Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 210-229 από 670
-
Η αγροικιά και το χρέος δε gρύβ'dαι
(1939) -
Η αγροικιά κι' η π'τανιά δε gρύβ'dαι
(1939) -
Η γίδα όταν θέλ΄ να φάη ξύλο, πάει και ξέται σ΄ τζουμπάν΄ το dεγνέκ(ι)
(1937)Το έλεγαν για τα παιδιά, όταν ενοχλούσαν τους μεγαλυτέρους των, ζητώντας πράγματα που δεν ήταν δυνατόν να τους δοθούν, ή απλώς τους πείραζαν για να τους κάμουν να θυμώσουν -
Η γιάθρωπος σ' bαράδ'σο δι gάτσε μουνάχους
(1939)Και όλα τα καλά έχη κανείς, δεν ημπορεί να τα ευχαριστηθή, εάν θα είναι μόνος -
Η ζούλεια νά 'ταν ψώρα θα λα γεμίσ' η χώρα
(1937)Την έλεγαν συνήθως διά τα παιδιά, που ζήλευαν αναμεταξύ των -
Η Θεός αψηλά είναι, αμά χαμ' λά βλέπ'
(1937)Συνήθως ελέγετο όταν κάποιος, άλλοτε ισχυρός και άδικος εδυστυχεί -
Η Θεός φτωχά κι' ορφανά κάμιν', άμοιρα δι gάμιν'
(1938)Ελέγετο όταν εμάνθανον περί της αποκαταστάσεως πτωχού και απροστατεύτου τινός παιδιού -
Η κ'λιά παναθύρια δεν έχι
(1939)Όσα και να φάγη κανείς δεν φαίνονται και συνεπώς δεν ειμπορούν να τον εκτιμήσουν οι άλλοι, εαν δεν θα ιδούν και διαφορετικά την προκοπήν του -
Η καθένας για τον εαυτό τ' , ο Θεός για όλους
(1937)Το έλεγαν για να μη βοηθήσουν ανθρώπους δυστυχείς, προς τους οποίους είχαν κάποια ηθική υποχρέωση -
Η κατάρα είναι γαϊδάρα κι πάει στου ν'κοκύρ'
(1937)Την έλεγαν για εκείνους που καταργιούνταν τους άλλους και πάθαιναν οι ίδιοι. Έλεγαν δε γαϊδάρα, από την ανυποληψία που έτρεφαν σ' αυτά τα εργατικά και χρήσιμα ζώα