Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 348-367 από 670
-
Λαγός πιπέρι έσπερνε, κακό στην κεφαλή του
(1938)Η παροιμίαι ελέγετο ούτως και επιστεύετο κακώς ότι ο λαγός σπέρνοντας πιπέρι κάμνει κακόν εις εαυτόν, διότι θα τον καρυκεύσουν με αυτό, όταν τον φονεύσουν και τον μαγειρεύσουν. Αλλά ούτως η παροιμία είναι εσφαλμένη, ως και ... -
Λίγο το πισκέσ' κι πολλή η γι' αγάπ'
(1937)Το έλεγαν φιλότιμοι άνθρωποι που μολονότι ήθελαν να κάμνουν πολύτιμα δώρα στους φίλους των, δεν είχαν τα απαιτουμενα και πρόσφεραν το ταπεινό τους δώρο -
Μαζί χουρατεύουμε και χώρια ακούμε
(1938)Όταν δεν συνενοούντο ούτε μετά πολύωρον συζήτησιν.Συνήθως είχε την σημασίαν ότι ο είς εξηγεί διαφορετικά τα λεγόμενα του ετέρου. -
Μακ ηργιά, βλάχο μ' τ' άλογό σ'
(1939)Περί κατανοήσεως των υπόπτων σκοπών ανθρώπου τινος, που ήθελε να συνάψη σχέσεις με οικογένειαν τινα ιδίως με νεανίδα -
Μας έκαιε το κρομμύδ'
(1938)Ερμηνεία: Ελέγετο μετά το δυστύχημα, έχει όμως την έννοιαν ότι η οικογένεια προ καιρού εγνώριζε τον επαπειλούντα αυτών κίνδυνον και απέκρυπτε αυτόν, με την ελπίδα ότι θα απεσοβείτο -
Μασκαράδες μι τα κ'δούνια, μεις παdέχουνε (sic) τα γ'ρούνια!
(1938)Όταν μερικοί ανέμενον γεγονότα, τα οποία είχαν συντελεσθεί εν αγνοία των. Διότι ενώ ήλθαν αι απόκραιω (Μασκαράδες) οι υπαινιττόμενοι ανεμενον τα Χριστουγεννα (τα γ'ρούνια). Η παροιμία ελέγετο εις πρώτον πρόσωπον, αλλά ... -
Μένα παπάζιμ πέθανε, παπάς μην απομείκη
(1938)Δια την εκδηλουμένην συνήθως απροκαλύπτως χαράν την υποσταύτην ζημίαν ή συμφοράν, επί τω ακούσματι ότι και άλλοι υπέστησαν τα αυτά -
Μέρα νύχτα στο ποδάρ' σα Γανίτικο μουλάρ'
(1938)Η παροιμία σημαίνει τον πολύ εργαζόμενον. Εισίχθη εξ άλλων χωρίων, διότι εκτός της φωνολογίας, γανίτης εις τα Γανοχώρια ήτο ο κάτοικος μόνον του Γάνου, ενώ εις την λοιπήν Θράκην σημαίνει Γανοχωρίτης -
Μέσα μεργιά κατώφλιο
(1939)Περί ανθρώπων περιφρονητέων, τους οποίους ενώ δεν τους έβαζαν μέσα από την πόρτα των, αυτοί εποφθαλμίων να συνάψωσι σχέσεις και συγγενικούς δεσμούς -
Μεις οι βλάχ' όπως λάχ'
(1939)Παρότρυνσις ή δικαιολογία δια την λιτότητα, ή έλλειψιν χρειωδών, ιδίως κατά την ώραν του φαγητού -
Μεσ' σ' θάλασσα θα τ' νή β'τήξω
(1937)Λεγόταν από τις μάννες που τα παιδιά τους τύχαινανε να ερωτευτούν κορίτσια όχι άμεπτων ηθών