Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Β"

Αποτελέσματα 8-27 από 43

Για το αγίασμα της Ε Σοφίας έλεγαν πως στην πηγή μέσα ήταν μια κούνια παιδιού κρεμασμένη. Εκεί ήρθε η Αγία Σοφία με μωρό στην αγκαλιά, φεύγοντας από την Πόλη, όταν την πήραν οι Τούρκοι. Για να κρύβεται το μικρό στην κούνια, το κρέμασε σ’ αυτή τη σπηλιά μέσα. Ύστερα βγήκε πολύ νερό και το παιδί απόμεινε ψηλά κρεμασμένο μέσα στην κούνια. Υπνώνει ακόμα το μωρό, ώσπου ναρθη ο καιρός του να στερέψη το...

Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949)
Δώδεκα Δεσποτάδες πή(γ)αν κι ήθαψαν το ένα ψάρι που πέθανε στέκουν τ’ άλλα σε μια χαβούζα στην Παναγιά του Πανουκλή.

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Ένας μπακάλης από την Καραμανιά πήε να ξεμπερδέψει εκατό γρόσια από ένα φύλακα της Αγιάς Σοφιάς επειδή δεν είχε να του τα πληρώσει, του επέτρεψε νάμπει να ίδει την Εκκλησίαν τους. Μπαίνει λοιπόν μέσα κι έβλεπεν έβλεπεν, ώσπου πέρασεν η μέρα κι ένας ολόκληρος μήνας. Σαν βγήκεν έξω, νεόρεψε(1) στο μπακάλικο και δεν βρήκε τους συντρόφους του, που σώστηκε το μηνιάτικόν τους και μεταφέρθηαν σε άλλο μαγαζί....

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Έπειτα έρχεται το Πάσκα η μεγάλη λαμπρή μας. Τη μεγάλη εμείς οι χριστιανοί χαιρόμαστε που αναστήθη ο Αφέντης ο Χριστός κι σφάζομε αρνιά και κρατούμε λαμπάδες και βάφουμε και κόκκινα αυγά για να δείξουμε τη μεγάλη μας χαρά. Αλλ’ εμείς οι Έλληνες έχουμε ακόμα μια χαρά. Γιατί στην πόλη μας, στην αγιά Σοφιά μας κάθε λαμπρή ακούγεται να ψάλλουν οι παπάδες το Χριστός Ανέστη και να βρίσκουνται όξω από την...

Λάσκαρης, Ν. (1925)
Εδώ που μας κατάστρεψεν ο Θεός και μας ήβαλε κάτω που τον τύραννο, είναι γιατί ανέβαιναν στα κατηχούμενα, στην Αγιά Σοφιά, με τ’ αλόγατα κι ήπαιρναν το αντίερο (αντίδωρο) οι Ρωμαίοι με το περούνι το μαλαματένο.

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Οι Ιχθύς της Ζωοδόχου Πηγής

Εικοτολογούσιν ότι καθ’ ην στιγμήν ο πορθητής Μωάμεθ ο Βος εισήλασε νικητής εντός της Κωνσταντινουπόλεως, ο ατυχής της πύλης του Αδριανού ήρως αμερίμνως και αναλγήτως ηυθύμει παρά το αγίασμα της Ζωοδόχου Πηγής. Αγγελθείσης δ’ αυτώ της αλώσεως της Πόλεως, εδυσπίστει προς το γεγονός ειπών: «εάν τούτο η αληθές, οι εν τω τηγάνω ιχθύς αμέσως να αναζήσωσι». Ω του θαύματος οι ημίεφθοι ιχθύς αναστάντες έπεσαν...

Οικονομίδης, Δημήτριος
Ιχθύς της Ζωοδόχου Πηγής

Εικοτολογούσιν ότι καθ’ ην στιγμήν ο πορθητής Μωάμεθ ο Βος εισήλασε νικητής εντός της Κωνσταντινουπόλεως, ο ατυχής της πύλης του Αδριανού ήρως αμερίμνως και αναλγήτως ηυθύμει παρά το αγίασμα της Ζωοδόχου Πηγής. Αγγελθείσης δ’ αυτώ της αλώσεως της Πόλεως, εδυσπίστει προς το γεγονός ειπών: «εάν τούτο η αληθές, οι εν τω τηγάνω ιχθύς αμέσως να αναζήσωσι». Ω του θαύματος οι ημίεφθοι ιχθύς αναστάντες έπεσαν...

