχει -
Ο 'παννος ο ταbαnός εν άδειος
(1917)Ταbαnά λέξις τούρκικη σημαίνει πάτωμα. Η παροιμία αυτή πολλάκις λέγεται και τουρκιστί ούτως “Χίτς γιόκ εριφτέ”=πίωσει δεν υπάρχει ες του ανθρώπου, καυκοστ=δεν έχ, μυαλό -
Ο 'πύχει αμπέλι ας βάλλη αργάτες
(1876) -
Ο (δ)εμένος γά(δ)αρος πουλεί φα(γ)εί στον αξαπολυτόν
(1893)Ότι περισσότερον ωφελείται ο σταθερός από τον περιπλανώμενον -
Ο (ιδ)ικός εμάσησεν, αμε δεν εκατάπιεν
(1893)Ότι ο συγγενής και αι δυσαρεστηθή δεν προβαίνει εις τελείαν ιδιοκτησίαν