Προστέθηκαν πρόσφατα

Εγγελοκρούστηκα=εφοβήθην

Παπαναούμ, Π. (1928)

Η Παναγία και οι ψυχές

Ένα Μεγάλο Σάββατο η Παναγία είπε πως θέλει να πάγει να δή τις ψυχές. Την έβαλαν επάνω σε άμαξα, που την έσερναν τριακόσιοι άγγελοι, και την πήγαν πρώτα εκεί που είταν οι κριματισμένοι, και είδε εκείνους που σκοτώνε άνθρωπο, τους φονιάδες, που έβραζαν μέσα στην κόλαση. Ο κόχλος του κατρανιού γύριζε και αυτοί εκεί μέσα καίουνταν. Άλλοι κρέμουνταν το φείδι στη γλώσσα, γιατί είπε η Παναγία : "Ειπε άδικο"....

Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (1956)

Η φράσις ''μι πήρι στον λιμό τ'''προήλθεν εκ της θρησκευτικής δοξασίας ότι ο αμαρτάκιν δι εγκλήμαντος προς τινά, εν τη άλλη ζωή κολάζεται τα φέρη κρεμάμενον εις τον λαιμόν του τον καθόντα.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)

Εις τον άγγελον κ'εγγελοστάστα. (Επό ασθενούντων Βαρέως)

Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1894)

Κατατάρταρα (τα)=τάρταρα, βάθη, έγκατα της γής : ''έχωσεν το μέσ'στα κατατάρταρα της γής.

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1925)

Η παράδεισο είναι μοιρασςμένη σε καμεράκια καμεράκια και μπαίνουν οι δίκαιοι. Η πίσσα πάλι είναι πατωσές πατωσές και στιβγιάζουνε τσι κριματισμένους σαν τσι σαρδέλλες. Οι πλειά κάτω είναι οι πλειά κριματισμένοι. Όσοι βλαστημήξανε Παπά, όσοι κλάσανε μέσα στην εκκλησά, όσοι βαρογνωμήσανε πως εχάλασε ο ακιρός κι ήβρεξε. (Απου κλάση μέσα σ'εκκλησά και πή <και πάλι βρέχει!>και βλαστημήξη τον Παπά μπλειόν...

Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949)

Χάρος(ο)= ο χάρων, χαρσκαυμένος, ο κυνηγηθείς υπο του χάρου, ο έχων πολλούς συγγενείς αποθαμμένους ''Μ'εκίνη γη ο χάρος) Χαρχάγγελος(ο)=αρχάγγελος.

Λάσκαρης, Ν. (1924)

Εγγελοσκιάστηκε σημαίνει είδε άγγελον (σκιάν), είδε οιωνόν περι του θανάτου αυτού. Πιστεύεται ότι οι προήρεις και αιφνηδίως αποθνήσκοντες βλέπουσι προηγουμένης πριν καταλάβη αυτούς η νόσος σημείον τι συνήθως σκιάν αποθανόντος συγγενούς ή φύλον. Υπό φόβου δε αποφεύγουσι τα ομολογήσωσι το τοιούτον , λύπωνται δε ενδομύχως και ο βίος αυτών μεταβάλλεται κατά τς.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)

Των Ταξιαρχών (8 Νοεμβρίου)

Πιστεύουν ότι την ημέραν αυτήν οι αρχάγγελοι Γαβριήλ και Μιχαήλ επογράφουν τις ψυχές που θα πάρουν το έτος αυτό.

Μερεμέτη, Δήμητρα (1953)

Παράδεισο (κοντά το η κόλασις)=Παράδεισος

Δένδιας, Μιχαήλ (1915)

Τάρταλον (το)= επανάστασις, ανταρσία-χωρικός τις ομιλών περί των Τούρκων της Κύπρου και περί της συμπλοκής αυτών κατα την εορτήν του Κατακλυσμού Αγ. Πνεύματος)μετα των Χριστιανών εν Λεμεσσώ και θέλων να δείξη ότι έχασαν πλέον πάσαν ισχύν είπεν. Θέλουν βασίλειον για να κάμουν τάρταλσι, εις ερώτησίν μου δια να μου εξηγήση την λέξιν τάρταλον, ειπωκρίθης <Πρέπι να τους βοηθήση κανένας βασίλειος για να...

Φαρμακίδης, Ξενοφών Π. (1924)

Αγγιλοπαραστήκουμε= βλέπω τον μέλλοντα να λάβη την ψυχήν μου άγγελον. Ευχρηστεί δε μόνον εκ το γενικόν πρόσωπον του παθ. Αορ. της οριστικής: αγγιλουπαραστήθκε.

