Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζήσης, Ευστράτιος"
-
Ό,τ' πούν τα θεμέλια προσκυνούν τα κεραμίδια
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Όλα τα πράγματα εξαρτώνται από την βάσιν των -
Όξου απ' τον Ιορδάνη
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Διά τους αυστόλως, και ανενδοιάστως παρανομούντας, μη ενδιαφερομένους ουδέ διά τα προσχήματα -
Όξου απ' τον Ορδάνη
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Διά τους αυστόλως, και ανενδοιάστως παρανομούντας, μη ενδιαφερομένους ουδέ διά τα προσχήματα -
Όξου από τ' bοδογυρία μ', ας είναι κι αδρεφή μ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Το έλεγαν οι γυναίκες, όταν εκατηγορείτο στενή τις αυτών συγγενής. Ήθελαν δε βα ειπούν, οτι η κατηγορία δια των συγγενή των δεν είναι δυνατόν να θίξη τας ίδιας, διότι έκαστος ευθύνεται ατομικώς δια τας πράξεις του -
Όπ' βρέξ' μαυρίζ' κι όπ' χιονίσ' ασπρίζ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Δι΄εκείνους που εκαυχούντο ότι ήσαν πλούσιοι, χωρίς να είναι -
Όπ' γης κι πατρίς
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Όπου ειμπορεί κανείς να εξοικονομήση τα προς το ζην, εκεί είναι και η πατρίς του -
Όπ' δε θέλι τα χτυπήματα στα καbαναριά δι bάει
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Δι εκείνους που επεδείκνυον δυσφορίαν δια κάτι το οποίον οι ίδιοι επροκάλεσαν -
Όπ' δε θέλι το βρόdο στα καbαναριά δι bάει
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Δι εκείνους που επεδείκνυον δυσφορίαν δια κάτι το οποίον οι ίδιοι επροκάλεσαν -
Όπ' να πάη κανείς, μαζί τ' το παίρινι
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Κατ' άλλους: Το βάσανό του, κατ' άλλους το χούι του = συνήθεια -
Όποιος αγαπάει τα ρόδα πρέπει νά 'χ' υπομονή, κι όταν τον τσιμπούν τ' αγκάθια να μην λέγη πως δεν πονεί
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Δια τους ερωτευμένους οι οποίοι συνήντων πολλά εμπόδια εις την ένωσιν των -
Όποιος δι λογαριάζ' τ' φόλα τ', ούσαμι τ' φόλα τ' δίν αξίν'
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Συνοδεύεται από κείμενο .... -
Όποιος είναι γλυκός, τονε τρώνε οι μυίγες
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Δια τους μαλακούς ανθρώπους, οι οποίοι με αδιαφορίαν επέτρεπον τους άλλους να τους βλάπτουν -
Όποιος μακρουκατουρήσ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Το περισσότερον ελέγετο όταν έπαιζαν χαρτιά και έφθαναν να έχουν από τόσα και υπελείποντο ολίγα δια να τελειώση η παρτίδα -
Όποιος με καίει, δε με χορταίν'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Ερμηνεία: Ελέγετο δια το ψωμί όταν ήθελαν τα παιδιά να το κάμουν φυργανιές -
Όποιος παινεύεται, μαγαρίζεται
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Όποιος επαινεί τον εαυτον του, και εις το τέλος δεν κατορθώνει να φανή άξιος των επαίνων -
Όποιος πέθανε, μετάνοιωσε
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Την έλεγαν αμέσως μετά πάσαν κακοκαιρίαν όταν εδιορθώνετο ο καιρός -
Όποιος σκάφτει ξένο λάκκο, πέφτ' ο ίδιος μέσα
Ζήσης, Ευστράτιος (1929)Ότι όστις προετοιμάζει δυστυχήματα δι άλλον πολλάκις παθαίνει ο ίδιος -
Όποιος ψεύτης κι΄όποιος κλέφτης και τεμπέλης και φαγάς, άλλο δεν του απομένει παρά να γένη παπάς
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Ερμηνεία: Ελέγετο, μολονότι πολλοί ιερείς εις το Αυδήμι υπήρξαν ανιδιοτελείς και αφιλοχρήματοι