Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζήσης, Ευστράτιος"
-
Τον έπιασαν τα ιφτά σκοτίδια
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Όταν ανήγγελαν εις κάποτον μεγάλη ζημιάν του η δυστύχημα απρόοπτο -
Τον έστειλα τον μπακλαβά εξηνταπέντα φύλλα, κείνος δεν μ' αποφάνηκε, τον έτρωγε στα ξύλα
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Ομιλεί η πεθερά ή η νύφη που έστειλε γλύκισμα (μπακλαβά) στον γαμβρό, ο οποίος άξεστος και ιδιοτελής τον έφαγε μόνος του, παίρνοντας μαζί του κάθε μέρα που πήγαινε στο βουνό να κόψη ξύλα (Αποφαίνονταν η νύφη=εμφανίζονταν ... -
Τον έστειλαν τον μπακλαβά εξηνταπέντα φύλλα, μ' αυτός δεν αποφάνηκε, τον έτρωγε στα ξύλα
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Η β' παραλλαγή: τον έστειλαν...λέγεται από τρίτους οι οποίοι σατυρίζουν με τον τρόπο αυτό το αταίριαστο συνοικέσιο (έλεγαν και το μπακλαβί) -
Του gακό του σκύλου, εκεί π' θα τ' ρίξης πέτρα, ρίξ' τ' κόκκαλο
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Δια την αναγκαίαν περιποίησιν ανθρώπων επικινδύνων -
Του κιούπ' στο λαιμό μ' θα βάνω;
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Όταν κανείς εστενοχωρείτο παρ' άλλου να κάμη κάτι αδύνατον δι' αυτόν -
Του μήλο απ' κάτ' τη μ'λιά θα bέσ' κι' σα bάει κι' παρακείθε, πάλε απ' κάτ' το γύσκιο τς
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Τα παιδιά ομοιάζουν τους γονείς των. Και αν ακόμη θα έχουν διαφορά, αυταί δεν είναι δυνατον να είναι ουσιαστικαι -
Του φίδ' όσο βλέπ' τ'ν ουρά τ' κομμέν'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Δια την αμφίβολοβ συμφιλίωσιν δυο εχθρών -
Τουν άθρωπο μι τα λόγια, τα γαϊδούρια μι το ξύλο
Ζήσης, Ευστράτιος (1939) -
Τράβηξε τσή 'λιάς τά φαρμάκια
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Σημαίνει ότι υπέφερε πολύ. Ελέγετο συνήθως διά τάς αραβωνιασμένας, όταν ο μνηστήρ εδυστρόπει νά δεχθή τόν γάμον, προβάλλων διαρκώς νέας απαιτήσεις -
Τσ' γηργιάς του ριζοπίλαφο
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Το ριζοπίλαφο θεωρούνταν κοινό φαγητό. Και όταν επανειλημμένα μιά οικογένεια έτρωγε το αυτό φαγητό, ελλείψει άλλου, το έλεγαν με κάποια δυσφορία -
Τσ' καλομάννας το παιδί, σ' πέdε μήνες κάθεται σ' τσ' έξ καλοκάθεται, σ' τσ' εννιά πορπατεί
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Δια το παιδί της καλής, της υγιούς και περιποικτικής μητέρας -
Τσ' Παρασκευής η λάμψ' τσ' Κυριακής η κλάψ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Ερμηνεία: Υπήρχε πρόληψις, ότι αν θα ήτο καλός ο καιρός την Παρασκευήν, την Κυριακήν θα έβρεχε -
Τση γ΄ναίκας τη δ΄λειά τ΄ν έφαγε η πετ΄νός
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Περί της ελαχίστης παραγωγής της γυναικός εν συγκρίσει μετά της πτάυσης του ανδρός -
Τώρα σ' ηύρα, τώρα στέκα
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Περί αμέσου απαιτήσεως εξοφλήσεως χρέους τινος ή εκτελέσεως έργου απαιτούντος χρόνον και κόπον. Ελέγετο εις διαμαρτυρίαν παρ' εκείνου που εζητείτο η εξόφλησις ή η εκτέλεσις του έργου