Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μέγας, Γ."

Αποτελέσματα 66-72 από 72

Στη Μεσέβρια πήγε ένας δικός μας (την ημέρα τ’ Άη Συμιού) και τον εγύρεψε: - Να με κόψς ένα λουρί. Κι αυτός του έκοψε. Κι ήταν η γυναίκα τ’ έγηνα και έγινε το παιδί τ’ ύστερα κομμένος ο στόμας τ’ και βύζανε κι έτρεχε το γάλα και πέθανε. Δε μπορούσε να βυζάξ’.

Μέγας, Γ. (1937)
Αράπης και θησαυρός

Στη Στρούπαινα είναι ένα ερημοκλήσι, Αί-Νικόλας χαλασμένο. Εκεί παλαιά ήτανε μια μάντρα και θάφτανε τους Τούρκους. Τα μεσάνυχτα έβγαινε ένας αράπης ψηλός ίσα με τον ουρανό ‘ς τάσπρα ντυμένος κι είχε μια μεγάλη σιδερομαγκούρα, που ζύγιζε σαρανταπέντε καντάργια. Όποιος ήτανε γλήγορος ‘ς τα πόδια και μπόρουνε να λακκάη γληγορώτερα του αράπη πήγαινε τα μεσάνυχτα κι έρριχνε κρυφά πέτρες μέσα ‘ς τη μάντρα...

Μέγας, Γ.; Τσουτσέρης
Πόλη στοιχειών

Στην Γκορεσά είναι μια τοποθεσία που την λένε Βρακονέρι είναι κι ένα πηγάδι κεί χάμον. Σ’αυτό το μέρος πηγαίνανε τα στοιχειά της Γκορτσαί και της Πέρπαινας και παλεύανε ποιο θα νίκουνε το άλλο και πολλές φορές παλέψανε με κανένα δεν νίκανε. Μια βραδυά το στοιχειό της Πέρπαινας βρήκε ένα καλό κυνηγό και τον πήρε και τον πήγε κεί που πάλευαν κάθε βράδυ και του είπε να κρυφτή, και την ώρα που θα παλεύουνε...

Μέγας, Γ.; Δικαίος (1941)
Στης Πανούκλας τον καιρό, είχαμε με τον πατέρα μου ακουστά, είχανε αφήσ' το χωριό και πήγανε στα βουνά. Έχ' εκατόν ενενήντα χρόνια. Επειδής ήταν τα κατώγια ανοιχτά, δυο μεθυστακάδες πήγαιναν, έπιναν μεθούσαν. Μον δυο πόμνανε. Με τον κροκόδειλο έβγαινε η πανούκλα.

Μέγας, Γ. (1937)
Το dούρκο κάνεις φίλο, βάστα και το ξύλο

Μέγας, Γ. (1938)
Το σκοινί μέσ' στο τσουβάλ' μπαίν'

Μέγας, Γ. (1937)

Για έναν που δεν εκτιμά θέσιν ευνοϊκών
Η Παναγία η Μεγαριώτισσα

Τον καιρό που ήρτε στη Μεσεβρία, ήρτε πεταχτή και την ηύρανε πάμ' σ' ένα σαρκίμ δέντρο και την επαίρνανε οι πάπαδες, οι ψαλτάδες και την επήγαινάνε μέσα στην εκκλησία και το πρωί την ευρίσκανε πάλε στο ίδιο μέρος πάμ' στο δέντρο. Κι έπειτα ναγκάσκανε κι έκαμαν ένα παρακλήσ' και την εβάλανε μέσα. Κι όταν αρχίσανε τη bαναΐα να τη χτίζουνε την bήγανε στον Αηγιώργη. Εκ καιρόν πομέσα, άμμο και νερό και...

Μέγας, Γ. (1937)

Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μέγας, Γ."

Το dούρκο κάνεις φίλο, βάστα και το ξύλο ﻿

Το σκοινί μέσ' στο τσουβάλ' μπαίν' ﻿

Το dούρκο κάνεις φίλο, βάστα και το ξύλο

Το σκοινί μέσ' στο τσουβάλ' μπαίν'