Έχει και χεριάρικα, έχει και dραπανιάρικα

Abstract

Δηλαδή : υπάρχουν και καλά και κακά Π.χ. “ - Μα ήτον΄ εφέτι οι βαθμοί του Μανώλη καλοί; - Χμ! Είχε gαί χεριάρικοι, είχε gαι dραπανιάρικοι”. Κυριολεκτικώς λέγεται για τα σπαρτά. “Κανένας, λε΄, εδιάηκε να ΄υρίση τα σπαρμένα dου και το βράδυ πούρθε dον ερώταν η ΄υναίκα dου, πως εί΄ dα σπαρμένα. Λέει, πως νάναι, λέει. Έχει και χεριάρικα, έχει και dραπανιάρικα”

Χεριάρικα = στάχυα αραιά τόσο, που τα τραβάς ένα – ένα και τα ξεφυτρώνεις, γιατί δεν θερίζονται. Dραπανιάρικα = στάχυα πυκνά, που θερίζονται με το δρεπάνι. Κανένας = ένας, κάποιος. Dραπανιάρικα