Λέγονται επί των οκνηρών, οίτινες δια να τελέσουν ταχέως εργασίαν, φορτώνονται βάρος πολύ, δια να μη πηγαινοέρχονται. Δια τούτως κ' η παροιμία

Ζητεί τον θανατό του, την καταστροφή του

Λέγεται επί των αγγαρευομένων (πόλις και επαρχία Λεμεσού)

Επί των διατασσόντων ο εις τον έτερον

Πινάτσιν = πινάκιον, πιάτον, η λέξις μόνον εν τη παροιμία

Ερμηνεία: Εκ του σπεύδοντα πολύ εις των εργασιών του, θέλοντα να τελειώση όσον το ταχύτερον. Η μεταφορά εκ του κλιβάνου, όταν ψήνωνται οι άρτος με την πρώτην πυράν, χωρίς να είναι αναγκη να προστεθή και άλλη

Μούττην=μύτη, υπερηφάνεια

Εξεδιώχθη

Κουκουτήν = χοίρος, αν δεν είναι ξένη ίσως να είναι περιποιημένη επί του μετά γογγυαμού κου κου ον κάμνει ο χοίρος βαδίζων ή αναπαυόμενος. Εκ του κου κου ωνομάσθηκαν κουκούτην

Μετάφρ.: καθένας ή κάθε μιά πού ορμούνε επάνω του όλοι μέ λόγια, βρισιές, ειρωνείες ή γιά ν' αποσπάσουν καμμιά ωφέλεια λέγεται συτζά