Εναλλαγή πλοήγησης
Ελληνικά
English
Ελληνικά
Ελληνικά
English
Σύνδεση
Εναλλαγή πλοήγησης
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
Αρχική σελίδα
Πρόσφατες εγγραφές
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.
DSpace at KEEL: Πρόσφατες εγγραφές
Αποτελέσματα 3161-3180 από 142579
Ο ανελεήμων Πέτρος
Μια φορά ήτονε ένας έπαρχος καλός. Ποτέ ντου δεν ήκανε αμαρτίες. Δεν ήτονε κλέφτης, δεν ήτονε πόρνος, ήπαιρνε το μηνιατικάκι ντου κι εζούσε. Είχενε μόνο ένα κακό, που δεν ήδιδε ποτέ ντου ελεημοσύνη. Τ’ αγγέλου ντου δεν ήδιδε νερό. Οι διακονιάρηδες το ’χανε μούδιασμα. Μιαν κοπανιά εκουβουδιάζανε δυο διακονιάρηδες για τον έπαρχο. Λέει ο ένας: «Μωρέ εγώ δα πάω και δα τόνε κάμω να μου δώση. - Όχι δε δα...
Λιουδάκη, Μαρία
(
1938
)
Νεκροί
Ανακατσ'ώ = αηδιάζω. Μεταφ : φοβούμαι τα πνεύματα ''άραξα που τα μνήματα τζ' ανακάτσασεν η καρκιά μου'' ''ήν ανακατσιασμένος τόπος τα μνήματα την νύκταν,''
Ερωτόκριτος, Ιωάννης
(
1920
)
Ο γούμενος τ’ Απανωσήφη εφιλεύτηκε μ’ ένα μπέη απού τη χώρα. Μιαν κοπανιά ο γούμενος είχενε ανάγκη κι επήγε και λέει στο μπέη: «Μπέη μου, κάμποσους παράδες ελείφτηκα και ήρθα να με δανείσης. - Να σε δανείσω, άγιε καθηγούμενε. Πόσα θες; - Θέλω δώδεκα χιλιάδες γρόσα. - Να σου τα δώσω. Βγάνει και μετρά του τα, μούδ’ απόδειξη, μούδε πράμα. Παίρνει τα ο γούμενος και πάει και κάνει τη δουλειά ντου, μα δεν...
Λιουδάκη, Μαρία
(
1938
)
..η λαική πίστης ότι προστάτης άγγελος παρακολουθεί έκαστον άνθρωπον ειν γενετής, εξ' ού και η πάρ' ημών φράσις επί καλής σκέψεως ή προβλεψεις : του το είπ' ο άγγελος του''.
Παπανδρέου, Γεώργιος
(
1918
)
Μια φορά ήτονε στην Αιθιοπία ένας καλός, ένας καλότατος άθρωπος. Ποτέ ντου δεν ήκαμεν αμαρτία. Μα ο διάολος έχει πολλά πόδια κι ως το ύστερο δεν τον ήφηκε αλέρωτο. Μιαν κοπανιά γίνηκε γιαγκίνι στην πολιτεία ντου κι επομείνανε όλοι στο δρόμο. Σκώνετ’ αυτός και πάει στο μετόχι ντου. Ο διάολος να τόνε βάλη να πα βρη τη συμμισατόρισσα ντου. Οντόν ήβγενε όξω τόνε κουτουλά ένα βούι και τόνε σκοτώνει. Κατεβαίνουνε...
Λιουδάκη, Μαρία
(
1938
)
Στοιχειωμέναι τοποθεσίαι Μαυρίλλου
Εν Κουλουκθιά απ σκοντώθκι κάπγοιους Βλάχους απου ένα ληστή ακούιτι πρώτα τρείς φουρές <Ώχ> κι <Ορά Γιώργου, απ' φώναξι ου σκουτουμένους. ΑΚΟΎΟΥΝΤΙ ΚΙ ΔΥΌ ΤΦΈΚΙΑ ΚΙ Τ'ΑΛΎΧΤΗΜΑ ΤΟΥ ΣΚΛΙΟΎ ΚΙ ΟΥ ΒΡΌΝΤΟΥς ΑΠ' ΚΛΈΣΚΙ (ΕΚΥΛΊΣΘΗ) ΚΆΤ' ΑΠ' ΤΟΥ ΒΡΆΧΟΥ.
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
(
1918
)
Απόλυτη βδομάδα λέγεται η πρώτη βδομάδα του Τριωδίου γιατί απολυούνται οι ψυχές των αποθαμμένων και βγαίνουν στον Απάνω Κόσμο.
