Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζήσης, Ευστράτιος"
-
Μεσ' σ' θάλασσα θα τ' νή β'τήξω
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Λεγόταν από τις μάννες που τα παιδιά τους τύχαινανε να ερωτευτούν κορίτσια όχι άμεπτων ηθών -
Μη gαμ'ς μη λάβ'ς καρδία σ' μη σε πονέσ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Συμβολή δια την αποτροπήν αδικημάτων. Ελέγετο κατά την ανταπόδοσυν παρά της θείας δίκης εις τους αδικούντας -
Μήδ' Οβιργιός σ'ν Αναστάσ' μηδέ κακό σε μάς
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Την έλεγαν αμέσως μετά των πρώτων Ανάστασιν, όταν θα επήγαιναν από την εκκλησίαν κανείς Εβραίος, τοιουτρόπης να μην εύρη και κανένα κακό την οικογένειαν καθ' όλον το έτος -
Μήδε κάτ' από τ' αμάξ, μήδε πάν' από τ' αμάξ
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Εσήμαινε τον πολύ ιδιότροπον άνθρωπον. Ομοία τουρκική: Νε αραμπατάν ασαά, νε αραμπατάν γιοκαρί -
Μην τα κ'μνες, γαϊδάρα, να μη στα τραγουδώ. Μήτε παπά φοβούμαι, μήτε πνευματικό
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Μι τ' π'θαμή σ' δι μιτρούνα
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Συνήθως ως απειλή εις ανθρώπους προτιθεμενους να κάμουν αυθαιρεσίας -
Μί τον ήλιο τα βγάζουμε με τον ήλιο τα βάζουμε. Τ' έχ' να τα έρμα κι ψοφούνα;
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Περί των οκνηρώμ ανθρώπων οι οποίοι δεν εγνώριχον την αιτίαν της πενίας και της δυσπραγίας των. Κυρίολεκτικής πρόκειται περί ποιμένων οι οποίοι πολύ μετά την ανατολήν του ήλιου ωδηγούν τα πρόβατα εις βοσκήν και πολύ προ ... -
Μιά καϊκα, μιά βουλίκα
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Ερμηνεία: Δια τους πολύ σπατάλους άνδρας και γυναίκας οι οποίοι εντός ελάχιστου χρονικού διαστήματος διεσπάθιζον ολόκληρον περιουσίαν -
Μιά σταλίτσα κριατάκι χίλιες bοbες σκεπάζ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Δια τας γυναίκας που ήσαν άσχημοι και επάχυνον ολίγον, οπότε δεν εφαίνετο όλη η ασχήμια των -
Μιά ώρα δ'λειά, ένα χρόνο μελέτ'μα
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Όταν κανείς συνεχώς ανέβαλε να κάμη έργον, το οποίον δεν ήτο δύσκολον -
Μιγάλ' βούκκα φάε, μεγάλο λόγο μη λες
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Δια τους καυχησιολόγους, οι οποίοι προέκρινον το μέλλον και ηπείλουν να εκμηδενίσουν και εξοντώσουν τους αντιπάλους τους -
Μιγάλο το καράβ' μιγάλα τα νερά τ' μ'κρό το καράβ' μικρά τα νερά τ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Εννοούσαν ότι οι ευκατάστατοι έχουσι και περισσοτέρους κινδύνους και μεγαλυτέρας φροντίδας -
Μισισμένος του ματιού μου, κληρονόμος του σπιτιού μου
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Δια τα απρόοπτα της τύχης, ότε άνθρωπος μισητός και περιφρονητέσι εγίνοντο συγγενείς και κληρονόμος εκείνων που τους μισούσαν -
Μπαbά μ΄στείλε μ΄τ΄ν ευκή σ΄- Έλα με τα ποδάργια σ΄κι πάλε καθώς διούμε ...
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Ερμηνεία: Δια μερικούς που νομίζουν ότι θα επιτύχουν ευκόλως δι΄ενός λόγου κάτι, δια το οποίον χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια -
Μπαμπά μ', όταν μ' ορμήνευες, εβδομηdαδυό τσι μετρούσα
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Λεγόνταν για τους νεαρούς και αργοσχόλους ανθρώπους, οι οποίοι αποφεύγουν να κουράσουν τη σκέψη των -
Μπαμπά μ', όταν μ' ορμήνευες, εβδομηdαδυό τσι μετρούσα σ' μ'λαριού μας
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Λεγόνταν για τους νεαρούς και αργοσχόλους ανθρώπους, οι οποίοι αποφεύγουν να κουράσουν τη σκέψη των