Browsing by Place recorded

Now showing items 1-19 of 19

Δεν ξέρω πια εποχή πέσανε οι Τούρκοι και θέλησε ο αγάς ιδώ να χαλάσ' το μαναστήρ' να φκεάξη ένα κάστρο. Πολεμούσε Σουλιώτις. Καλάει τον πρόεδρο του χωριού και του είπε να χαλάσουν το μαναστήρ' είδε εαν δεν το χαλάσουν θα ΄σφαζε όλους τους άντρες του χωριού. Μαζεύτηκαν όλοι οι χωριανοί, το βράδυ σ' ένα σπίτι, κρυφά βέβαια απ' τς τούρκ' και το αποφασίσανε οτι δεν το χαλάν το μαναστήρ' κι ας τους σφάξουνε....

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Κάμπος του Φαναρίου

Έχουν να πουν πώς υπήρχε στη Σπλάντζα (παράλιο χωριό στο Ιόνιο, κοντά στην Πάργα) ένα φανάρι για να περνούν τα πλοία. Όλος ο κάμπος έπειτα με τα γύρω χωριά πήρε το όνομα Φανάρι.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Άγιος Δονάτος

Εγώ θα σας πώ την ιστορία του Φαναρίου που την άκουσα από τη γιαγιά μου Κωσταντώ Παπά, που έζησε 110 χρόνια κι απέθαεν πρόπερσυ στα 1956. Εκει στην τρύπα του στοιχείου αντίκρυ στη Σκάλα της Τζαβέλαινας υπήρχε το θεριό. Ο Βασιλιάς ο Πύρρον έστελνε ένα καθημερινώς να τον φάη το θεριό για ν’ απολύση το νερό τρείς ώρες την ημέρα για να πίνη ο κόσμος εδώ στα γύρω χωριά. Αυτό γενόντανε, έπεφτε ι ΄κλήρος...

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1958)
Άγιος Δονάτος

Εδώ στον τόπο μας, στον ποταμό, είναι δυο τοποθεσίες, μια είναι αμμουδιά (Σπλάντζα) παραλία στο Ιόνιο. Εκεί θέλουν να πούν πως υπήρχε βάρκα, πλήρωναν οι ψυχές και περνούσαν στην απέραντη όχθη. Άλλοι λέν πως κοντά στη σκάλα της Τζαβέλαινας είναι μια σπηλιά. Από κεί βγαίνει πάρα πολύ νερό και ότι ο Άγιος Δονάτος σκότωσε το θηρίο που κρατούσε το νερό. Το νερό το ‘χε φαρμακωμένο το θηριό, κι όταν σκότωσε...

Οικονομίδης, Απόστολος Β. (1958)
Εδώ στον τόπο μας, στον ποταμό, είναι δυο τοποθεσίες, μια είναι αμμουδιά (Σπλάντζα)παράλια το Ιόνιο. Εκεί θέλουν να πούν πως υπήρχε βάρκα, πλήρωναν οι ψυχές και περνούσαν στην απέναντι όχθη. (Ποταμό= έτσι λέγουν τον Αχέροντα)

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Μια φορά κ’ έναν καιρό δυο γειτόνισσες συνεννοηθήκανε από το βράδυ να σηκωθούνε το πρωΐ μια ώρα νύχτα να πάνε στο μύλο ν’ αλέσουνε. Και ήτανε από Χριστούγεννα ως Θεοφάνεια το λένι δωδεκάημερο και τότε υπάρχουν παγανιές έξω. Και τη στιγμή που συνεννοηθήκανε το βράδυ της άκουσε μία παγανιά, απ’ αυτούς τοςυ δαιμοναραίους. Μόλις πέσανε για ύπνο οι γυναίκες, φώναξε η παγανιά, απ’ αυτούς τους δαιμοναραίους....

