• Όσο να στολίσ'ν την νύφη βγαίν'ν τα μάτια του γαμπρού 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Τότε μια εργασία καθίσταται επωφελής, όταν εκτελεσθή και αποπερατωθή εγκαίρως άνευ δηλ. χρονοτριβής και αργοπορίας, και μάλιστα όταν έχη κακά επακόλουθα
  • Όσο παίρνει και νυχτώνει ο Θεός να σε γλυτώνη 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Πάντοτε κανείς το βράδυ να συμμαζεύεται νωρίς στο σπίτι του γιατί η νύχτα φέρει πειρασμούς και δεν πρέπει να εκτίθεμεθα άνευ λόγου εις τους εκ του σκότους παντοίους κινδύνους
  • Ότι κάμ' ς π'αθ' ς, καρδιά μη σε πονέσ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Μη δυσανασχετής, αν υφίστασαι εκείνα, τα οποία άλλοι πρότερον έπαθον υπό σου
  • Όχι όπως ήξερες νύφη, μόν' όπως ηύρες 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ο άνθρωπος όταν ευρεθή προ νέου περιβάλλοντος πρέπει να αλλάζη τρόπους και συμπεριφοράν και να προσαρμόζεται με τας νέας κοινωνικάς απαιτήσεις
  • Οι πολλοί θέλουν πολλά κι' ο μόναχος απ' όλα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Και ο ένας ακόμη άνθρωπος έχει τας καθημερινάς ενοχλήσεις δια την συντήρησιν της ζωής
  • Ομπρός γκρεμός καί πίσω ρέμα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται όταν δέν βλέπωμεν ουδεμίαν διέξοδον από μίαν δύσκολον θέσιν εις τήν οποίαν ευρισκόμεθα
  • Ούδε το διάολο σ' να βρής, ούτε το σταυρό σ' να κάν' ς 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Να μη βρεθεί κανείς εις την ανάγκην να λάβη εκ των υστέρων τα μέτρα και τα μέσα προς θεραπείαν ενός κακού
  • Ούτε όλα του γιατρού, ούτε όλα του πλεματικού 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ας μη εκτελώμεν κατά γράμμα τας λεπτομερείς οδηγίας του ιατρού και τας παραινετικάς συστάσεις του πνευματικού. Αμφότεροι λέγουν ενίοτε πολλά περιττά
  • Ούτε πήρα ουτ' αφ' κα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Επέπληξα τινα δριμέως, διότι ήτο αδικαιολόγητος
  • Πάει για μαλλί κι ήρθε κουρεμένος 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Λέγεται δι εκείνον, ο οποίος βγαίνει ζημιωμένος από μίαν επιχείρησιν εκ της οποίας επερίμενεν εξησφαλισμένον κέρδος
  • Πάει για μαμμή κι έκατσε λεχώνα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Πολλοί λησμονούν την υπηρεσίαν των και τον σκοπόν, ον επεφορτήσθησαν να φέρουν εις πέρας. Περί αυτών λέγεται και η ανωτέρα παροιμία
  • Πάει ο καιρός πόδεναν τα σλιά με τα λουκάν΄κα 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Στην έλλειψη και στην ακρίβεια λέγουν αυτήν την παροιμίαν, ενθυμούμενοι μιά παλιότερη ζωή που όλα ήσαν άφθονα και φθηνά
  • Πάει ο Μπέης να πνιγή γι' ένα κούτσουρο δαδί 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Όταν έχη κανείς τά μέσα τής ευζωίας δεν πρέπει να εκτίθεται εις κινδύνους δι' ευτελές και ασήμαντον κέρδος
  • Πάει τό βόϊδι μας πάει κι' η σεμπριά μας 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Διαλύεται κάθε συντροφιά καί λησμονείται πάσα συγγενική ή φιλική σχέσις, όταν εκλείψη ο κυριώτερος συνδετικός δεσμός
  • Παίζ' το μαντήλ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Διασκεδάζει ζων βίον ανεξάρτητον και άσωτον
  • Παίρ' και δίν' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ευρίσκεται εις τον τελευταίον επιθανάτιον ρόγχον
  • Παίρν' και το χοτζιέτ' απ' το σπίτ' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Είναι άδικος, διότι δια την παραμικράν εκδούλευσιν ή υπηρεσίαν εννοεί να αταμειφθή με υπερβολικήν και δυσαναλογον αμοιβήν, ώστε, εάν είναι τρόπος, να σφετερισθή και αυτον τον τίτλον της κυριότητος της οικίας
  • Παλιός γάϊδαρος καινούργια περπατησιά 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Δεν αποβάλλει τις ευκόλως παλαιάς έξεις, ουδέ προσαρμόζεται ταχέως με νέας συνηθείας
  • Παπά να γελάσ'ς, παπάς δε γένεσαι 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Δεν πρέπει να ονειδίζωμεν τινά δι ατύχημα ή ελάττωμα, διότι πολλάκις παθαίνομεν εκείνο, δια το οποίον εχλευάσαμεν άλλους
  • Παπά παιδί διαόλ' αγγόν' 

    Ρεμπέλης, Χαράλαμπος (1953)
    Ερμηνεία: Η λαϊκή γνώμη πολύ αυστηρά επικρίνει τα ελαττώματα των τέκνων των ιερέων, παρομοιάζουσα αυτά ως απογόνους του διαβόλου