Ταρσούλη, Γεωργία
(
1939
)
Άλυτος = ο μή διαλυθείς νεκρός (Σέλυνον)
Λουπασάκης, Στυλιανός Εμμ.
Στην Κρήτη πιστεύουν ότι ο νούς του ανθρώπου είνε μια μυίγα. Η μυίγα αυτή, σαν κοιμηθή ο άνθρωπος, βγαίνει από τα ρουθούνια του και πάει πετώντας εδώ κι εκεί και βλέπει πράγματα πολλά, που ύστερα, όταν ξαναγυρίση η μυίγα στο κεφάλι και ο άνθρωπος ξυπνήση, το μυαλό τα θυμάται σαν όνειρο. Σχετικώς με τη δοξασία αυτή, υπάρχει και η ακόλουθη ωραία παράδοσις : Μια φορά, δυό βοσκοί καθόντουσαν στην εξοχή....
Άγνωστος συλλογέας
(
1930
)
Υπάρχει ή πρόληψεις ότι οι καλοί χριστιανοί λυώνουν μετά θάνατον, οι δε κακόν μένουν άλυτοι και παράλυτοι
Άγνωστος συλλογέας
(
1892
)
Άνωθεν του χωρίου Καβουσίου της επαρχίας Ιεραπέτρου εν Κρήτη υπάρχουσι μεταξύ υψηλών βουνών και δυσπροσί των βράχων και κρημνών χαράδραι και φάραγγες, ας μόνον πτηνά δύνανται να επισκεφθώσι. Θεωρεί δε ταύτας όλα ως κατοικίας εν αυταίς δαιμόνιων και ιδίως πιστεύει ότι μεταβαίνουσιν εν αυταίς εκ Ηλύσια πεδία και αι ψυχαί των αποθνησκόντων Οθωμανών ομοχωρίων των. Περί μιας μάλιστα τούτων πλησίον του...
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν.
(
1889
)
Νια βούλα πάινα τα μισάν'χτα 'ς τμ Πινταιού, για να πάρου τ σφραγίδα τ νειρουδίκ, κι πέρασα 'ς τα ισιώματα 'ς τουμ πάτου, που είχαν σκουτώσ' οι κλέφτις τουγ Κουλώνια κι τουν Αλέξ' κι άηκ'σ απου μακρυά σκούσματα. Όσου πάινα κουντά, τάηκνα καλύτερα. Πέρασ' απού κεί αρκιτό δγιάστημα κι άηκν' ακόμα τα σκούσματα. Κ' έτσ' πίστιψα πως σκούζ' του αίμα τ σκουτουμέν. Και την προκειμένην παράδοσιν κατέγραψα...
Λουκόπουλος, Δημήτριος
(
1914
)
Κοκκάλια
Στα Κουκκάλια αχ πάν αφ τ' λάσω ικεί π σκότουσαν οι δκοί μας οι ουμουφάγ <ωμοφάγοι, Ακαρνάνες) τς Γαλάτις βρίσκουντι κουμμάτια απου κόκκαλα κι δόντια κι άμα βρέξ κι βγή ου ήλιους του χώμα λάμω απ' του λίπους. Ικεί άμα κρηθή Μάιου ή Ιούνιο ακούς τα κόκκαλα να σκούζνι. Ιγώ κμήθηκα με ν Τάκ του Τσιτσήρη ικεί κι άικσα νια βουή τουν ξύπνησα τότι κι άικσι κι αυτός.
Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
(
1918
)
Νια βολά ήτον μνια γυναίκα κι είχε μια κοριτσούλα κι ανήμερα το Μεγάλο Σαββάτο της πέθανε. Εκείνη όχι να σκοτωθή και να κλάψη, μόνο την έντυσε, τη σαβάνωσε, τη συγύρισε της έβανε και τη λαμπαδίτσα της και λέει τ'αντρός της : -Πάμε να κάνουμε Ανάστασι. -Τι λές, της κάνει, εκείνος, το παιδί μας πέθανε κι εμείς θα κάνουμε Ανάστασι; -Έννοια σου, του λέει εκείνη, ήπιε απο το γάλα μου και κοιμήθηκε. Πήρανε...
