Search

Now showing items 491-494 of 494

Στην Κώμια έχει μια πέτρα κ’ έχει ακόμη ένα χαλκά. Εκεί όποιος ετιμωρούντανε τον επηγαίνανε και τον εκρεμούσανε στο Χαλκά.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1959)

Ο βάτος είχε ευκή από το Χριστό . Κάποιες εζήτηξε ο Χριστός να πιή κρασί και του πήγαν κρασί από τα βατόμουρα και του ‘παν ότι είναι κρασί από κλήματα. Ο Χριστός τότε είπε να είναι αυτό το κλήμα ευλογημένο και από τη μύτη να φυτρώνη. Όταν είδαν ότι έδωσε την ευκή του στο βάτο του είπαν την αλήθεια ότι το κρασί ήταν από τ’ αμπέλι. Τότε έδωσε ευκή και στ’ αμπέλι.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)

Από του Αγίου Αντωνίου αρχίζει και σάζουν οι μέρες, καλοκαιρεύει και λέμε: Από τ’ Άγιο Αντωνιού κ’ εκεί χορεύγετε καλοί κακοί κι ώστε να βγη το φεγγάρι κι όταν έβγη το φεγγάρι κάτω στο γιαλό κουβάρι». Αυτό το λέγανε οι στρίγκλες την Αποκριά. Αυτές επηγαίνανε την αποκριά στις διασκεδάσεις και την αυγή πλιά ετραγουδούσαν το τραγουδάκι. «Χορεύγετε καλοί κακοί ώστε να βγη το φεγγάρι κι όταν έβγη το φεγγάρι κάτω στο γιαλό κουβάρι». Δηλαδή να φύγουν προτού ξημερώση για να προφθάσουν να γυρίσουν στο κρεββάτι τως.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)

Όταν ήμουνα μικρή ήμουνα στο καίκι του πατέρα μου.΄Όταν επερνούσαμε κοντά στον Κάβο Ντόρο (Σούνιον) ήπιασε φουρτούνα ''χάση κόσμο'' δηλ. Μεγάλη. Ήτανε μεσάνυχτα. Εκεί επαρρησιαστήκανε απάνω στ'άρμπουρα και στα παννιά φωτιές, τις λέγανε κωλοφωτιές. Εγώ ερώτησα τον πατέρα μου τι είναι και μου είπε πως είναι τελώνια. Μ'ένα μαυρομάνικο μαχαίρι έκαμε ο πατέρας μου σταυρό στον αέρα και είπε και κάτι λόγια και αμέσως ησβήσανε οι φωτιές.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)

«
1
. . .
47
48
49
50