dc.contributor.author | Άγνωστος συλλογέας | |
dc.coverage.spatial | Πόντος | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:09:11Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:09:11Z | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/295822 | |
dc.language | Ελληνική - Λόγια ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Αραναΐδα και πληθ. Αραναΐδες καλούνται προσέτι Περίδες (Πιερίδες) Μάγισσας και καθ’ υμάς καλοί (εσραήλ, Άνω Αμισσός κ.τ.λ.) και θεωρούνται ως πνεύματα κακοποιά ενίοτε δε και αβλαβή πιστεύεται δε ότι διαμένουν εντός σπηλαίων, δασών, πηγών και βράχων, ηλιβάτων, ή εντός ευρέως χαραδρών και κοιλομάτων υψηλών δένδρων. Πολλοί πολλά διηγούνται περί αυτών μυθώδη διατείνονται ότι έλαχον αυτάς ότι συλληφθέντης υπ’ αυτών απήλθησαν εις τας κατοικίας αυτών, όπου ήκουσαν και είδον συναυλίας και χορούς αυτών, εκρατήθησαν δε μέχρι της αυγής, ότε και μόλις αφέθησαν ελεύθεροι ότι όλαν την ημέραν διατελοίσιν άφαντοι και κεκλεισμένοι εντός των οικημάτων αυτών, μόνον δε την νύκτα περιφέρονται και τούτο μέχρι της αλεκτοροφωνίας εισερχόμεναι εις χωρίαι και πόλεις, ότι άμα ακούσουν την φωνήν του αλέκτωρος ως αστραπή απέρχονται εις τα ίδια φοβούμεναι, μήπως επελθούσης της ημέρας συλλαμβάνονται υπό των ανθρώπων και μετά μορφούνται εις γυναίκας του κόσμου και άλλα πλείστα, λέγεται προσέτι ότι είνιν περικαλείς των τα ότζιν και το ανάστημα έχουνι την κόμην μακρήν και λαμπράν αν και περιπατούσι με τους πόδας εστραμμένους κατά νώτα. Και καθ’ ο μικρόν αύται οικούσιν «άλσεα καλού; (Ιλ. Υ 8-10) η πηγάς ποταμωνή (αυτ) απίσεια ποιήεντα» κύρεων αίπηνα καιρηνα (Οδυς. Γ. 23) κρήνας (αυτ. Ρ 240) βυθούς θαλάσσης, οπεία γλαφυρά. Αρχ. Νιρηΐς – ίδες νύμφαι των υδάτων εν Νηρηϊς = θυγατήρ του Νηρέως) (σελ. 35) [πηγών= τούτον ένεκα έθος επικράτησεν ίνα όταν τη κλίνη να πιή ύδωρ επί πηγής τινός ποιεί πρώτον το σημείον του σταυρού ίνα μη βλάφθή υπό των ενοικουσών αυτή νυμφών, αλέκτωρος= τούτου ένεκα παρά τισι περιζητώντας έστι ο παρακαίρως άδων αλέκτωρ διότι αποσοφής τας νύμφας. Γενικώς όμως κακοί οιωνοί θρωτείται ο τοιούτος παράδοση επικρατεί ότι, ότε παραδόθη τω κατακτητή η πρωτεύουσα της δυναστείας των Κομνηνών Τραπεζούς καθ’ όλων την αποφράδα εκείνης της ημέρας νόητα ήδον πικρά το σύνηθες εγκαίρως οι αλέκτορες τα μετά ταύτα κακά προοιωνιζόμενοι δήθεν., λαμπράν= πη η παρ’ «Ομήρω Καλιτζώ παρ Οδυσς σ. 57 α. 86 30 Κίρκη η Φατθούσα Λαρκοστία] | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις ΚΣΤ΄ - ΛΣΤ΄ | |
dc.relation.source | Αρ. 775, σελ. 35, Πόντος | |
dc.relation.sourceindex | 775 | |
dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
dc.description.bitstream | D_PAA_04558w | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΚΣΤ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 738647/Πόντος | |