• Καίει την κάπα για τομ ψυλλό 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Λέγεται επ' εκείνου, ο οποίος εκουσίως υποβάλλεται εις μεγάλας θυσίας δια το ελάχιστον κέρδος, ή απλώς δι' ασήμαντον ικανοποίησιν του
  • Καινούργιο κόσκινο που να σε πρωτοκρεμάσω 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Έχομεν πράγματι μέγα διαφέρον δια κάθε νέον και πρωτοφανές πράγμα, όπερ είναι κτήμα μας, εξατμίζεται όμως τούτο πολύ γρήγορα
  • Καιρός πανιά, καιρός παιδιά 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Κάθε εργασία εις την κατάλληλον εποχήν και την ανάλογον περίστασιν
  • Καλ' είν' η νύφη μας, μόνο στραβά λογιάζει 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Πολλάκις από υπερβολικήν επιείκειαν θεωρούμεν τινα καλόν, ενώ έχει σοβατώτατον ελάττωμα
  • Καλά είν' τα φαρδυμάνικα, μόν' τα φορούν οι Δεσποτάδες 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ' εκείνων, ενώ είναι παντελώς πτωχοί και οπωσδήποτε ανίκανοι, επιζητούν δόξας, τιμάς και υλικάς απολαύσεις, ή πραγματοποίησις των οποίων καθιστάται αδύνατος
  • Καλαμπαλίκι στο χάνι...νερό μεσ' τα φασούλια 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επ' εκείνων, οι οποίοι αραιώνουν το κρασί δι' ύδατος, ή και τα φαγητά, όταν όλως απροόπτως συγκεντρωθούν πολλοί φιλοξενούμενοι
  • Καλές ανταμώσεις 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Όταν κανείς λέγη υπερβολάς, ή ζήτή αδύνατα και ανύπαρκτα πράγματα, λέγομεν την ανωτέρω παροιμίαν, οικτίροντες αυτόν
  • Καλημέρα χώρια του 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται επί των ανθρώπων των ευυπολήπτων, των αξιοπρεπών, των αδιαβλήτων, τους οποίους και ιδιαιτέρως πρέπει κανείς να χαιρετά, όταν ευρίσκονται ομού μετ' άλλων, δια να φαίνεται ούτω η τιμητική διάκρισις
  • Καλό τυρί σε σύλινο τομάρι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ενίοτε μεγάλαι ψυχικαι αρεταί και πνευματικά προτερήματα του ανθρώπου είναι συνυφασμένα με τα ολεθριώτερα αποτελέσματα
  • Καλύτερα να με φάη ένα λιοντάρ', τι πέρ' ένα ζαγάρ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Εις αναπόδραστον ανάγκην είναι προτιμότερον να υποχωρήση ο άνθρωπος προ ένος ισχυροτάτου και ικανωτάτου προσώπου, παρά προ ενός ευτελούς και ασημοτάτου ατόμου, εν τη πρώτη περιπτώσει δικαιολογείται
  • Κατά μάννα κατά τάτα κατά γυιός και θυγατέρα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Πολλάκις τα ελαττώματα και αι κακαί ροπαί των γονέων μεταβιβάζονται κληρονομικώς και εις τα τέκνα των
  • Κατά το μάγουλο και το μπάτσο 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Όλα πρέπει να εκτελώνται με αναλογίαν και σχετικότητα και συμφώνως προ τας περιστάσεις, ν' αποφεύγεται δε η υπερβολή και επί έλαττον και επί μείζον
  • Κατά τον Αγά και το πεσκέσ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
  • Κι αν είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πας 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Απέναντι της τάξεως όλα πρέπει να υποχωρούν
  • Κι' η κοσκινού τον άντρα της με τους πραματευτάδες 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται, όταν μερικοί μεγαλοποιούν εις υπερβολικόν βαθμόν την αξίαν των ευτελών πραγμάτων και παραλληλίζουν ή συγκρίνουν ταύτα προς άλλα ασυγκρίτως ανώτερα
  • Κιοτής πραματευτής ούτε χάν' ούτε κερδίζ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Η δειλία και η υπερβολική συντηρητικότης δεν είναι προτέρημα των εμπόρων, οίτινες δια να πλουτήσουν πρέπει να έχουν δόσιν τόλμης και αποφασιστικότητος
  • Κόβω καρφιά 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Κρυώνω εκοψάμαν καρφιά,εκρυώσαμε
  • Κόντσα κασαπάς, Γιάνενα χωριό 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Κασαπάς = λέξη τουρκική = η πόλις
  • Κόντσα κασαπάς, Γιάνενα χωριό 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται όταν θέλουν να δείξουν την παλαιάν εύκλειαν και ανθηράν κατάστασιν της πόλεως Κονίτσης
  • Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Βοηθούνται και υποστηρίζονται πολύ οι άνθρωποι, τους οποίους ενώνει το κοινόν συμφέρον ή η αυτή καταγωγή και ομογνωμοσύνη