Recent entries

Ζαρζαβούλης= ο διάβολος, ο δαίμονας

Αγακίδης, Ι. (1895)

Κατσιπουρίδες= δαίμονες ή διάβολοι. Καπιτσούρης= διάβολος

Μυστακίδης, Νικόλαος Γ. (1908)

Ισκαριώτης (ο)= διάβολος

Άγνωστος συλλογέας

εξαπεδώ κ οξαπεδώ= ο Σατανάς, ο διάβολος ο έξωαπ' δω.

Χαβιαράς, Δημοσθένης

Διήγημα

Σηκώθηκι ένας Γύφτος απ’ το χωργιό του πάει ΄ς του ποτάμ να φκειάση κουσιέρες. Τον νύχτωσι ‘ς το ποτάμ’ τον άνθρωπον (τον Γύφτο ή Εβραίον). Το βράδ’ ο κακόμοιρος πάει ‘ς ένα παλιομυλωνά να ξενυχτίση. Ζωή που πάγει κι άναψι τη φωτιά του μέσ’ του μύλου δεν πρόφθασιν, πάει καμμιά ώρα νύχτα και βλέπει τους 13 παπάδες με τα ψαλτοπαίδια (κανονάρχας, βοηθούς των παπάδων) όλους και τον τρανό τον αρχιμαντρίτων...

Ιωαννίδης, Αθ. (1905)

Ανάβαλτος= ο δαίμων.

Άγνωστος συλλογέας (1903)

Ο Κουτσός διάβολος

Και πάντως μεν οι δαίμονες, οι του Βεερζιβούλ υπηρέται εμπνέουσι τρόμον δια τα κατορθώματα αυτών, αλλ’ ο πονηρότερος, ο δρασηριώτερος και επιφοβιώτερος πάντων είναι ο κουτσός διάβολος ή κουτσδιάβολος. Αυτή εν του παραμυθίου πρωταγωνιστεί δια τας μεγάλας και αθεράπευτους βλάβας τας οποίας προξενεί. Αυτός είναι ο ταράττων τας οικογενείας και διαιρώντας αυτάς παρακινεί κ φόνους κ σφαγάς. Αυτός ο χωρίζων...

Νεστορίδης, Κ.

Σκατογένης ο= ο σατανάς

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1923)

κατσινοριάς= ο διάβολος

Μαδιάς, Γεώργιος (1919)

Πισιός, = αντί ο διάβολος, από το οπίσω μου σ’ έχω, σατανά.

Μαδιάς, Γεώργιος (1919)

Διάβολος

Διάτανος= διάβολος. Λέγεται ούτως υπό των θελόντων ν’ αποφύγωσι να ονομάσωσι τον διάβολον και καλούντον αυτόν διάτανον, όπρε μα αμαρτήσωσι: Τι διάτανο= Τι διάβολο; Αυτός είναι διατανεμμένοςπ διαβολεμένος.

Παπανδρέου, Γεώργιος (1917)

Διάβοτσος, Διάβοντρος, Τζοροβαβούλης= Βεελζεβούλ. Εν Χαλκίω Ζοργοβαούλης. Πιτσόνης= ο Διάβολος.Ίσως εκ του Πίσσα, πισσόνης.

Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου

Δεισιδαιμονίαι περί του Δαιμόνος

Πιστεύεται ότι οι μεγάλοι ούτοι κύριοι έχουσι τας κατοικίας των και τα ανάκτορά των, τα βασίλειά των τέλος εντός των υπερμεγέθων και συνεχών βράχων, εν αυτοίς δε διέρχονται τον βίον εν τυμπάνοις και χοροίς χαίροντες και αγαλλόμενοι. Ενίοτε θέωνται εξερχόμενοι έφιπποι. Η ηχώ η από των βράχων τούτον αντανακλώμενη νομίζεται απάντησις αυτού εμπαικτική.

Αγακίδης, Ι. (1895)

“Σε κουντάει σήμερα” οσάκις εν επισήμω εορτής πράττομεν το απαγορευόμενον υπό τας εκκλησίας μας. “Σε κούντηξε κ το 'κανες” ο δαίμων εξυπονοείται.