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Μου είχε διηγηθή κάποτες ο μπάρμπας μου, που πέθανε το 1945, ότι κάποιος διαβάτης ερχόντανε από το Σούλι και κατίβαινε προς τα κάτου. Μόλις, λέει, έφτασι στο ποτάμ – στο Ντάλα – ήταν νύχτα – ακούει όργανα, βλέπει κόσμο, σαν γάμος σωστός. Προχώρεσε και πλησίασι. Μόλις έφθασι εκεί αμέσως τον επήραν και του προτείναν θέση να γλεντήση. Κι αυτός βλέπει να χορεύουν, να τρώνε ψητό και να πίνουν. Το ίδιο...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Άγιος Κοσμάς

Ο Πάτερ Κοσμάς ήρθ' εδώ στο Σούλ' ... από κεί πάει στην Παραμυθιά κατόπι βήκανε όλ' οι Τούρκ' κάτ' στον Άγιο Γιώργη και πήγανε για να τον σκοτώσ'ν. Ο Αγάς ο μεγαλύτερος δεν είχε παιδί, τη γυναίκα του την είχε έγκυος. Μόλις πάει εκεί τον έπιακε από το χέρι και του λέει. Να σου ζήσ' το παιδί. Την ώρα κείνη χωρίς να ξέρη ο αγάς γέννησε η γυναίκα τ' κ' έκανε παιδί. Έτσι ο πάτερ Κοσμάς γλύτωσε και του...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Άγιος Κοσμάς

Ο Πάτερ Κοσμάς ήρθ' εδώ στο Σούλ' πρώτα στη Κιάφα και τους είπε, όταν ιδήτε τα χιλιάρμενα στη Σπλάντζα μέχρι την Κέρκυρα, τότε θα ελευθερωθή ο τόπος, θα ζήσ' ο λύκος με τ' αρνί. Το χιλιαρμένο ακόμα δεν έχει φανή. Έπειτα τους έβαλε κ' έκοψαν πενήντα βέργες μικρές και τις αντάμωσε και τς είπε σπάστε τς και δεν μπόρεσαν να τις σπάσουν. Κ' ύστερα τς έκαμε μία μία και τότενες εσπάστ΄καν. Τότε τς είπε...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Άγιος Κοσμάς

Ο Πάτερ Κοσμάς ήρθ' εδώ στο Σούλ' πρώτα στη Κιάφα. ... Από κεί έπειτα ήρθε στο Τσαγγάρι (χωριόν) Εκεί που κούμπησ' και κάθουνταν και δίδασκε τα λόγια τα καλά ο τόπος αυτός γίνηκε βακούφ'κος, ως τα σήμερα. (δηλαδή τόπος που νέμεται η εκκλησία)

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Άγιος Κοσμάς

Ο Πάτερ Κοσμάς ήρθ' εδώ στο Σούλ' πρώτα στην Κιάφα, από κεί έπειτα ήρθε στο Τσαγγάρι κια από κεί πάει στην Λιβίτιστα (Ζωτικόν). Εκεί κάθονταν απού κάτ' από μια λεύκα μεγάλη κοντά στην εκκλησία του χωριού και τους είπε αν δήτε τη λεύκ' αυτή καμμιά φορά να στεγνώσ' απού πάνω χαράς τ' εσάς, αν στεγνώσ' απού κάτω αλιά σε σας. Και η λεύκα εξεράθ' απού την κορφή. Είναι σήμερ' ακόμα από τη μέσ' και κάτω...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Άγιος Κοσμάς

Ο Πάτερ Κοσμάς πάει στον Αλή πασά. Εσύ του είπε θα γένης μεγάλος άνθρωπος, του είπε, αλλά να μου φυλάξ'ς και μένα τα πρόβατα του είπε. Και τότες ο Αλής τον ερώτ'σε αν θα πάω στην Πόλ'. Και του είπε : - Θα πάς με κόκκινα γένεια και θα μείνης

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Άγιος Κοσμάς

Όταν αποκεφάλισαν οι Τούρκ' τον πάτερ Κοσμά ο Αλής έσφαξε για εκδίκηση δεκαεφτά Μπέηδες στο Τεπελένι

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Στην παλιά εκκλησία της “Γλυκής” (που μόνο τα ερείπια της σώζονται) στον τοίχο προς τα δυτικά κάτω υπάρχει κάναλη από κεραμίδι. Λένε πως οι βοσκοί από το απέναντι βουνό άρμεγαν και με σωλήνα στέρναν το γάλα στους μαστόρους που χτίζαν την εκκλησία. (Σημ. Η απόστασις πόλυ μεγάλη και αποκλείεται τοιαύτη εκδοχή.)