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Η λειτουργία 'ς την αγιά Σοφιά

Ήταν ένας έμπορος και είχε να κοπέλλι και το έστειλε για μια δουλειά. Εκεί που επέρναγε από την αγιά Σοφιά άκουσε ψαλμούς κ’ εμπήκε μέσα να κάμη το σταυρό του. Μεσα ‘ς το ιερό ήσαν ο Πατριάρχης με τον αυτοκράτορα τον Κωνσταντίνο και τους διάκους και ελειτρουγάγανε που ήταν ημέρα της Αναστάσεως. Εκάλεσαν και το παιδί κ’ επήγε ‘ς το ιερό. Αφ’ ου τελείωσ’ η λειτουργία έκλεισαν οι πόρταις του ιερού και...

Άγνωστος συλλογέας
Λένε ότι ο κύριως ναός της Αγίας Σοφίας και το ιερόν είναι κλεισμένα από την στιγμήν που απεκεφαλίσθη ο βασιλεύς Κωνσταντίνος ο ΙΑ! Δεν ανοίγονται δε παρά τότε μόνον, όταν οι Έλληνες ξαναπουλήσουν την Πόλη. Αντιφάσκουσα παράδοσις λέγει, ότι ο βασιλεύς είναι κάπου μαρμαρωμένος.

Ράγκος, Ιωάννης (1939)
Μια βολά μοίραζε ο πατριάρχης τ’ αντίερο σε μια εκκλησά ‘κει που το μοίραζε μπαίνει μια μέλισσα και αρπά’ του ένα αντίερο και φεύγει, τότε τρέχουν ‘ά βρουν ποια ήτο η μέλισσα και που ‘πήε γιατί ήτο αμαρτία που πήρε το αντίερο. Ψάχναν τα δυψέλια κ(αι) εκεί που ψάχναν βρήκαν μέσα σ’ ένα δυψέλι μια εκκλησά ωραία και πα’ στην Αγιά τράπεζα το αντίερο και τότε κατάλαβαν πως τη μέλισσα την είχε στείλει ο...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Μια βουαλλιά (όσο το δέρμα ενός βοδιού) τόπο ζήτησε ο Τούρκος να του παραχωρήσουν, και κείνος την έκοψε λεπτό μπρισίμι κι έπιασε πολύν τόπο κι’ έτσι επήρε την Πόλη.

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Πόλη κι Αγιά Σοφιά

Μια γυναίκα ετηγάνιζε ψάρια. Του ‘πανε πως οι Τούρκοι πήρανε την Αγιά Σοφιά. Λέει: Αν ζωντανέψουν τα ψάρια τότε κι η Αγιά Σοφιά θα Τουρκέψη. Και τω όντις τα ψάρια εζωντανέψανε. Και έτσι το πίστεψε.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)
Η διακοπείσα λειτουργία της αγίας Σοφίας

Μια φορά ένας από πα επήγε ‘ς τη(ν) Πόλη. Σαν επήγε, έμαθε από ένα Τούρκο πως αποκάτω από τσι πλάκες τσ’ αγιάς Σοφιάς είναι καλόγεροι και βαστούνε χαρθιά και διαβάζουνε. Έδωκε κι αυτός καμπόσος παράδες ‘ς το Τούρκο, που έβλεπε ‘ς τη μπόρτα τα’ εκκλησίας και ύστερις, σαν έβγαλε τα παπούτσια του, ακλούθηξε του Τούρκου. Αυτός τον έφερε σε μια σκάλα μαρμαρένια, που κατέβαινε κάτω και του πε να καταβή...

Άγνωστος συλλογέας
Ο βασιλιάς ο Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος ήτο εις τα παλάτιαν του και έψηνε ψάρια κ(αι) επήαν οι δούλες του και λέουν του. Θα μας πάρουν αφέντη βασιλέα την Πόλι. Ο βασιλιάς είπε: είναι αδύνατο. Εκείνες όμως του λέουν ναι μας παίρουν την Πόλι και των λέει πάλι εκεινών ότι όταν φύουν τα ψάαρια από τον ταβά κ(αι) έμπουν μέσα στη λίμνη τότες θα μας πάρουν την Πόλι. Και τότε σαλτούν από τον ταβά μισοψημένα...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Ο Θεός των Τούρκων μπήκε με φούρνο στο κεφάλι στην Πόλη, κειά που ζωντάνεψαν τα ψάρια.

