• Γι' αυτό έκαψα τ' τσεργιά μ', για να μη με τρώνα οι ψύλλ' 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Ερμηνεία: Πρέπει ο βιοπαλαιστής να μη έχη πολλά φιλιά και σχέσεις και καταναλίσκεται ασκόπως
  • Γίν'καμε παπίτσες 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Ερμηνεία: Όταν κατελαμβάνοντο εις των εξοχήν υπό ραγδαίας βροχής και εγίνοντο όπως αι πάπιαι, αι διαβιούσαι περισσότερον εντός των υδάτων
  • Για ένα κ' σούρ' τσ' γειτόν'σσάζ ιμ, πήγα κι ηύρα δέκα 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Δια τους νυμφευομένους με αγνώστους την νέας αι οποίαι ήσαν πολύ χειρότερη από τας γνωστάς των
  • Για μας στέρεψ η θάλασσα 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Όταν αλλεπάλληλοι ατυχίαι εμάστιζον τινα και εξηφανίζοντο και αι πλέον πιθαναί περιπτώσεις εεπιτυχίας ελέγητο όμως και όταν δεν ανεύρισκον να προμηθεύσωσι είδος τι κοινόν, το οποίον άλλοτε εν αφθονία υπήρχεν
  • Για παπάς για ζευγουλάς 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1939)
    Ερμηνεία: Δια τους πολυασχόλους, οι οποίοι δεν ημπορούσαν να φέρουν εις πέρας ουδεν έργον
  • Δε bολιτέβ' dαι 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Εσήμαινε ότι δεν έχουν πέρασιν και συνεπώς ούτε μεγάλην αξία
  • Δεν είδες κανα παιδί, να περπατή σαν άγγελος; 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Κάποιος επέστρεψεν από την Κ/πολιν και τον ερώτησε μια μητέρα αν είδε το παιδί της. Ο άνθρώπος είπεν ότι δεν το γνωρίζει το παιδί της, ούτε ήξευρε που ειργάζετο και η μητέρα του είπε την παροιμία εσήμαινε την υπερβολικήν ...
  • Δερ'dαι σα dα πετ'ναρια 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Όταν δύο παιδιά επί πολύ εδέροντο αναμεταξύ των άνευ σοβαρού αποτελέσματος
  • Δι dουν άφ'κανα νύχια να ξ'τή 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Δια συγγενείς οίτινες ενεσηκώτον εις ευπορούντα τινα και καλόκαρδον συγγενή των. Ελέγετο όμως και εις άλλα περιπτώσεις
  • Δί dό 'χω που πνίγομαι, μόνε που βιδιάζ' 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Οι καταστρεφόμενοι, μετά τήν πάροδον του κινδύνου, θλίβονται περισσότερον από εκείνους που χάνονται μαζί μέ τον κίνδυνον. Η λέξις βιδιάζ' (= ευδιάζει) δεν ήτο εν χρήσει εις τήν ομιλίαν ήτο όμως γνωστή η σημασία της
  • Δίν' του διαβόλου φιτφά 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Φιτφά = απόφασις ιεροδικαστηρίου
  • Διαβάτ΄ς ήρτε, διαβάτ'ς θα bεράσ' 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Το έλεγαν τρεις φοράς, όταν ησθάνοντο παροδικόν τινα πόνον. Επίστευον δε ότι θα περνούσε ο πόνος όταν το έλεγον
  • Διαβολουκάλτσα 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Ερμηνεία: Διά τον πολύπειρον και πολύ έξυπνον άνθρωπον
  • Διε γούγια και πάρε παιδί 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Όπως θα ιδή κανείς την αρχήν της υφής δια να εκλέξη το ύφασμα, τοιουτοτρόπως και δια τους ανθρώπους πρέπει να εξετάζη το ήθος και την διαγωγήν των γονέων
  • Διε γούγια και πάρε παιδί 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
  • Διε γούγια, πάρε πανί, διε μάννα, πάρε παιδί 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Όπως θα ιδή κανείς την αρχήν της υφής δια να εκλέξη το ύφασμα, τοιουτοτρόπως και δια τους ανθρώπους πρέπει να εξετάζη το ήθος και την διαγωγήν των γονέων
  • Δουλεμένο, ζηλεμένο 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Δι' έργα επιμελώς ειργασμένα κι αξιοζήλευτα
  • Δυό τσαμπάσ'δες σ' ένα σκοινι 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Όταν δύο άνθρωποι φυλέριδες και δύστροποι ετυχαίνε να συνεταιρισθούν. Ελέγετο και δι' ανδόγυνα, όταν και ο άνδρας και η γυνάικα ήσαν δύστροποι. (Τσαμπάσης = ακροβάτης. Η λέξις σημαίνει και τον μεταπράτην ή μεσίτην εις τας ...
  • Έβαν' ο κλέφτης τη φωνή, να φύγ' ο νοικοκύρης 

    Ζήσης, Ευστράτιος (1938)
    Δι εκείνους που δι απειλήν και φωνασκιών προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους έχοντας πραγματικόν δικαίωμα δια να το σφετερισθούν οι ίδιοι