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Ίχνη επάνω σε βράχους, η παράδοσις της Μονοβύζας

Στο δημόσιο δρόμο μεταξύ Γαρδικίου και Χόϊκας ακριβώς στο σύνορο, στο μέρος Λακκιά Μώχαμετ, υπάρχουν δυό πέτρες, που ζυγίζουν άνω από χίλιες οκάδες η κάθεμία. Επάνω στην πέτρα, όπως λέν οι παλιοί εκείνος που την σήκωνε, φαίνονται ακόμη τα δάχτυλα. Είναι η πέτρα ακόμη εκεί. Φαίνιυνται τα δάχτυλα. Αυτές έχουν μεταφερθή εκεί από άνθρωπο. Οι παλιοί λέν πως αυτός που πήε τις πέτρες κεί πέρα ήταν γυναίακ...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Στο δρόμο προς το Γαρδίκι στη Σαμπάνιλα είναι δυό μεγάλες πέτρες, τετράγωνες, που δέκα νοματαίοι δεν μπορούν να σηκώσουν τη μία. Λένε οτι μια γυναίκα ετότε είχε το μικρό της άρρωστο και για να γιάνη το μικρό της θέλησε να προσφέρη κι αυτή δυό πέτρες όταν εγινότανε το μοναστήρι της Παναγίας “Γλυκής”. Και πήρε μια πέτρα από τη μία αμασκάλη και μια από την άλλη και προχώρησε να 'ρθη προς την εκκλησία...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Τα μικρά παιδιά τα μικρά δεν κάνει να πάνε στο μύλο, γιατί ντέν’ν, δηλαδή παίρνουν από ήσκιωμα. Και άνθρωπος που έχει σιλιασμό απαγορεύεται να ζυγώση το μύλο, γιατί τη νύχτα παράωρα στο μύλο έρχονται ξωτικά οι δαιμοναραίοι, οι διαβόλοι, και με συχωρήτε για τη λέξ’. Πολλές φορές λυούνε το μύλο, δηλαδή λυούνε, τη σταματήρα και εργάζεται ο μύλος συνήθως έχει βαρύν ύπνο ο μυλωνάς: Αλέθ’ ο μύλος, δεν ακούει...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Παναγία

Τον καιρό που χτίζανε την Παναγία “Γλυκής” είχε διακόσιους μαστόρους και τα μάρμαρα τα βγάζανε με το καΐκι στη Χόϊκα κι απ' εκεί τα μεταφέρνανε γυναίκες – γερός κόσμος θα ήτανε. Όταν τελείωσε το μοναστήρι, οι μάστοροι δεν μπορούσαν να τα βάλουν το εν' πάνω στ' άλλο. Ένα μεσημέρι τρώγαν έξω κεί, έστειλαν ένα μικρό παιδί, για να πάρη το βαρέλι με το νερό, που 'ταν μέσ' στην εκκλησία. Τη στιγμή που...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Τον καιρό που χτίστηκε η εκκλησία στην “Γλυκή” η Παναγία, τις μαρμάρινες κολώνες, που σώζουνται σήμερ' ακόμη, τις φέρανε από την Κωνσταντινόπολη. Έδω ήτανε θάλασσα, ήτανε λίμνη, λίμνη που επικοινωνούσε με τη θάλασσα. Τις φέρανε με καΐκια, έτσι έχουν να πούν. (Γλυκή = Η κοινότης γράφεται “Κοινότης Γλύκής”).

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)

Browsing by Place recorded

Άγιος Κοσμάς Όταν αποκεφάλισαν οι Τούρκ' τον πάτερ Κοσμά ο Αλής έσφαξε για εκδίκηση δεκαεφτά Μπέηδες στο Τεπελένι ﻿

Άγιος Κοσμάς

Όταν αποκεφάλισαν οι Τούρκ' τον πάτερ Κοσμά ο Αλής έσφαξε για εκδίκηση δεκαεφτά Μπέηδες στο Τεπελένι