Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζήσης, Ευστράτιος"
-
Το καλό πράμα παίρινι του bαχά τ' πίσω
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Τα ακριβά πράγματα ψρησιμοποιούνται επί πολύ διάστημα -
Το καλό τ' αρνί από δυο μάννες β'ζαίν
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Αν ο άνθρωπος είναι καλός θα υποστηρίζεται παρ' όλων -
Το λαγύνι πολλές φορές πάει στη βρύσ' άμα μια φορά σπάνι
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Ο άνθρωπος πολλάκις σφάλλει, αλλά κάποτε θα πληρώση τα σφάλματά του -
Το μέλι μι τη γλυκειά τη γλώσσα τρώγεται
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Με τον καλόν τρόπον κανείς επιτυγχάνει περισσότερον -
Το μήλο απ' κάτ' τη μ'λιά θα bέσ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Συνήθως δε προσετίθετο και η φράσις : ... και σα δεν είν΄ απ΄ κάτ΄ τη μ΄λιά, πάλε απ΄ κάτ΄ το γήσκο τ΄ς = Τα τέκνα δεν είναι δυνατον να μη ομοιάζουν τους γονείς των. Και αν θα έχουν και κάποιαν διαφοράν, δεν θα είναι αυτή ... -
Το νου μ' διφτέρ' θα 'χω;
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Την έλεγαν εν νευρικότητι, συνήθως όταν εδανείζον προσωρινώς και ο δανειζόμενος ήρνειτο να τα επιστρέψη με την πρώτην ζήτησιν -
Το τμαρ νίκισε τα κάλλι
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Τμαρ = περιποίησις (επί ζώων), υπήρχε και ρήμα τμαρεύω -
Τον έπιασαν τα ιφτά σκοτίδια
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Όταν ανήγγελαν εις κάποτον μεγάλη ζημιάν του η δυστύχημα απρόοπτο -
Τον έστειλα τον μπακλαβά εξηνταπέντα φύλλα, κείνος δεν μ' αποφάνηκε, τον έτρωγε στα ξύλα
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Ομιλεί η πεθερά ή η νύφη που έστειλε γλύκισμα (μπακλαβά) στον γαμβρό, ο οποίος άξεστος και ιδιοτελής τον έφαγε μόνος του, παίρνοντας μαζί του κάθε μέρα που πήγαινε στο βουνό να κόψη ξύλα (Αποφαίνονταν η νύφη=εμφανίζονταν ... -
Τον έστειλαν τον μπακλαβά εξηνταπέντα φύλλα, μ' αυτός δεν αποφάνηκε, τον έτρωγε στα ξύλα
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Η β' παραλλαγή: τον έστειλαν...λέγεται από τρίτους οι οποίοι σατυρίζουν με τον τρόπο αυτό το αταίριαστο συνοικέσιο (έλεγαν και το μπακλαβί) -
Του gακό του σκύλου, εκεί π' θα τ' ρίξης πέτρα, ρίξ' τ' κόκκαλο
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Δια την αναγκαίαν περιποίησιν ανθρώπων επικινδύνων -
Του κιούπ' στο λαιμό μ' θα βάνω;
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Όταν κανείς εστενοχωρείτο παρ' άλλου να κάμη κάτι αδύνατον δι' αυτόν -
Του μήλο απ' κάτ' τη μ'λιά θα bέσ' κι' σα bάει κι' παρακείθε, πάλε απ' κάτ' το γύσκιο τς
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Τα παιδιά ομοιάζουν τους γονείς των. Και αν ακόμη θα έχουν διαφορά, αυταί δεν είναι δυνατον να είναι ουσιαστικαι -
Του φίδ' όσο βλέπ' τ'ν ουρά τ' κομμέν'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Δια την αμφίβολοβ συμφιλίωσιν δυο εχθρών -
Τουν άθρωπο μι τα λόγια, τα γαϊδούρια μι το ξύλο
Ζήσης, Ευστράτιος (1939) -
Τράβηξε τσή 'λιάς τά φαρμάκια
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Σημαίνει ότι υπέφερε πολύ. Ελέγετο συνήθως διά τάς αραβωνιασμένας, όταν ο μνηστήρ εδυστρόπει νά δεχθή τόν γάμον, προβάλλων διαρκώς νέας απαιτήσεις