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Ο Παλαιολόγος που ήταν βασιλές της Κωνσταντινουπόλεως και όταν καταπολεμούσαν την Κωνσταντινούπολι είχε οχυρά μεγάλα, ήταν ακαταπολέμητη. Τέτοια οχυρά είχε. Όπου στο κάστρο υπήρχε μια θύρα μυστική όπου πήγε ένας εφιάλτης απ’ τους δικούς μας και πρόδωσε αυτή τη θύρα και μπήκαν απ’ αυτή. Επήγε κάποιος και το είπε του βασιλιά που ήταν με τον Πατριάρχη ότι έσπασαν τα τείχη. Ο Βασιλιάς θάμαξε. Και λέει:...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1961)
Πόλη κι Αγιά Σοφιά

Ο παπάς καθώς ελειτουργούσε ο διάκος και τα παιδιά, εμαρμαρώσανε, λένε όλοι κι εμείνανε εκεί μέσα. Κι έκλεισε κι η Αγία θύρα κι εμαρμάρωσε κι εκείνη. Και λένε, πως όταν πάρουνε οι Έλληνες την Πόλη, τότες θα ξεμαρμαρώση η Πύλη και θα αποτελειώσουνε τη λειτουργία.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)
Ο Τούρκος ήπαιρνε τημ Πόλη με πονηρ’ξια είχεν ένα φούρνο σι(δ)ερένιο κι ημετακίνα-ν-το, και σαν τον βλέπαν οι Ρωμιοί,ηφο(β)ούντο να μην τους κάψει κ’ ι’ ηκόφτασι ήπαιρνε λλίο – λλίο, ένα-ένα χνάρι του πετσού της πατούσας, ώσπου την πήρεν ούλη.

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Όταν έκαναν την επίθεσιν οι Τούρκοι κατά της Πόλης εκείνη την ώραν ένα καλόγηρος τηγάνιζε ψάρια. Τότε ο καλόγηρος είπε ότι όταν τα ψάρια θα ζωντανέψουν και θα βγουν μέσα από το τηγάνι τότε θα μπουν στην Αγία Σοφιά οι Τούρκοι. Εκεί που έψελαν στη μέση της λειτουργίας και όταν ήσαν έξω από την Αγία Σοφιά οι Τούρκοι έκλεισαν οι πόρτες και εσταμάτησε η λειτουργία στη μέση και είναι όλοι μαρμαρωμένοι....

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
Τα ψάρια του Μπαλουκλή

Όταν έπεσε η Πόλη μια γιαγιά τηγάνιζε ψάρια και επήγε το εγγονάκι και της λέγει «Γιαγιά, η Πόλη έπεσε. Μπα! Παιδί μου! Αν είν’ αλήθεια να ζωντανέψουν τούτα τα ψάρια». Κι αμέσως ζωντανεύουν και πέφτουν στη θάλασσα. Κι ακόμη τις σήμερο από το ένα μέρος είναι μαύρα τηγανισμένα.

Λιουδάκη, Μαρία (1939)

Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Β"

Δώδεκα Δεσποτάδες πή(γ)αν κι ήθαψαν το ένα ψάρι που πέθανε στέκουν τ’ άλλα σε μια χαβούζα στην Παναγιά του Πανουκλή. ﻿

Ο Θεός των Τούρκων μπήκε με φούρνο στο κεφάλι στην Πόλη, κειά που ζωντάνεψαν τα ψάρια. ﻿

Δώδεκα Δεσποτάδες πή(γ)αν κι ήθαψαν το ένα ψάρι που πέθανε στέκουν τ’ άλλα σε μια χαβούζα στην Παναγιά του Πανουκλή.

Ο Θεός των Τούρκων μπήκε με φούρνο στο κεφάλι στην Πόλη, κειά που ζωντάνεψαν τα ψάρια.