Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Φαρμακίδης, Ξενοφών Π."

σαρκκώννουμαι=ενσαρκούμαι, βρυκολακιάζω. Εν Κύπρω επικρατεί πρόληψις, ότι οι νεκροί, όταν δεν τύχωσι της νενομισμένης θρησκευτικής τελετής και των τελευταίων Χριστινιακών καθηκόντων, σαρκεύουνται και εμφανίζονται είς τίνας. Ως ο πεθαμμένος εσασκέθητσει.

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1924)

Σεβασμός αγιασμός

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1918)

Σκατάς, μιννά δικά μου ένι

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1912)

Φαγητόν των παιδιών “έλα να φάης τα μιννιά σου”

Σκότωνε πελλούς τ' αι πκέρωννε τερεμέες

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1912)

Τερεμέες = πρόστιμα

Σκότωννε πελλούς τσαι πκέρωνννε τσερεμέδες

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π.

Πκέρωνννε=πλήρωνε

Σσ'ύλλολ λούσης. Σσ'υλλομ πλύνης, πάλε σσ'υλλιές μυρίζει

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1923)

Συνοδεύεται από κείμενο...

Στοισόν. Νομίζουν εν Κύπρω ότι εκ εκάστη οικίαν οικεί τοιούτον πονηρού πνεύμα θεό διαφόρας μορφάς ''στοιχόν του σπιδκιού''. Φρονούν ότι δεν είναι μόνιμον, αλλά ταξειδεύει και αύθες 'ςστρέφει. Επίπληξη προσ τα ατακτούντα. Α βρε στοισόν του σπιδκιού έγ- κάθεσαι ήσυχα. Στοισέννουμαι = βρυκολακιαζω το νεκρό γίνεται πονηρόν πνεύμα)

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π.

Η εκδήλωση της ανδρείας του Διγενή και του Κωσταντά

(Στ’ ακριτικά άσματα της Κύπρου έχουν εξαιρετική θέση, όσα εξυμνούν την υπεράνθρωπη ανδρεία του Διγενή και του Κωσταντά. Σε κανένα όμως απ’ αυτά δεν αναφέρεται από πού πήρανε την ανδρεία και τη γενναιότητα αυτή και ποια ήταν η αφορμή για να γνωρίσουνε την τόση ρώμη και παλληκαρωσύνη τους. Αυτό το αναφέρουνε 2 παραδόσεις που απεθησαύρισα απ’ τις δυο άκριες της Κύπρου, απ’ τα Καρπάσια (ανατολή) κι από...

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1934)

Σύλλολ λούσης, σύλλομ πλύνης, πάλε συλλιές μυρίζει

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π.

Συλλιές = ιδιάζουσα σκύλων οσμή

Συμμοίριδδα, η έχουσα στην αυτήν τύχην, ομότυχος. Άπαντα εις την παροιμία «τέσσερεις συμμοίρισσες η μια την άλλην τρέχουσιν ω μια την άλλην διώχνουσιν και η μια την άλλην ειθ θύρες» Λύσις Ανέμη Σακ. ΙΙ σ. 245 πρμ. 29. Ο ίδιος λέγει ότι μεταφορικώς σημαίνει συννύφφισα και φέρει παράδειγμα «και σου συννύφφισα μου, είσαι κόρη μου» προφανώς ο Σακ. Πλανάται διότι ποία συννύφφισα θα καλέσει την συννύφφισάν...

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1918)

Συτσά του Αδάμ = Musa sapientum, banana. Φρονούσι οι Κύπριοι ότι νε τα φύλλα ταύτης εκαλύφθησαν οι πρωτόπλαστοι μετά την παρακοήν.

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1917)

Τάρταλον (το)= επανάστασις, ανταρσία-χωρικός τις ομιλών περί των Τούρκων της Κύπρου και περί της συμπλοκής αυτών κατα την εορτήν του Κατακλυσμού Αγ. Πνεύματος)μετα των Χριστιανών εν Λεμεσσώ και θέλων να δείξη ότι έχασαν πλέον πάσαν ισχύν είπεν. Θέλουν βασίλειον για να κάμουν τάρταλσι, εις ερώτησίν μου δια να μου εξηγήση την λέξιν τάρταλον, ειπωκρίθης <Πρέπι να τους βοηθήση κανένας βασίλειος για να...

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1924)

Το γτίν τζαί το γτουσέριν

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π.

Λέγεται επί των επαναλαμβανόντων το αυτό πράγμα. Σημ.: Γτίν=ίγδη, ίγδιον.

Το στομάσιμ μου εγίνηφ φιλάλιμ που τημ πείναν

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1918)

Φιλάλιν, κατηγορείται επί κενού στομάχου. Η λέξη απαντά εν Καρπασία

Το χτίν τσαί το χτουσέριν

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π.

Το γουδί το γουδοχέρι. Εις τους πείσμονας.

Τόπακας (ο) ιθαγενής, αυτόχθων.

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π.

Βαρυπνάς

Τον Εφιάλτην οι Κύπριοι καλούσι Βαρυπνάν. Πιστεύουσι δ’ ότι καταλαμβάνει τους καθεύδοντας καθήμενος επί του στήθους αυτών, τον φαντάζονται νεανίαν φορούντα σκουφίν. Φρονούσιν, ότι αν ο πιεζόμενος υπό του Εφιάλτου κατορθώση και αρπάση το σκουφίν του, θα έχη εις το σπίτι του μεγάλην ευτυχίαν και θ’ αποκτήση τα πλούτη του Αβραάμ. Ο Βαρυπνάς, άμα του πάρουν το σκουφίν, αρχίζει να παρακαλή τον άρπαγα τούτου...

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1916)

Τον παίζει ππότσια

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π.

Τον μεταχειρίζεται όπως θέλει

Τρώουνται σαν τα λλιοπρόονα

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1918)

Συνοδεύεται από κείμενο...

Φιλλού (η)= πλαγγών, πλθ οι γιλλούδες Μαράτασα κ.α.

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π.