Search

Now showing items 21-30 of 494

Ο παππούς της γιαγιάς μου λεγόταν Τσαχάς, ήτανε παπάς. Αυτός έφυγε από το χωριό Μαντριά να πάη στο Άη Γιώργη, που βρίσκεται στην τοποθεσία Βάσολας να λειτουργήση. Εξέχασε να πάρη το αντίδερο (= πρόσφορο). Όταν ήρθε η ώρα που το χρειάστηκε, λέει του παιδιού που ΄χε μαζί του, να τρέξη να πάη στα Μαντριά να το φέρη. Λέει του : «Στέκομαι στην πόρτα να σε ιδώ, να σε βλέπω ώστε να γκάψης (= να περάσης) το βουνό». Όταν έγκαψε το βουνό εγύρισε ο παπάς στο ιερό και βρίσκει ένα ζεστό πρόσφορο στην αγία Τράπεζα και μέχρι να του φέρι το άλλο είχε κάμει την προσκομιδήν. Έτσι ετελείωσε η λειτουργία μς τα’ Άϊ Γιωργιού το αντίδερο. Είναι πολύ θαυματουργός

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)

Στη χώρα (σημ. Ζεφυρία) ήσαν παλαιά 17 ενορίες.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1959)

Οι Σαμοβίλες ήσαν και καλές και κακές. Μπορούσαν να κάμουν και ζημιά και καλό. Έχομε το έθιμον και σήμερον να μη πίνωμεν νερό μόλις βραδυάση από βρύσι ή ποτάμι, διότι εκεί οι Σαμοβίλες μαζεύονται και μπορεί να την πατήσουν και τους κάμη κακό.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Στο ανατολικό χώρο του χωριού βρίσκεται ένας λόφος που λέγεται Τσουγκάρι. Πάνω στο λόγο ήταν παλιά Εκκλησία της Αναλήψεως, σήμερον δε σώζεται. Στα παλιά χρόνια γινότανε πάνω στο λόφο πανηγύρι την ημέρα της αναλήψεως και μαζευόντουσαν απ’ όλα τα γύρω χωριά. Επήγαιναν και πέντε άρτους (αρτοκλασία) με κόλλυβα. Επήγαιναν από το βράδυ της παραμονής και εξενυκτούσαν όλη τη νύκτα. Την ημέρα της Αναλήψεως. Εκεί που χόρευαν εχάλασε ο καιρός, άρχισε να βροντά. Μια στιγμή η κωπέλλα που εχόρευε μπροστά στο χορό εχάθηκε, την πήρε ο αέρας και σηκώθηκε. Εζήτησαν την χαμένη κωπέλλα και τελευταία ευρήκαν τις πλεξούδες της σε μια πηγή στο χωριό Ισβάρ. Η τοποθεσία βρίσκεται σήμερον πίσω από την Φιλωτία. Ύστερα από το χάσιμο της κωπέλλα καταργήθηκε να γίνεται το πανεγύρι στο λόφο αυτό, αλλά συνεχίσθηκε και γίνεται μέχρι σήμερον στο χωριό μας παρ’ ότι η εκκλησία μας τώρα είναι ο Άγιος Νικόλαος. Την ημέρα της Αναλήψεως πανηγυρίζομε και σήμερο. Στο λόφο έκαναν μόνο λειτουργία μέχρι που τους το απηγόρευσαν οι Τούρκοι. Το μέρος που εχάθηκε το κορίτσι σώζεται ακόμη πάνω στο λόφο. Ο δημ/λος του χωριού κ. Μιλτιάδης Καπόγιαννης έχει ακούσει την ιστορίαν αυτή ως εξής : Λένε πως κωπέλλα που εχόρευε μπροστά στο χορό ήταν η ομορφότερη του χωριού και είχε μακρές πλεξούδες. Αυτή εκαυχότανε για την ομορφιά της και για το χορό της. Όταν εχόρευε την επλησίασε ένας γέρος κακοντυμένος που ήθελε να την πιάση να χορέψη. Αυτή δεν εδέχτηκε και αυτός εθύμωσε. Την άρπαξε από τις πλεξούδες και την έσυρε κάτω από το βράχο. Στο μέρος που την έσυρε φαίνονται τα σημάδια, η συρμή, μέχρι σήμερα. Λένε ότι ο γέρος αυτός ήταν ο Χριστός που ετιμώρησε την υπερηφάνεια της.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Το χωριό Πρόμαχοι, υπάρχει η παράδοσις, πως δεν ήτανε στη σημερινή του τοποθεσία. Ήταν κτισμένο δυτικώτερα 1500 μέτρα εις την τοποθεσίαν Γαρμάδι. Εκεί βρίσκομε και σήμερο ερείπια στη γη και κεραμίδια. Επειδή καταδιώκονταν οι κάτοικοι από τους Τούρκους και εβασανίζονταν αναγκάστηκαν να φύγουν απ’ εκεί και να κατοικήσουν στη θέσι Γράμαλη που ήταν ψηλά στο βουνό Βόρας. Αργότερα που εδόθηκε ελευθερία από τους Τούρκους και δεν τους καταδίωκαν έφυγαν απ’ εκεί επειδή ήταν πολύ υψηλά και εγκατεστάθησαν στο μέρος που είναι το χωριό τώρα. Από τον τρόμον που είχαν τότε οι Χριστιανοί να φύγουν από τους Τούρκους και όπως έφευγαν ξαφνικά έλεγαν μπάχ (ξαφνική μετακίνηση). Εκ τούτου λέγεται ότι ωνομάσθηκε το χωριό μας Μπλάχοβο (Μετά την απελευθέρωσιν από τους Τούρκους 1912 μετωνομάσθηκε Πρόμαχοι).

