Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζήσης, Ευστράτιος"
-
Καημένος (ή φτωχός) είναι ή διάβολος
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Ερμηνεία: Ίνα μη κακοτυχίζουν ανθρώπους, χωρίς να υπάρχη λόγος -
Καημένος (ή φτωχός) είναι ή διάβολος
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Ερμηνεία: Ίνα μη κακοτυχίζουν ανθρώπους, χωρίς να υπάρχη λόγος -
Καινούργια γνώσ' να σ' είχα τότε!
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Ή πρώτα. Όταν μετά την συντέλεσιν των γεγονότων εσκέπτετο κανείς ωριμότερον. -
Καινούργιο κόσκινο, που να σε κρεμάσω; Σα bαλιώσης, που να σε πετάξω;
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Ερμηνεία: Δια τα καινουργά αντικείμενα και δια τις νέας σχέσεις και φιλίας που συνήπτοντο -
Καιρού σ' πανιά, καιρού σ' κουπιά, καιρού σ' στον άνδρα σου βρακιά
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Ερμηνεία: Αναλόγως του καιρού και των αναγκών της δεόν να προσαρμόζηται η καλή οικοκυρά -
Κακακά η κότα, θα dό γεννήσ' τ' αυγό
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Κάτι το οποίον το κρατούσαν μυστικόν, άλλ' οπωσδήποτε θα έβγαινε εις το φανερόν. -
Κακιώθ' κε η νυφ', κατσ' λια στη μύτ' τσ
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Την έλεγαν συνήθως τα παιδιά, όταν εκακιώνοντο αναμεταξύ των -
Κακός σκύλος ψόφου δεν έχ!
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Ερμηνεία: Δια τους κακούς ανθρώπους, όταν υπερπηδούν σοβαρούς κινδύνους, ιδίως ασθενειών και ζουν πολλά έτη -
Καλά 'ν' κι τα ροπάφυλλα με το ρογί το λάδι
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Τα ευτελέστατα φύλλα της δρυός (ροπόφυλλα) ήτο δυνατόν να μαγειρευθούν και να είναι καλά, εαν θα έβαζον άφθονον έλαιον (με το ρογί το λάδι) -
Καλάθια δίχως πάτο!
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Ελέγετο με αγανάκτησιν, επί το πλείστον ως ανηλίκους, οι οποίιοι, εις παρατήρησεν τινα απήντων με απροθυμίαν μονολεκτικής “καλά” -
Καλλιό 'γω, που δε λαλώ, μόνο 'γω θα παντρευτώ
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Ελέγετο πολύ η παροιμία και ειρωνεύοντο με αυτήν οι άνθρωποι εκείνοι, οι οποίοι δια της σιωπής των ήθελαν να παραστήσουν τον φρόνιμον και τον νουνεχή|Συνοδεύεται από κείμενο...... -
Καλώς τα δέχ'κες, Περμαθούλι. - Να καναδυό ψαράκια!
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Διά τους ανοήτους οι οποίοι επλήρωναν ακριβά τας ανεξόδους φιλοφρονήσεις των άλλων. Έμεινε η παροιμία από γυναικός τινός, που ήλθεν ο άνδρας της από το ταξίδι και εις όσας την συνέχαιρον λέγουσαι το καθιερωμένον “Καλώς τα ... -
Καργιέτ, Μαργιώ μ', έτσ' ούλες οι κοπέλλες!
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Ως ενθάρρυνσις, αστεία μάλλον -
Κατά τα εργατά του αλληλούϊα
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Ερμηνεία: Όταν το τέλος κανενός ήταν ανάλογο με τις πράξεις του. Λέγοντας όμως μόνον για τις κακές πράξεις