Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Τσιτσάς, Σεραφείμ"
-
Η δ'λειά μας δ'λειά κι'ου χουρός γαϊτάνι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Η έξυπνη η αλ' πού πιάν' ιτι απ' τα τέσσιρα
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Η Θιός (ο Θεός) αργάει, αλλά δε λησμουνάει
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Η κ'τσός κ' η γλήγουρους αντάμα γιοματίζουν
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Ο κουτσός δηλαδή κι ο βιαστικός φτάνουν μαζί στο τέρμα. Ταυτόσημη με την παραίνεση: Σπεύδε βραδέως” και την παροιμία: “Όποιους βιάζιτι σκουντάφτει” -
Η καλή η μέρα φαίν'ιτι απ' του προυί
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Η κλέφτ'ς τουν πρώτου χρόνου χαίριτι
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Η παλαβός δεν έχει κέρατα
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Η πατ'λιά σι φ'λάει καλύτερα απ' την Παναϊά
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Σε ώρα κακοκαιρίας μπορεί μιά μικρή πατουλιά (θάμνος) να σε προφυλάξει αποτελεσματικά από κρυολόγημα καλύτερα κι απ' αυτή την Παντοδύναμη Παναγία -
Η πουλλή δ'λειά τρώει τούν αφέντη
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Η πρώτη γυναίκα δούλα, η δεύτερη κυρά
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Η ρουιδιά κάνει αγκάθι κι τ' αγκάθι ρόιδου
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Από καλούς δηλαδή γονείς γεννιώνται κακά παιδιά και τανάπαλι -
Ή μικρός μικρός παντρέψ' ή μικρός καλογιρέψ'
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956) -
Ήρθαν τ΄ άγρια να διώξουν τα ήμιρα
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955)Ερμηνεία: Λέγεται για τους θρασείς, που θέλουν να εκτοπίσουν άλλους από κεκτημένα δίκαια κ.τ.λ. -
Θ' αφήσουμι του γάμου να πάμι για πουρνάρια;
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1955) -
Θέλ' σι η ουβριός να πάει στου παζάρι κι έτ'χι Σάββατου
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)Η παροιμία λέγεται σε περίπτωση αναποδιάς -
Θιουρία ιπισκόπου κί καρδία μυλουνά
Τσιτσάς, Σεραφείμ (1956)