Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Τσιτσάς, Σεραφείμ"
-
Ου λύκους όταν γιράσει γέν'ιτι μασκαράς στα σκ'λιά
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Για τους αψίκορους και βιαστικούς -
Ου λύκους την τρίχα αλλάζει του χούϊ δεν τ' αλλάζει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Ου Μάρτ' ς του προυϊ του ψοφάει κι του βράδυ του βρουμάει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Ερμηνεία: Ο Μάρτης δηλαδή δεν έχει διαρκή ψύχρα. Το πρωί μπορεί να κάνει τσουχτερό κρύο (ψόφος, όπως το λένε οι χωρικοί) και το βράδυ της ίδιας ημέρας νάχει μαλακό καιρό -
Ου μπαρμπέρ'ς στ' κασιδιάρη του κιφάλι μαθαίνει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Ου νηστικός καρβέλια νειρεύιτι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Ου παλαβός δεν έχει κέρατα
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Ου παλαβός είδι του μιθυσμένου κι παραμέρ΄σι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Η κατάστασις δηλαδή του μεθυσμένου είναι χειρότερη του τρελλού -
Ού κάμπους έχει μάτια κι ού λόγγους αυτιά
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Ο κάμπος δηλαδή, σαν άδεντρος και αναπεπταμένος, έχει ορατότητα και μπορεί να αγναντεύει κανείς μακρυά,ενώ ο λόγγος (το δάσος) με τα πυκνά δέντρα του δεν αφίνει να βλέπει κανείς,παρά σε ακτίνα του, την ακουστική, τη μετάδοση ... -
Ούλα τα γ' ρούνια νιά σούρλα έχουν
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Λέγεται για τα μη καθαρά υποκείμενα, που έχουν όλα τον ίδιο ελεεινό χαρακτήρα, όπως τα γουρούνια έχουν το ίδιο ρύγχος. (σούρλα) -
Ούλα τα δάχ'λα δεν είν' ι ίσια
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Για τη διαφοροποίηση εξωτερικών και εσωτερικών χαρισμάτων -
Ούλα τα στραβά καρβέλια ου φούρνους τσ' νύφ΄ς τα κάνει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Ούλις οι μέλ΄ σσις δεν κάνουν μέλι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Μόνον οι έμπειροι και επιδέξιοι παρουσιάζουν παραγωγική εργασία -
Ούλοι έκλ'ιγαν τουν πόνου τ'ς κ' η μυλουνάς τ' αυλάκι τ'
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Ούτε η γαμπρός γέν' ιτι γυιός, ούτ' η νύφη δυχατέρα
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Ούτι είχι η παπάς γ΄ρούνι, ούτι έχασι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Ούτι του διάολου να ιδείς, ούτε του σταυρού σ' να κάν' ς
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Ουρθουγραφία θέλ'ς τσ' μυλωνούς τουν κώλου;
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Πάει σαν του σκ'λί στ' αμπέλι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Πάρ' τουν στου γάμου σ' να σι πεί κι τ' χρόν'
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Λέγεται για τους πολύ αφηρημένους και ηλιθίους -
Πάρε γυναίκα από σόϊ και σκύλα από μαντρί
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)