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Της Βαρβάρας ο πατέρας ήταν ειδωλολάτρης. Όταν έφυγε ο πατέρας της είπε στους μαστόρους να κάμουν στο σπίτι ένα σταυρό. Όταν γύρισε ο πατέρας της την εβασάνιζε, την έβαλε στο κάρρο και την γύριζε στο χωριό για να γελάη ο κόσμος. Από το κάρρο ύστερα εχάθηκε

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Στον Άη Γιάννη τον Θεολόγο είναι μια σπηλιά μεγάλη. Σπηλιά της Συκιάς γιατ’ είχε μια συκιά από πάνω. Οι παλαιοί ελέγανε πως βγαίνανε στη σπηλιά αυτή νεράϊδες. [Άη Γιάννης Θεολόγος= Ευρίσκεται εις το Ν.Δ. άκρον της νήσου]

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1959)

Ένας γέρος, ο Κωνσταντής Μπαμπατζάνης, από το χωριό μας την Φλαμουριά (παλαιά Πόδος) εκουβαλούσε ξυλεία με το άλογό του, όταν εκτιζότανε η Αγία Τριάδα στην Έδεσσα, προ 100 ετών. Γυρνώντας στο χωριό είχε μαζί με το άλογό του και το άλογο ενός συντρόφου του από την Φλαμπουριά. Μόλις έφτασε στα σύνορα του χωριού Πλατάνι (παλαιότερον Γιαβόριανη) βγήκε μπροστά εκεί κοντά στο εξωκκλήσι της Αγίας Παρασκευής ένας Αράπης. Ήταν νύκτα. Ο Αράπης λέει στο γέρο ‘’τώρα που θα πάς στο χωριό θα πάρης και το Χρηστό Δελή(ήταν ο ιδιοκτήτης του άλλου αλόγου)και θα πάρετε μόνο το δικό σου άλογο και θα ‘ρθήτε εδώ να σκάψετε σ’αυτό το σημείο να βγάλετε τα λεφτά. Ο Μπαμπατζάνης όταν ήλθε στο χωριό το είπε στη μάννα του. Εκείνη τον εσυμβούλεψε να πάρη τον αδερφό του το Χρήστο,αντί τον Δελή που του είπε ο Αράπης, και έτσι να πάρουν αυτοί όλο το θησαυρόν. Άκουσε την συμβουλή της μάννας του και πήρε τον αδερφό του και πήγαν στο μέρος εκείνο που του είπε ο Αράπης. Βγαίνει ο Αράπης. Αυτός μόλις είδε πως δεν ήταν εκεί ο Χρήστος ο Δελής τον ρώτησε γιατί δεν πήρε αυτόν που του είπε. Τους άρχισε στο ξύλο αμέσως. Από το ξύλο αυτό μετά λίγες μέρες απόθανε ο αδερφός του ο Χρήστος.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)

Μια φορά ένα μεγάλο λιοντάρι ξεκίνησε από τον – τόπον του να ‘ρθη ς’τον Πλατανέα(1) να φάη τσ’ ανθρώπους. Όντεν έφταξε απ’ όξω απού τον Πλατανέα, το ‘μαθε ο Άϊ- Δημήτρις, απού του είχανε εκκλησία. Επήρε λοιπόν το κοντάρι του κ’ εκοντάρεψε το λεοντάρι κ’ ετσά ‘σωθήκανε οι αθρώποι. Αυτό αγκομαχούσε κ’ έπεσε απ’ όξω απού τον Πλατανέα ς’τη θάλασσα κ’ εγίνηκε το νησί που το λένε Θοδωρού(2). [Πλατανέα= Χωρίον έξωθιι των Χανίων, εν τη επαρχ. Κυδωνίας. Θοδώρου= Ομοία παράδοσις υπάρχει εν Ρογδιά παρά το Ηράκλειον Κρήτης περί της νήσου Δίας, ιδ. Ζωγρ. Αγών Β’ (1896) 66β «Η νήσος Δία»]

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1939)

Ο Χριστός όταν τον εκυνηγούσαν οι Οβραιοί να τον πιάσουν εκρύφτηκε στον απήγανο. Τα τρία κουκκάκια που έχει κάθε κλωνάρι του τα κάνουνε φυλακτό.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)

«
1
2
3
4
5
6
. . .
50
»

Search

Filters

Στη χώρα (σημ. Ζεφυρία) ήσαν παλαιά 17 ενορίες.

Ο Χριστός όταν τον εκυνηγούσαν οι Οβραιοί να τον πιάσουν εκρύφτηκε στον απήγανο. Τα τρία κουκκάκια που έχει κάθε κλωνάρι του τα κάνουνε φυλακτό.