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1890)

Αγγελοσκιάζομαι

Αυτός αγγελοσκιάστη, Ερμηνεία: Είδε τον άγγελο.

Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1919)

Ο χάρος όταν πάρη την ψηχή, πριν να την πάη στον Κάτω Κόσμο, την περνά απού τση αρνησάς τη βρύση και πίνει νερό. Πίνει και ποξεχνά του Απάνου Κοσμου. Ξεχνά και δε στενοχωράται. Ετσά πομένει η πρίκα μόνο για τσι αζωντανούς. Το πώς γίνεται και αντέχουν σ'αυτό τον πόνο οι ζωντανοί μας το λέει η παράδοσις. <Η Παρθένα Μαρία ήκαμε απομονή, οντέν είδενε το Μονογενή τζη στο καρφί. Ήκαμε απομονή και δεν απόθανε...

Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. (1949)

Λένε πως τάχατες ένας άνθρωπος έφυγε απ'την κόλαση και τον έλεγαν. Ανικόλας. Αυτός ήρθε και κατοίκεψε στο μέρος (περιφέρεια Αγ. Βασιλείου Ευρυτανίας)που το λένε τώρα Στρανακόλας.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)

Χάντακα, τα=τα καταχθόντα της γής.

Ρέκας, Β. Δ. (1925)

Ένα ένα τόνε παίρνει ο Χάρος κι ύστερα τσι δεματιάζει. Σημ. Δεμακάζω=συνδέκω.

Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1819)

Χάρων= ο θάνατος

Ζουντούρης, Γ. (1892)

Βλέπω τον άγγελο μ' = ψυχομαζάω

Φιλιππίδης, Φίλιππος Α. (1918)

Διηγήσεις περί ποινών επιβληθεισών εις Αγίους υπό του Θεού.

Διηγούνται ότι κάποτε ο Θεός έστειλε τον Χάροντα να πάρη την ψυχή ενός ανθρώπου. Όταν ο Χάρος εισήλθεν εις την οικίαν του πτωχού αυτού και άκουσε τους θρήνους της γυναίκας του ψυχορραγούντος και των τέκνων του, τους ελυπήθη και έφυγε, χωρίς να πάρη την ψυχήν. Ο Θεός οργισθείς τον εχαστούκισε δυνατά και του επήρε την ακοήν. Έκτοτε ο Χάρος είναι κωφόε και δεν ακούει τους θρήνους και τας παρακλήσεις...

Μερεμέτη, Δήμητρα (1953)

Παραδόσεις: Πρόσφατες εγγραφές

Εγγελοκρούστηκα=εφοβήθην ﻿

Εις τον άγγελον κ'εγγελοστάστα. (Επό ασθενούντων Βαρέως) ﻿

Κατατάρταρα (τα)=τάρταρα, βάθη, έγκατα της γής : ''έχωσεν το μέσ'στα κατατάρταρα της γής. ﻿

Χάρος(ο)= ο χάρων, χαρσκαυμένος, ο κυνηγηθείς υπο του χάρου, ο έχων πολλούς συγγενείς αποθαμμένους ''Μ'εκίνη γη ο χάρος) Χαρχάγγελος(ο)=αρχάγγελος. ﻿

Των Ταξιαρχών (8 Νοεμβρίου) Πιστεύουν ότι την ημέραν αυτήν οι αρχάγγελοι Γαβριήλ και Μιχαήλ επογράφουν τις ψυχές που θα πάρουν το έτος αυτό. ﻿

Παράδεισο (κοντά το η κόλασις)=Παράδεισος ﻿

Αγγιλοπαραστήκουμε= βλέπω τον μέλλοντα να λάβη την ψυχήν μου άγγελον. Ευχρηστεί δε μόνον εκ το γενικόν πρόσωπον του παθ. Αορ. της οριστικής: αγγιλουπαραστήθκε. ﻿

Αγγελοσκιάζομαι Αυτός αγγελοσκιάστη, Ερμηνεία: Είδε τον άγγελο. ﻿

Χάντακα, τα=τα καταχθόντα της γής. ﻿

Ένα ένα τόνε παίρνει ο Χάρος κι ύστερα τσι δεματιάζει. Σημ. Δεμακάζω=συνδέκω. ﻿

Χάρων= ο θάνατος ﻿

Βλέπω τον άγγελο μ' = ψυχομαζάω ﻿