Λέγεται, όταν κάνης οικονομία, που οδηγεί σε ζημία

Δηλαδή η νομή ανήκει στο δεμένο μες στο χτήμα ζώο του νοικοκύρη και τρώει απ' αυτή κάποτε και το λυτό...

Παραδείγματος χάρη: “Έχετε τα ζωdόβολα μοναχά κι΄ύστερα θέτ΄αρνόριφα και διάφορα. Η παροιμία λέει πως “Άη μου Νικόλα, βοήθα με, λέει, Ναί μα κούνιε κι΄εσύ τα χέρια σου”...
”Τον Άη Νικόλα τον έχουνε κι΄επά θαλασσινό. Επνίουdανε, λέει, κανένα gαραβι κι΄ήλεε gανένας άθρωπος “Άη μου Νικόλα, και σώσε με”, και τούπε gι Άης Νικόλας “Και σάλεβγε κι΄εσύ τα χέρια σου”...
Σάλεβγε-κίνα, ζωdόβολα=ζώα, θέτ΄αρνόριφα=θέτε αρνιά και κατσικάκια, διάφορα=κέρδη, καρπώσεις, εισοδήματα, ναι=βεβαίως να σε βοηθήσω, καί=βεβαίως να σε βοηθήσω, όμως, καημένε, κινήσου κι΄εσύ λίγο, βοηθήσου λίγο και μόνος...

Λέγεται σε περίπτωση αναμνήσεων όχι και πολύ ευχαρίστων...
Τσεβδή=ψευδή, τραυλή, Πιταφτικού=επίτηδες, Μιλιά – λαλιά=δεν μιλούσε διόλου. Έγινε και δελτίον ποικίλης ύλης. - Από τον εξής μύθο: “Μιά βολά ήτον' ένς κι' αγάπα μια τσεβδή. Όσο gαιρό λοιπό την εγάπα δεν ήκουσε dην εμιλιά τζη. Δεν εμίλιεν εκείνη...

Δηλαδή: πρέπει να είμαστε και λίγο δίκαιοι...

Δηλαδή : υπάρχουν και καλά και κακά Π.χ. “ - Μα ήτον΄ εφέτι οι βαθμοί του Μανώλη καλοί; - Χμ! Είχε gαί χεριάρικοι, είχε gαι dραπανιάρικοι”. Κυριολεκτικώς λέγεται για τα σπαρτά. “Κανένας, λε΄, εδιάηκε να ΄υρίση τα σπαρμένα dου και το βράδυ πούρθε dον...
Χεριάρικα = στάχυα αραιά τόσο, που τα τραβάς ένα – ένα και τα ξεφυτρώνεις, γιατί δεν θερίζονται. Dραπανιάρικα = στάχυα πυκνά, που θερίζονται με το δρεπάνι. Κανένας = ένας, κάποιος. Dραπανιάρικα...

Λέγεται σε περίπτωση αναμνήσεων όχι και πολύ ευχαρίστων...
Τσεβδή=ψευδή, τραυλή, Πιταφτικού=επίτηδες, Μιλιά – λαλιά=δεν μιλούσε διόλου. Έγινε και δελτίον ποικίλης ύλης. - Από τον εξής μύθο: “Μιά βολά ήτον' ένς κι' αγάπα μια τσεβδή. Όσο gαιρό λοιπό την εγάπα δεν ήκουσε dην εμιλιά τζη. Δεν εμίλιεν εκείνη...