Ταρσούλη, Γεωργία
(
1938
)
Λιουγκάτ
Λιουγκάτ καλούσιν οι αλβανόγλωσσοι τας σκιάς των θεθνεώτων και εν γίνει τα λεγόμενα φανταξά. Συγγενεύει δε η λέξις αύτη με το ρωσικόν bjeschi= στοιχιά των δασών και είναι και τούτο εν λείψανον της κατά της Ελλάδος επιδρομής των Σλαύων (Ζητ. Εις την λέξιν Χερβάτης, μερ. Α) Παρα τους αλβανογλώσσοις του χωρίου γραμματικού εν ώ γράφω τα παρόντα, υπάρχουσι τριών ειδών μεγάλα στοιχειά ή φαντάσματα : η Βιτώρια,...
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν.
(
1890
)
Ο φονευμένος γεμύζει, ήτοι ζητεί εκδίκησην. Ο αδίκκαντος έτος ο μη τυχην εκδικήσεως λέγεται γελασμένος. Πιστεύεται δε ότι η σκιά του μέλλοντος να φονευθή διέρχονται προ 24 ωρών δια φιλικών οικίαν γογλά. Οπως σωθεί ρίπτουσιν εν αυτών ψωμί λέγοντας Κουράjο, Λέγεται ότι την φωνήν του ακούουσιν οι αδελφοί ή άλλοι συγγενείς κ πολύ μακράν του τόπου, όπου θα φονευθή. Μετά τον αυτόν του μεταβαίνει σκά του...
Νεστορίδης, Κ.
Η ελεημονήτρα κι η ανελεημόνηστη
Μια φορά ήσανε δυο γειτόνισσες, η μια ήτονε μιστοδούσα. Ήθελα ζυμώση κι εμοίραζε τα ψωμιά στσι φτωχούς, ήθελα μαγερέψει και ήτονε κι η πάρτη τω φτωχώ μέσα. Η - γι - άλλη δεν ήδιδε τ’ αγγέλου τζης νερό. Ήρθε καιρός κι εποθάνανε κι οι δυο. Πάνε στον άλλον κόσμο. Η πρώτη είχενε γύρου γύρου τζης σακκιές τα ψωμιά, και σωρούς τα τεψά γεμάτα φαγιά, η γι άλλη δεν είχενε πράμα. Ρωτά: «Γιάντα τάξε η γειτόνισσά...
Λιουδάκη, Μαρία
(
1938
)
Τι άλλο θέτουν πλησίον του νεκρού
Μόλις φύγη ο νεκρός τσακίζουν ποτήρι ή πιάτο για να φοβηθή ο Χάρος να μην ξανάρθη να πάρη άλλον. Συνέχεια στο σπίτι ανάφτουν ένα καντήλι το οποίον είναι ακοίμητο και μόλις ο νεκρός θα φύγη παίρνουν μια κλωστή και μετρούν τον πεθαμένο, την κλωστή αυτή την βαστάνε στο σπίτι ψηλά στην αστρέχα γιατί δεν ξέρουν ποιός απο το σπίτι έχει την τύχη να πεθάνη. Το καντήλι μένει τρία μερόνυχτα αναμμένο μαζί με...
Κολιός, Γεώργιος Χ.
(
1963
)
Περί μνημοσύνων
Νια φουρά ένας πάει στου λόγγου για ξύλα, κι ‘κεί πόκουβι ξύλα κυλάει ένας όχτους κι τουν πλάκουσι. Περίμεινι, περίμεινι η γυναίκα τ΄νάρθ’ που να ‘ρθή αυτός! Τότε κι αυτή του ‘κανι λειτουργίες κι του ‘βρασι κι σ’τάρ’ στ’ς ιννιά, στ’ς είκουσ’ κι στ’ς σαράντα. Κάπουτι κι αυτός ξιγραδώθ’κε κι ήρθι στου σπίτι τουν ρώτ’σι τότι η γυναίκα τ΄. «Μ’ πως έζγις τόσις μέρις χουρίς φαΐ;» Κι τ’ς λέει αυτός. «Τ’ς...
Παπασπύρου, Παναγ. Β.
(
1929
)
Της Αναλήψεως
Οι ψυχές γυρίζουν “στον άλλον κόσμο, αφού έμειναν εδώ στη γη από την Μ. Πέμπτη.
Γεωργούλας, Σωκράτης Δ.
(
1966
)
«
»
Πλοήγηση
Όλο το Αποθετήριο
Αρχείο & Συλλογές
Τόπος καταγραφής
Χρόνος καταγραφής
Συλλογείς
Λήμμα
Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Ευρετήριο πηγών
Κείμενα
Ο λογαριασμός μου
Σύνδεση
