Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζήσης, Ευστράτιος"
-
Άμα κλίσ' η γι αραbάς κι ύστερα δρόμ' πολλοί
Ζήσης, Ευστράτιος (1936)Την παροιμία αυτή την έλεγαν όταν γίνουνταν ένα δυστύχημα, κι ύστερα παρουσιάζονταν πολλοί έξυπνοι που ήξεραν διαφόρους τρόπους για να αποφευχθή το δυστύχημα -
Άνθρωπος αγράμματος ξύλο απελέκητο
Ζήσης, Ευστράτιος (1936)Η παροιμία παρήχθη από το γεγονός ότι εκείνοι που τρώγουν άγουρα τα φρούτα βγαίνουν κερδισμένοι, ενώ εκείνοι που περιμένουν να καλογίνουν, βρίσκουν μόνον φύλλα στα δένδρα. Η παροιμία πιο συχνά λέγεται για κείνους που ... -
Άνθρωπος όταν πιν' νερό, του φίδ' δι dονε π'ραζ''
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Άρρατα κι θέματα και κουκί αμαγέρευτα
Ζήσης, Ευστράτιος (1936)Φαίνεται το σωστό να είναι Άρρητα και αθέμιτα, πάντως με την παροιμία αυτή εννοούσαν τις ανοησίες τα ακαταλόγιστα λόγια -
Άσπειρτα κι αφύτρωτα κι' απρασινολόγητα
Ζήσης, Ευστράτιος (1936)Περί απιθάνων και αβεβαίων πραγμάτων -
Άσπρο είναι το χιόν' άμα το πατούνα ούλ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1936)Ερμηνεία: Όλα τα καλά πράγματα δεν έχουν την αρμόζουσα σ' αυτά θέση -
Άσπρο είναι το χιόν' άμα του πατούνα οι σκύλ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1936)Ερμηνεία: Όλα τα καλά πράγματα δεν έχουν την αρμόζουσα σ' αυτά θέση -
Άσπρο κι στρογγ'λό, κι του γεννάει κι η κόττα
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Ερμηνεία: Διά κάτι το οποίον εκαλύπτετο δήθεν, αλλά ήτο καταφανές -
Αγάλ' αγάλια γίνεται η αγουρίδα μέλι
Ζήσης, Ευστράτιος (1936)Εις το τοπικόν ιδίωμα θα ελέγετο (αγ'ρίδα μέλ') -
Αγάλια - αγάλια περπάταε, για να μη bέσ' να οι τρεμσούλες
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Την έλεγαν εις τους γάμους, συμβουλεύοντας την νύφην να περπατή σιγά σιγά. Κατάντησε όμως ειρωνεία και ελέγετο δια τους άνευ αιτίας βραδυπορούντας, προ παντός εις τα παιδία -
Αγάπα η Μάρω το χορό, ηύρε κι άνdρα ζουρνατζή
Ζήσης, Ευστράτιος (1936)Για ανθρώπους που συμφωνούσαν όχι όμως για να κάμουν αξιόλογα πράγματα, αλλά μάλλον γελοία και επιπόλαια -
Αγάπα η Μάρω το χορό, ηύρε κι άνdρα καιdατζή
Ζήσης, Ευστράτιος (1936)Για ανθρώπους που συμφωνούσαν όχι όμως για να κάμουν αξιόλογα πράγματα, αλλά μάλλον γελοία και επιπόλαια -
Αδύνατον είναι να γενή γ' ρουνότριχα μετάξι και του γαιδάρου ο υιός νάχη τιμή και τάξη
Ζήσης, Ευστράτιος (1936)Πιθανώς από στίχους λογίου -
Ακατάλεχτος γάϊδαρος δε καβαλλικεύεται
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Δια συνοικέσια, κατά το οποία προ της συνάξεώς των συνέβαινε να κατηγορήση η νύμφη τον γαμβρόν ή τουναντίον -
Ακόμα δεν απέθανα, ανάψαν τα κεργιά μου
Ζήσης, Ευστράτιος (1936)Λέγουνταν για κείνους που προέτρεχαν των γεγονότων -
Ακόμα δεν αρχίσαμε, αύριο “πόσες έχουμε;”
Ζήσης, Ευστράτιος (1936)Λέγουνταν για τους τεμπέληδες που ήταν υποχρεωμένοι να κάμουν ένα έργο και μόλις άρχιζαν αδημονούσαν να φτάσουν στο τέλος -
Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον εκράξαμε
Ζήσης, Ευστράτιος (1936)Αφορούσε εκείνους που βιάζουνταν να εκφέρουν γνώμη