Search

Now showing items 1-10 of 36

Του δε Μαρτίου ιδίως φοβείται ο λαός τας 3 τελευταίας ημέρας (βλ. Και Δρίμες) και δια την κατ' αυτάς συμβαίνουσαν πολλάκις κακοκαιρίαν και ονομάζει βάβες. Λκέγεται δε και το εξής περί αυτών : ολίγον τι εξώθεν της Άρτης, γραία τις την τελευταίαν ημέραν του Μαρτίοτ εκαυχήθη ούτω πώς : “στην πομπή σ' γέρο – Μάρτη, τ' αρνοκάτσικα μ' τα 'βγαλα”. Ο γέρο Μάρτης όμως θυμυθείς δανείζεται δυό η μέρας παρά του Φεβρουαρίου και καταστρεφεί δια βαρυτάτου χειμώνος και την γραίαν και το ποιμνιόν της.

Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913)

Κατά την εσπέραν της παραμονής του Ευαγγελισμού, και εν Ξηρομέρω την παραμονήν τη 1 Μαίου δύναται τις ν’ακούση μονότονον μουσικήν πρυσομένων χαλκών σκευών του μαγειρείου. Διότι όπως διέσωσεν η πρόληψις η τοιαύτη κρούσις δύναται ν’απομαχρύνη τα ζούδια (ζούδι=μικρόν ζώον και ιδίως ερπετόν , όφις, δε ο δύσμορτος άνθρωπος) εκ των κήπων και οιπιών μας. Διό μετά της κρούσως τα παιδιά επαναλάμβάνουσι περιερχόμενων του κήπους : όξω ψύλλος και ποντίκι με τ’αρνί με το κατσίκι.

Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1922)

Γύφτικο σπίτι καίεται και βιο λογαριάζεις ;

Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913)

Άνευ ερμηνείας

Κατά τον άνθρωπο και το μπάτσο

Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913)

Πολλά καλά στον έρημο και ξύλα ς λιθάρια

Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913)

Πέρσ' κάηκε και φέτο μύρισε

Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913)

Απόχτησ' ο κασσιδιάρης μαλλί, περπατές και διαλαλές

Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913)

Κατά μάνα κατά τάτα κατά γυιος και θυγατέρα

Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913)

Δάγκωσ' την τραχηλιά σ' και βάστα

Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913)

Υπόμενε αγογγύστως ή γενναίως

Άκριντο νερό (κρένω = ομιλώ) νερού λαμβανόμενον εκ φυλακής του κυλομύλου κατα το μεσονύκτιον συνίθως και έχουν την δύναμιην να θεραπεύη νόσους τινάς. Ο φέρων αυτόν δεν πρέπει να ομιλήση καπ' οδού, έτσω και αν συναντήση ή χαιρετίση της αυτού.

Παπαγεωργίου, Ιωάννης (1913)

«
1
2
3
4
»