Μακρής, Παναγιώτης Γ. (1894)

Πατασμός= πειρασμός, ο ενοχλητικός, ο πανούργος, ο βλαβερός, κατ' εξοχήν δε ο Διάβολος, όστις κείτονται όλα ταύτα τα προσόντα.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)

Διάβολος.συνώνυμ. Δαίμονας, διαβατικός, καταραμένος, ξαποδίτης, ντόπιος (Κεφαλληνία) διάτανος, έτοινας, πρωτοέτοινας, πιοτομιαμένος (Τοσομές)

Πουλάκης, Δ. (1910)

Ο διάβολος φαίνεται από τας μορφάς φιδιού, μαύρου γερακιού.

Ιωαννίδου, Μ. (1937)

Μαύρος= ο Διάβολος. Ούτος παρίστανται πάντοτε κατά τας προλήψεις του λαού μαύρος (μέλας) παρουσιαζόμενος ενίοτε εις τους ανθρώπους υπό την μορφήν μαύρου κήτος. Ούτω και ζωγραφείται.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)

Δαιμονίζομαι= προσβάλλομαι υπό του δαίμονος: δαιμονισμένος. Δαίμοντρας= δαίμονας.

Χαβιαράς, Δημοσθένης

Διάβολος

Ξωπεδώς (ο) γεν. του ξωπεδού= ο δαίμων, ο διάβολος, παρά το «έξω π’ εδώ». Λέγεται δε ευφημισμού χάρι ίνα μη αναφερθή το όνομα αυτού ως κακού κ δυσοίωνον.

Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)

Παραδόσεις: Recent submissions

Ζαρζαβούλης= ο διάβολος, ο δαίμονας ﻿

Κατσιπουρίδες= δαίμονες ή διάβολοι. Καπιτσούρης= διάβολος ﻿

Ισκαριώτης (ο)= διάβολος ﻿

εξαπεδώ κ οξαπεδώ= ο Σατανάς, ο διάβολος ο έξωαπ' δω. ﻿

Ανάβαλτος= ο δαίμων. ﻿

Σκατογένης ο= ο σατανάς ﻿

κατσινοριάς= ο διάβολος ﻿

Πισιός, = αντί ο διάβολος, από το οπίσω μου σ’ έχω, σατανά. ﻿

Διάβοτσος, Διάβοντρος, Τζοροβαβούλης= Βεελζεβούλ. Εν Χαλκίω Ζοργοβαούλης. Πιτσόνης= ο Διάβολος.Ίσως εκ του Πίσσα, πισσόνης. ﻿

“Σε κουντάει σήμερα” οσάκις εν επισήμω εορτής πράττομεν το απαγορευόμενον υπό τας εκκλησίας μας. “Σε κούντηξε κ το 'κανες” ο δαίμων εξυπονοείται. ﻿

Πατασμός= πειρασμός, ο ενοχλητικός, ο πανούργος, ο βλαβερός, κατ' εξοχήν δε ο Διάβολος, όστις κείτονται όλα ταύτα τα προσόντα. ﻿

Διάβολος.συνώνυμ. Δαίμονας, διαβατικός, καταραμένος, ξαποδίτης, ντόπιος (Κεφαλληνία) διάτανος, έτοινας, πρωτοέτοινας, πιοτομιαμένος (Τοσομές) ﻿

Ο διάβολος φαίνεται από τας μορφάς φιδιού, μαύρου γερακιού. ﻿

Δαιμονίζομαι= προσβάλλομαι υπό του δαίμονος: δαιμονισμένος. Δαίμοντρας= δαίμονας. ﻿

Διάβολος Ξωπεδώς (ο) γεν. του ξωπεδού= ο δαίμων, ο διάβολος, παρά το «έξω π’ εδώ». Λέγεται δε ευφημισμού χάρι ίνα μη αναφερθή το όνομα αυτού ως κακού κ δυσοίωνον. ﻿