Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών

Αποτελέσματα 283-302 από 403

  • Παπά παιδί διαόλ' αγγόν' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Η λαϊκή γνώμη πολύ αυστηρά επικρίνει τα ελαττώματα των τέκνων των ιερέων, παρομοιάζουσα αυτά ως απογόνους του διαβόλου

  • Πέντε - δέκα στη σακκούλα καλώς σ΄ ηύρα γυναικούλα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ΄ εκείνων, οι οποίοι δεν παρατείνουν το ταξίδι των αλλά το συντομεύουν μη αποβλέπποντες εις πολλά πλούτη

  • Πέντε βόϊδα δυό ζευγάρια 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Η παροιμία λέγεται επί τών παντελώς ανοήτων, τών μή αντιλαμβανομένων ουδέ τά απλούστερα φαινόμενα καί προβλήματα τής καθημερινής ζωής

  • Πέσε πίττα να σε φάω 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επί τών οκνηρών, οι οποίοι τά θέλουν όλα έτοιμα

  • Περασμένα ξεχασμένα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Πρέπει να λησμονώμεν τα εν τω παρελθόντι ατυχήματα, ίνα μη η αναμνησις αυτών καθιστά το παρόν δυστυχέστερον

  • Πήρα 'να νομπέτ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Κοιμήθηκα λιγάκι. Αλλά “οι γύφτοι πήραν ένα νομπέτ'” σημαίνει έπαιξαν με τα όργανα ένα κομμάτι

  • Πιάστηκ' από τέσσερα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Συνοδεύεται από κείμενο ...

  • Πότε μήλα πότε φύλλα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Αι επιτυχίαι δεν είναι πάντοτε εξησφαλισμέναι

  • Ποιός γκαβός δε θέλ' τα μάτια του 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ουδείς βέβαια αποκρούει, αλλά τουναντίον επιζητεί και ποθεί οιανδήποτε καλωσύνην, εξ ης η ωφέλεια είναι καταφανής

  • Ποιός είχε γνώμη κούρευε, δεν κωλοκούρευε 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ' εκείνων, οι οποίοι δεν επωφελούνται μιας ευνοϊκής περιστάσεως όπως ωφεληθούν, αλλά κατατρίβονται εις μηδαμινά και ευτελή

  • Ποιός σόβγαλε το μάτ΄; Ο αδερφός 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Υπάρχουσι δυστυχώς και πολλοί αδελφοί, οι οποίοι ουδέν απολύτως αίσθημα φιλαδέλφιας έχουσιν. Επ΄αυτών λέγεται και η παροιμία

  • Πολυτεχνίτ'ς κ' ερημοσπίτ'ς 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ουδεμίαν προκοπήν έχει ο άνθρωπος εκείνος, ο οποίος δεν αφοσιώνεται εις εν κύριον έργον, αλλά περισπάται εις πολλάς, ας επιπολαίως γνωρίζει

  • Πού πάν'ς έρ'μο βιό; Πά να ρημάξω κι' άλλα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Η παροιμία λέγεται είς εκείνους, οι οποίοι από απληστίαν διαρπάζουν και σφετερίζονται αλλότρια κτήματα εγκαταλειφθέντα προσορινώς από των κυρίων των εξ ανωτέρας βίας

  • Πού πάς στο γάμο με τρία και ρούπ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ' εκείνων, οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν τας υποχρεώσεις των, όμως όλως απαράσκευοι παρουσιάζονται εις μιαν επίσημον τελετήν

  • Πού παν' ς στο γάμο με τρίγια και ζολότα; 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ζολότα = 30 παράδες του τουρκ. Γροσίου

  • Προς ώρας επαντρεύτηκα και γέρασα με ταύτη 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ' εκείνων, οι οποίοι προμηθεύονται εν είδος, δήθεν ως προσωρινόν, και δεν προσεχουν δια την ποιότητά του, ενώ πρόκειται να έχουν τουτο δια πολύν καιρόν

  • Πως παν τα παιδιά σ' κόρακα; Όσο παν μαυρίζουν 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ' εκείνων, οι οποίοι αντί να διορθωθούν γίνονται χειρότεροι

  • Ράβε ξύλωνε δουλειά να μή σού λείπη 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Αναφέρεται σε κείνους, οι οποίοι δεν έχουν τι να κάμουν και ασχολούνται νωχελώς περί τι, το οποίον δεν κατορθώνουν να τελειώσουν

  • Ρίχνεται από σ' νί σε παλούκι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Δια να αποφύγουν τον έλεγχον δεν απαντούν εις τας ερωτήσεις μας, αλλά περιστρέφουν την απάντησιν εις άσχετα και ασυνάρτητα προς την ερώτησιν

  • Ρωμαίικος καυγάς, τουρκικος χαλβάς 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Οι τουρκοι δικασταί πάντοτε ωφελούντο με δωροδοκίας, όταν διέλυον τας μεταξύ των Ελλήνων αναφυομένας διαφοράς και διενέξεις