Search

Now showing items 31-40 of 68

Κατα περιόδους λάμπει φώς εις τον ναόν την νύχτα εις σχήμα σταυρού. Μετά την έρευναν το φώς χάνεται.

Κοκολιού, Λ. (1961)

Αυτός με έφερε με την βαρκούλα του από την Μ. Ασίαν το Άγιον Μανδήλιον και εκτίσθη ο ναός της Αχειροπαίκτου. Διηγούνται οτι, επειδή ήλθε με την βαρκούλα του και έφθασε εδώ είναι ο άγιος Αβλάβιος ήτοι ο Αβλαβής. Νερό δεν υπήρχε. Ο Άγιος άνοιξεν μιαν τρύπα και έβγαλε νερό. Οι άνθρωποι προς τιμήν του έκτισαν ναό και τον τιμούν πίνοντας και το νερό.

Κοκολιού, Λ. (1961)

Διηγούνται οτι πάνω από το κέντρον του χωριού κάθε νύχτα ανάβει ένα φώς. Φαίνεται από την Τεμπριάν και τα απέναντι χωριά. Είναι το φώς του Σταυρού, παλαιάς εκκλησίαις που κατεστράφει. Όταν πλησιάσουν χάνεται. Εκεί υπάρχει τοποθεσία “Μούτη τις Λαμπάδας” όπου έμενε για καιρό ο Αγ. Ιωάνν. Ο Λαμπαδιστης. (Σινά Όρος : Όρος της Κύπρου εις την αρχήν της Β. Α προβαλλούσης γλώσσης της νήσου. Επ' αυτών κείται το ομώνυμον χωριόν (κατ. 500) Σινά Όρος και Σιναόρος).

Κοκολιού, Λ. (1961)

Διηγούνται πως ένας ποιμήν επήγε για να κοινωνήση δίχως εξομολόγησι. Ήτο γνωστός ως κλέφτης. Κατά την ώραν της Θ. Κοινωνίας ο Αμνός φεύγει από την αγία Λαβίδα και πέφτει στο μανδήλι επάνω. Έφυγε ακοινώνητος και έντρομος. Ο Χριστός δεν τον θέλει. Είναι αμετανόητος.

Κοκολιού, Λ. (1961)

Ήτο παλιά Μονή με Μοναχούς. Επί Τουρκοκρατίας ήτο αχυρών. Λέγεται ότι ο άγιος ήτο διδάσκαλος του Αγίου Παντελεήμονος, του οποίου έδωκε και την θεραπευτικήν χάριν κι θεραπεύει κυρίως ρευματικά και τσέγκες. Οι πιστοί τάζουν και ομοιώματα των πονούντων μελών του σώματος, πόδια, χέρια, κεφάλην κλπ. Κάποτε ένας άρρωστος είχε κάβουρα στον εγκέφαλο. Ο άγιος Ερμόλαος δεν μπορούσε να τον βγάλη. Ο μαθητής του άγιος Παντελεήμων, έσχισε το κρανίον, έβαλε γύρω γύρω βωδολάσπη, (κόπρον βωδιου) και ο κάβουρας εξήλθε να βοσκήση. Τότε ο άγιος παίρνει τον κάβουρα και τον πέτα. Κλείει πάλιν το κρανίον και η θεραπεία πλήρης. Δια τούτο και ο άγιος Παντελεήμων γιορτάζεται μια μέρα νωρίτερα του Αγίου Ερμολάου, διότι ήτο καλύτερος ιατρός

Κοκολιού, Λ. (1961)

Θεραπεύει δαιμονιζομένους. Μετά τας συνήθεις ευχάς βγάζουν την Εικόνα και σταυρώνουν τον ασθενή τρις. Διηγούνται ότι στο καιρό της Χολέρας ο Αρχάγγελος στάθηκε πέρα στο ρέμα και έκοψε τον δρόμο της αρρώστειας. Έτσι εσώθη το χωριό.

Κοκολιού, Λ. (1961)

Φανερώνει τα χαμένα. Όταν χάσουν κάτι λέγουν : “Άη Γιώργη βόηθα και θα σου φέρω μια λαμπάδα σαν το εύρω και όντως το ευρίσκουν ότι χάσουν

Κοκολιού, Λ. (1961)

Ευρίσκει τα χαμένα. Εάν χάση κάποιος το κλειδί, τάζεται και το ευρίσκει, καθώς και ότι άλλο

Κοκολιού, Λ. (1961)

Κάποιος θέλησε με άσέβια μέσα στο Ναό να ανάψη σιγαρρέτο. Το χέρι του εξηράνθει αμέσως. Τώρα δίπλα στην εικόνα υπάρχει ένα σιδερένιο χέρι για μαρτυρία στους πιστούς.

Κοκολιού, Λ. (1961)

Διηγούνται οτι ο άγιος κάθεται κατά καιρούς έναντι του χωριού στη θέση “νεροφάϊμα”. Εκεί τώρα οι χωρικοί πηγαίνουν και κάνουν τον σταυρό των. Έαν έχουν αρρώστεια γυρίζουν τρείς φορές γύρω από την πέτραν του Αγίου και θεραπεύονται. Κάποιος έπασχεν από απόστημα στον σβέρκο. Υπέφερε. Παρουσιάζεται ο Άγιος και του λέγει. Εγώ είναι γιατρός, να ρθής κοντά μου. Όντως ο άνθρωπος έσπευσε στο Ναό και με το λάδι του Κανδηλιού ηλείφθη. Έγινε για πάντα καλά. Κάποιος σωφέρ είπε λόγια περιφρονητικά για τον άγιο. Στον δρόμο που κατέβαινε εζαλίσθη. Δίπλα η γυναίκα του για πρώτη φορά πιάνει το χειρόφρενο και σώζεται όλη η οικογένεια και το αυτοκίνητο. Είδον το θαύμα του αγίου και την τιμωρία προς την ασέβειαν. Έκτοτε ο σωφέρ εκείνος είναι πολύ καλός Χριστιανός και το διηγείται

Κοκολιού, Λ. (1961)

«
1
2
3
4
5
6
7
»