Search

Now showing items 11-20 of 1866

Εκ στόματος κοράκων εξέρχεται το κρα κρα

Ζηκίδης, Γεώργιος Δ.

Ερμηνεία: Οι κακοί αεί ποτέ κακά πράττουσι...

Όσο γηράζ' κανένας, τόσο μαθαίνει

Γόνιος, Α. (1879)

Ερμηνεία: Γηράσκω αει μανθάνην...

Ήρθε στο αμήν ως τα τελευταία του, ολίγου έλειψε να πεθάνη

Χρηστοβασίλης, Χ.

Η σημασία της ξέξεως παρηλλάγη, διότι ευρίσκεται εις το τέλος διαφόρων ευχών (πρβλ. Νυν)...

Μια γυναίκα είχε δυο θυγατέρες και την μία την έστειλε εις το μύλο να αλέση. Επάη εις το μύλο και δεν ήτον ο μυλωνάς εκεί. Ήυρε τες ξωτικές, την έπιασαν την κοπελιά και την εστόλεσαν, την έκαμαν νύφη, οι ξωτικες έφυγαν και επάησαν να φέρουν και άλλες, και άφησαν την κοπέλλα με μίαν γριγιά ξωτική, και η κοπέλλα είπε της γριγιάς να φύγη και εφόρτωσαν το μουλάρι το αλεύρι και έφυγεν η κοπέλλα. Οι ξωτικές επάησαν εις το μύλο και δεν την ηύραν την κοπέλλα, και επάησαν εις το δρόμο να την φτάσουν την κοπέλλα και ηύραν το μουλάρι φορτωμένο και έλεγαν μεταξύ των: «Για η μια μεριά, για κ’ η άλλη, για και το πανωφόρτι, η κοπέλλα που είναι;» Και ότ’ ελαλούσεν οι μαύρος ο πετεινός, έφευγαν, και ότ’ ελαλούσεν ο άσπρος, επήγαινεν προς το μουλάρι. Επάη η κοπέλλα με τα στολίδια εις τη μάννα της. Είπε και η άλλ’ η κοπέλλα: «Θα πάω κ’ έχω εις το μύλο ν΄αλέσω.» Επάγη κ’ αυτή εις το μύλο και την έπιασαν οι ξωτικές και την έσφαξαν. [ Περί εξωτικών= έγραψα εις το περί Συλλογής Ηθών και Εθίμων Ηπειρωτικών φυλλάδιον Β της 1873]

Γόνιος, Α.

Οι ξωτικές εχόρευαν ένας επαραμόνευεν εις την άκρη και επήρε το μαντήλι μιας ξωτικής, και δεν είχε ανάκαρα να φύγη. Και του λεγε: «δο μ’ το μαντήλι», και εκείνος δεν το έδινε και την επήρε γυναίκα και έκαμε ένα παιδί και της έδωκε το μαντήλι και έφυγε. Και επήγανε την νύκτα και το εβύζανε το παιδί, όσο που το έκαμε μέγα.

Γόνιος, Α.

Μια γυναίκα με τ’ θυγατέρα της εθέριζαν γεννήματα και έγινεν άνεμοστρόβλος και η μάννα της άσκυψε, αυτή δεν ήθελησε να σκύψει, και την επήραν οι ξωτικές και την επήγαν εις ένα βουνό και την εκράτσαν εκεί. Εκεί ήταν κ ένας γέρος και ηθέλησε να φύγη, τον κατάλαβαν και τον πήραν πάλιν.

Γόνιος, Α.

Μια γυναίκα υπήγαινε σ’ ένα μέρος κ εκεί που πήγαινε εύρε τες ξωτικές, οπού έφαγαν ψωμί και τες επλάκωσε και εκείνες την έδραν και της εσηκώθη ο νους. Και αυτή υπήγε με άλλην μια γυναίκα και άναψαν φωτιά και ύστερος άφησαν τρεις κουλουδρές και τις άλειψαν με μέλι και τες άφησαν εκεί. Ύστερος καθώς έφευγαν οι γυναίκες, οι ξωτικές έρρηχναν λιθάρια κάποιες τους, και εκείνη όπου ήταν άρρωστη εκαισιουλώθηκε κ΄εγύρισε κ’ ελόγιαξε κι απέθανε.

Γόνιος, Α.

Και γάλατα και μάλλατα και τ' αρνι θηλυκό

Μανούσος, Αντώνιος (1880)

Ερμηνεία: Δι' αυτούς όπου έχουν μεγάλας απαοτήσεις, όπου τα θέλουν όλα

Και του γέρου τα παιγνίδια είναι σκόρδα και κρομμύδια και του νιού τα παιγνιδάκια μόσκος και καρουφαλάκια

Ρέκας, Β. Δ.

Ένας άνθρωπος διακονιάρης αποκ'μήθ'κε σ'ένα μέρος κ'επάη ο διάολος εκεί οπού εκουμώνταν και τον επίνιξε. Δεν εδοκήθη κανένας και έκαμε τρείς μέρες άθαφιας. Ύστερα, άζον τον έθαψαν, εσκκόνονταν κάθε βράδυ και επίνιγε ανθρώπους. Ύστερος, αφού τον κατάλαβαν, τον έβγαλαν από το μνήμα και τον έκαψαν και και δεν ματαφάνη.

Γόνιος, Α. (1882)

«
1
2
3
4
5
. . .
187
»