Νεράϊδες
Αι Νεράϊδες καλαί γυναίκες παρομοιάζονται, παριστανόμεναι ως νέαι ευπειθείς και ευειδείς περιβεβλημέναι λαμπράς και καταλεύκους στολάς, έχουσαι πόδας αιγός, όνου ή πτηνού, ενεδρεύουσαι εις σπήλαια, δένδρα, κρήνας, λίμνας, ποταμούς, καταρράκτας, όρη και εν γένει εις πάντα τόπον παριστόντα αγριόν τι και σκαιόν φαινόμενον, οι εις τα τοιαύτα δε μέρη προσερχόμενοι ή αποκοιμούμενοι ανάρπαστοι υπ’ αυτών γίνονται και μεταφέρονται τήδε κακείσε εν νυκτί συνδιαιτώμενοι και συνευωχούμενοι μετ’ αυτών, αλλοπέρνονται και αναραοπαίρν)ονται, ότε μέλη τινα του σώματος αυτών κάμπτονται, και υποκύπτουσιν εις φθοροποιόν νόσον. Πιστεύουσιν ότι είνε όντα υπερφυσικής ευφυΐας και εξαισίου καλλονής, διενεργούντα κινήσεις βιαίας και αστραπηβόλους, αγαπώσι την όρχησιν και τα τραγούδια εν οις αγάλλονται, συμπεριλαμβάνουσα τους αλλοπαρμένους ους εκκαταλείπουσιν επομένως πνευματικώς βεβλαμμένους, άτε δ’ άϋλα όντα οτέ μεν βαίνουσιν επί γης, οτέ δε δι αέρος, και ορατά σπανίως τοις ελαφροστείχοις επιφαίνονται ενίοτε εν μεσονυκτίω άτινα παρατείνουσι την εμφάνησίν των μέχρι τρίτης φωνής πετεινού και περί την μεσημβρίαν «εις το λιοπύρι λευκαίνουσι» παρά ποταμώ η λίμνη, και άλλοτε κλώθουσι με την αλεκατέαν συνοδεύουσαι την εργασίαν με την λυγηράν φωνήν των ην αιρέονται να ακούωσιν οι παριστάμενοι ελαφρόστειχοι, ότε αίφνης στροβιλίζονται εγείρουσιν άνεμον και κονιορτόν, εφ’ ώ οι παρευρισκόμενοι εις τοιούτους αιφνηδίους εγειρομένους ανεμοστροβίλους, σταυροκοπούμενοι εκφωνούσι «μέλι και γάλα ‘ς την στράτα (ν σας, φέρετε και μην επάρετε» φοβερόν δ’ όπλον κατ’ αυτών είνε το σταυροκόπημα, τα πατερημά (κομβολόγια) και ο μαύρος πετεινός.
Τόπος Καταγραφής
ΚάρπαθοςΧρόνος καταγραφής
1896Πηγή
Εμμ. Μανωλακάκη, Καρπαθιακά, εν Αθήναι, (1896), σελ. 129Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Καρπαθιακά, ΒιβλίοΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT